< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/atestar

Conjugaison en espagnol
atestar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

atestar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(yo)   atesto [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 atestas
 atestás
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   atesta [Prononciation ?]
(nosostros-as)   atestamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   atestáis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   atestan [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   he atestado [e]
(tú/vos)   has atestado [as]
(él/ella/Ud.)   ha atestado [a]
(nosotros-as)   hemos atestado [ˈe.mos]
(vosotros-as/os)   habéis atestado [a.ˈβejs]
(ellos-as/Uds.)   han atestado [an]
Imparfait
(yo)   atestaba [Prononciation ?]
(tú/vos)   atestabas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   atestaba [Prononciation ?]
(nosostros-as)   atestábamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   atestabais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   atestaban [Prononciation ?]
Plus-que-parfait
(yo)   había atestado [a.ˈβi.a]
(tú/vos)   habías atestado [a.ˈβi.as]
(él/ella/Ud.)   había atestado [a.ˈβi.a]
(nosotros-as)   habíamos atestado [a.ˈβi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habíais atestado [a.ˈβi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habían atestado [a.ˈβi.an]
Passé simple
(yo)   atesté [Prononciation ?]
(tú/vos)   atestaste [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   atestó [Prononciation ?]
(nosostros-as)   atestamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   atestasteis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   atestaron [Prononciation ?]
Passé antérieur
(yo)   hube atestado [ˈu.βe]
(tú/vos)   hubiste atestado [u.ˈβi.ste]
(él/ella/Ud.)   hubo atestado [ˈu.βo]
(nosotros-as)   hubimos atestado [u.ˈβi.mos]
(vosotros-as/os)   hubisteis atestado [u.ˈβi.stejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieron atestado [u.ˈβje.ɾon]
Futur simple
(yo)   atestaré [Prononciation ?]
(tú/vos)   atestarás [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   atestará [Prononciation ?]
(nosostros-as)   atestaremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   atestaréis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   atestarán [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   habré atestado [a.ˈβɾe]
(tú/vos)   habrás atestado [a.ˈβɾas]
(él/ella/Ud.)   habrá atestado [a.ˈβɾa]
(nosotros-as)   habremos atestado [a.ˈβɾe.mos]
(vosotros-as/os)   habréis atestado [a.ˈβɾejs]
(ellos-as/Uds.)   habrán atestado [a.ˈβɾan]

Conditionnel

Présent
(yo)   atestaría [Prononciation ?]
(tú/vos)   atestarías [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   atestaría [Prononciation ?]
(nosostros-as)   atestaríamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   atestaríais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   atestarían [Prononciation ?]
Passé
(yo)   habría atestado [a.ˈβɾi.a]
(tú/vos)   habrías atestado [a.ˈβɾi.as]
(él/ella/Ud.)   habría atestado [a.ˈβɾi.a]
(nosotros-as)   habríamos atestado [a.ˈβɾi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habríais atestado [a.ˈβɾi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habrían atestado [a.ˈβɾi.an]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   ateste [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 atestes
 atestés
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   ateste [Prononciation ?]
(nosostros-as)   atestemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   atestéis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   atesten [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   haya atestado [ˈa.ja]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 hayas atestado
 hayás atestado
[ˈa.jas]
[a.ˈjas]
(él/ella/Ud.)   haya atestado [ˈa.ja]
(nosotros-as)   hayamos atestado [a.ˈja.mos]
(vosotros-as/os)   hayáis atestado [a.ˈjajs]
(ellos-as/Uds.)   hayan atestado [ˈa.jan]
Imparfait (en -ra)
(yo)   atestara [Prononciation ?]
(tú/vos)   atestaras [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   atestara [Prononciation ?]
(nosostros-as)   atestáramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   atestarais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   atestaran [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera atestado [u.ˈβje.ɾa]
(tú/vos)   hubieras atestado [u.ˈβje.ɾas]
(él/ella/Ud.)   hubiera atestado [u.ˈβje.ɾa]
(nosotros-as)   hubiéramos atestado [u.ˈβje.ɾa.mos]
(vosotros-as/os)   hubierais atestado [u.ˈβje.ɾajs]
(ellos-as/Uds.)   hubieran atestado [u.ˈβje.ɾan]
Imparfait (en -se)
(yo)   atestase [Prononciation ?]
(tú/vos)   atestases [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   atestase [Prononciation ?]
(nosostros-as)   atestásemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   atestaseis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   atestasen [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese atestado [u.ˈβje.se]
(tú/vos)   hubieses atestado [u.ˈβje.ses]
(él/ella/Ud.)   hubiese atestado [u.ˈβje.se]
(nosotros-as)   hubiésemos atestado [u.ˈβje.se.mos]
(vosotros-as/os)   hubieseis atestado [u.ˈβje.sejs]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen atestado [u.ˈβje.sen]
Futur
(yo)   atestare [Prononciation ?]
(tú/vos)   atestares [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   atestare [Prononciation ?]
(nosostros-as)   atestáremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   atestareis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   atestaren [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   hubiere atestado [u.ˈβje.ɾe]
(tú/vos)   hubieres atestado [u.ˈβje.ɾes]
(él/ella/Ud.)   hubiere atestado [u.ˈβje.ɾe]
(nosotros-as)   hubiéremos atestado [u.ˈβje.ɾe.mos]
(vosotros-as/os)   hubiereis atestado [u.ˈβje.ɾejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieren atestado [u.ˈβje.ɾen]

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 atesta
 atestá
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(usted)   ateste [Prononciation ?]
(nosostros-as)   atestemos [Prononciation ?]
(vosostros-as)   atestad [Prononciation ?]
(ustedes)   atesten [Prononciation ?]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.