< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/atornillar

atornillar, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
atornillar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(yo)   atornillo [a.toɾˈni.ʎo]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 atornillas
 atornillás
[a.toɾˈni.ʎas]
[a.toɾ.niˈʎas]
(él/ella/Ud.)   atornilla [a.toɾˈni.ʎa]
(nosostros-as)   atornillamos [a.toɾ.niˈʎa.mos]
(vosostros-as/os)   atornilláis [a.toɾ.niˈʎai̯s]
(ellos-as/Uds.)   atornillan [a.toɾˈni.ʎan]
Passé composé
(yo)   he atornillado [e a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(tú/vos)   has atornillado [as a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha atornillado [a a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(nosotros-as)   hemos atornillado [ˈe.mos a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis atornillado [a.ˈβejs a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han atornillado [an a.toɾ.niˈʎa.ðo]
Imparfait
(yo)   atornillaba [a.toɾ.niˈʎa.βa]
(tú/vos)   atornillabas [a.toɾ.niˈʎa.βas]
(él/ella/Ud.)   atornillaba [a.toɾ.niˈʎa.βa]
(nosostros-as)   atornillábamos [a.toɾ.niˈʎa.βa.mos]
(vosostros-as/os)   atornillabais [a.toɾ.niˈʎa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   atornillaban [a.toɾ.niˈʎa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había atornillado [a.ˈβi.a a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(tú/vos)   habías atornillado [a.ˈβi.as a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(él/ella/Ud.)   había atornillado [a.ˈβi.a a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos atornillado [a.ˈβi.a.mos a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais atornillado [a.ˈβi.ajs a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían atornillado [a.ˈβi.an a.toɾ.niˈʎa.ðo]
Passé simple
(yo)   atornillé [a.toɾ.niˈʎe]
(tú/vos)   atornillaste [a.toɾ.niˈʎas.te]
(él/ella/Ud.)   atornilló [a.toɾ.niˈʎo]
(nosostros-as)   atornillamos [a.toɾ.niˈʎa.mos]
(vosostros-as/os)   atornillasteis [a.toɾ.niˈʎas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   atornillaron [a.toɾ.niˈʎa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube atornillado [ˈu.βe a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(tú/vos)   hubiste atornillado [u.ˈβi.ste a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo atornillado [ˈu.βo a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos atornillado [u.ˈβi.mos a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis atornillado [u.ˈβi.stejs a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron atornillado [u.ˈβje.ɾon a.toɾ.niˈʎa.ðo]
Futur simple
(yo)   atornillaré [a.toɾ.ni.ʎaˈɾe]
(tú/vos)   atornillarás [a.toɾ.ni.ʎaˈɾas]
(él/ella/Ud.)   atornillará [a.toɾ.ni.ʎaˈɾa]
(nosostros-as)   atornillaremos [a.toɾ.ni.ʎaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   atornillaréis [a.toɾ.ni.ʎaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   atornillarán [a.toɾ.ni.ʎaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré atornillado [a.ˈβɾe a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(tú/vos)   habrás atornillado [a.ˈβɾas a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá atornillado [a.ˈβɾa a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(nosotros-as)   habremos atornillado [a.ˈβɾe.mos a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis atornillado [a.ˈβɾejs a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán atornillado [a.ˈβɾan a.toɾ.niˈʎa.ðo]

Conditionnel

Présent
(yo)   atornillaría [a.toɾ.ni.ʎaˈɾi.a]
(tú/vos)   atornillarías [a.toɾ.ni.ʎaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   atornillaría [a.toɾ.ni.ʎaˈɾi.a]
(nosostros-as)   atornillaríamos [a.toɾ.ni.ʎaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   atornillaríais [a.toɾ.ni.ʎaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   atornillarían [a.toɾ.ni.ʎaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría atornillado [a.ˈβɾi.a a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(tú/vos)   habrías atornillado [a.ˈβɾi.as a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría atornillado [a.ˈβɾi.a a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos atornillado [a.ˈβɾi.a.mos a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais atornillado [a.ˈβɾi.ajs a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían atornillado [a.ˈβɾi.an a.toɾ.niˈʎa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   atornille [a.toɾ.ˈni.ʎe]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 atornilles
 atornillés
[a.toɾ.ˈni.ʎes]
[a.toɾ.niˈʎes]
(él/ella/Ud.)   atornille [a.toɾ.ˈni.ʎe]
(nosostros-as)   atornillemos [a.toɾ.niˈʎe.mos]
(vosostros-as/os)   atornilléis [a.toɾ.niˈʎei̯s]
(ellos-as/Uds.)   atornillen [a.toɾ.ˈni.ʎen]
Passé composé
(yo)   haya atornillado [ˈa.ja a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 hayas atornillado
 hayás atornillado
[ˈa.jas a.toɾ.niˈʎa.ðo]
[a.ˈjas a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya atornillado [ˈa.ja a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos atornillado [a.ˈja.mos a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis atornillado [a.ˈjajs a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan atornillado [ˈa.jan a.toɾ.niˈʎa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   atornillara [a.toɾ.niˈʎa.ɾa]
(tú/vos)   atornillaras [a.toɾ.niˈʎa.ɾas]
(él/ella/Ud.)   atornillara [a.toɾ.niˈʎa.ɾa]
(nosostros-as)   atornilláramos [a.toɾ.niˈʎa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   atornillarais [a.toɾ.niˈʎa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   atornillaran [a.toɾ.niˈʎa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera atornillado [u.ˈβje.ɾa a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(tú/vos)   hubieras atornillado [u.ˈβje.ɾas a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera atornillado [u.ˈβje.ɾa a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos atornillado [u.ˈβje.ɾa.mos a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais atornillado [u.ˈβje.ɾajs a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran atornillado [u.ˈβje.ɾan a.toɾ.niˈʎa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   atornillase [a.toɾ.niˈʎa.se]
(tú/vos)   atornillases [a.toɾ.niˈʎa.ses]
(él/ella/Ud.)   atornillase [a.toɾ.niˈʎa.se]
(nosostros-as)   atornillásemos [a.toɾ.niˈʎa.se.mos]
(vosostros-as/os)   atornillaseis [a.toɾ.niˈʎa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   atornillasen [a.toɾ.niˈʎa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese atornillado [u.ˈβje.se a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(tú/vos)   hubieses atornillado [u.ˈβje.ses a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese atornillado [u.ˈβje.se a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos atornillado [u.ˈβje.se.mos a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis atornillado [u.ˈβje.sejs a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen atornillado [u.ˈβje.sen a.toɾ.niˈʎa.ðo]
Futur
(yo)   atornillare [a.toɾ.niˈʎa.ɾe]
(tú/vos)   atornillares [a.toɾ.niˈʎa.ɾes]
(él/ella/Ud.)   atornillare [a.toɾ.niˈʎa.ɾe]
(nosostros-as)   atornilláremos [a.toɾ.niˈʎa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   atornillareis [a.toɾ.niˈʎa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   atornillaren [a.toɾ.niˈʎa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere atornillado [u.ˈβje.ɾe a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(tú/vos)   hubieres atornillado [u.ˈβje.ɾes a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere atornillado [u.ˈβje.ɾe a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos atornillado [u.ˈβje.ɾe.mos a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis atornillado [u.ˈβje.ɾejs a.toɾ.niˈʎa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren atornillado [u.ˈβje.ɾen a.toɾ.niˈʎa.ðo]

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 atornilla
 atornillá
[a.toɾˈni.ʎa]
[a.toɾ.niˈʎa]
(usted)   atornille [a.toɾˈni.ʎe]
(nosostros-as)   atornillemos [a.toɾ.niˈʎe.mos]
(vosostros-as)   atornillad [a.toɾ.niˈʎað]
(ustedes)   atornillen [a.toɾˈni.ʎen]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.