< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/brincar

Conjugaison en espagnol
brincar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

brincar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(yo)   brinco [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 brincas
 brincás
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   brinca [Prononciation ?]
(nosostros-as)   brincamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   brincáis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   brincan [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   he brincado [e]
(tú/vos)   has brincado [as]
(él/ella/Ud.)   ha brincado [a]
(nosotros-as)   hemos brincado [ˈe.mos]
(vosotros-as/os)   habéis brincado [a.ˈβejs]
(ellos-as/Uds.)   han brincado [an]
Imparfait
(yo)   brincaba [Prononciation ?]
(tú/vos)   brincabas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   brincaba [Prononciation ?]
(nosostros-as)   brincábamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   brincabais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   brincaban [Prononciation ?]
Plus-que-parfait
(yo)   había brincado [a.ˈβi.a]
(tú/vos)   habías brincado [a.ˈβi.as]
(él/ella/Ud.)   había brincado [a.ˈβi.a]
(nosotros-as)   habíamos brincado [a.ˈβi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habíais brincado [a.ˈβi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habían brincado [a.ˈβi.an]
Passé simple
(yo)   brinqué [Prononciation ?]
(tú/vos)   brincaste [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   brincó [Prononciation ?]
(nosostros-as)   brincamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   brincasteis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   brincaron [Prononciation ?]
Passé antérieur
(yo)   hube brincado [ˈu.βe]
(tú/vos)   hubiste brincado [u.ˈβi.ste]
(él/ella/Ud.)   hubo brincado [ˈu.βo]
(nosotros-as)   hubimos brincado [u.ˈβi.mos]
(vosotros-as/os)   hubisteis brincado [u.ˈβi.stejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieron brincado [u.ˈβje.ɾon]
Futur simple
(yo)   brincaré [Prononciation ?]
(tú/vos)   brincarás [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   brincará [Prononciation ?]
(nosostros-as)   brincaremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   brincaréis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   brincarán [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   habré brincado [a.ˈβɾe]
(tú/vos)   habrás brincado [a.ˈβɾas]
(él/ella/Ud.)   habrá brincado [a.ˈβɾa]
(nosotros-as)   habremos brincado [a.ˈβɾe.mos]
(vosotros-as/os)   habréis brincado [a.ˈβɾejs]
(ellos-as/Uds.)   habrán brincado [a.ˈβɾan]

Conditionnel

Présent
(yo)   brincaría [Prononciation ?]
(tú/vos)   brincarías [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   brincaría [Prononciation ?]
(nosostros-as)   brincaríamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   brincaríais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   brincarían [Prononciation ?]
Passé
(yo)   habría brincado [a.ˈβɾi.a]
(tú/vos)   habrías brincado [a.ˈβɾi.as]
(él/ella/Ud.)   habría brincado [a.ˈβɾi.a]
(nosotros-as)   habríamos brincado [a.ˈβɾi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habríais brincado [a.ˈβɾi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habrían brincado [a.ˈβɾi.an]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   brinque [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 brinques
 brinqués
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   brinque [Prononciation ?]
(nosostros-as)   brinquemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   brinquéis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   brinquen [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   haya brincado [ˈa.ja]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 hayas brincado
 hayás brincado
[ˈa.jas]
[a.ˈjas]
(él/ella/Ud.)   haya brincado [ˈa.ja]
(nosotros-as)   hayamos brincado [a.ˈja.mos]
(vosotros-as/os)   hayáis brincado [a.ˈjajs]
(ellos-as/Uds.)   hayan brincado [ˈa.jan]
Imparfait (en -ra)
(yo)   brincara [Prononciation ?]
(tú/vos)   brincaras [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   brincara [Prononciation ?]
(nosostros-as)   brincáramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   brincarais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   brincaran [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera brincado [u.ˈβje.ɾa]
(tú/vos)   hubieras brincado [u.ˈβje.ɾas]
(él/ella/Ud.)   hubiera brincado [u.ˈβje.ɾa]
(nosotros-as)   hubiéramos brincado [u.ˈβje.ɾa.mos]
(vosotros-as/os)   hubierais brincado [u.ˈβje.ɾajs]
(ellos-as/Uds.)   hubieran brincado [u.ˈβje.ɾan]
Imparfait (en -se)
(yo)   brincase [Prononciation ?]
(tú/vos)   brincases [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   brincase [Prononciation ?]
(nosostros-as)   brincásemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   brincaseis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   brincasen [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese brincado [u.ˈβje.se]
(tú/vos)   hubieses brincado [u.ˈβje.ses]
(él/ella/Ud.)   hubiese brincado [u.ˈβje.se]
(nosotros-as)   hubiésemos brincado [u.ˈβje.se.mos]
(vosotros-as/os)   hubieseis brincado [u.ˈβje.sejs]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen brincado [u.ˈβje.sen]
Futur
(yo)   brincare [Prononciation ?]
(tú/vos)   brincares [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   brincare [Prononciation ?]
(nosostros-as)   brincáremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   brincareis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   brincaren [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   hubiere brincado [u.ˈβje.ɾe]
(tú/vos)   hubieres brincado [u.ˈβje.ɾes]
(él/ella/Ud.)   hubiere brincado [u.ˈβje.ɾe]
(nosotros-as)   hubiéremos brincado [u.ˈβje.ɾe.mos]
(vosotros-as/os)   hubiereis brincado [u.ˈβje.ɾejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieren brincado [u.ˈβje.ɾen]

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 brinca
 brincá
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(usted)   brinque [Prononciation ?]
(nosostros-as)   brinquemos [Prononciation ?]
(vosostros-as)   brincad [Prononciation ?]
(ustedes)   brinquen [Prononciation ?]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.