< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/broncear

broncear, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
broncear
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(yo)   bronceo [bɾonˈθe.o]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 bronceas
 bronceás
[bɾonˈθe.as]
[bɾon.θeˈas]
(él/ella/Ud.)   broncea [bɾonˈθe.a]
(nosostros-as)   bronceamos [bɾon.θeˈa.mos]
(vosostros-as/os)   bronceáis [bɾon.θeˈai̯s]
(ellos-as/Uds.)   broncean [bɾonˈθe.an]
Passé composé
(yo)   he bronceado [e bɾon.θeˈa.ðo]
(tú/vos)   has bronceado [as bɾon.θeˈa.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha bronceado [a bɾon.θeˈa.ðo]
(nosotros-as)   hemos bronceado [ˈe.mos bɾon.θeˈa.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis bronceado [a.ˈβejs bɾon.θeˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han bronceado [an bɾon.θeˈa.ðo]
Imparfait
(yo)   bronceaba [bɾon.θeˈa.βa]
(tú/vos)   bronceabas [bɾon.θeˈa.βas]
(él/ella/Ud.)   bronceaba [bɾon.θeˈa.βa]
(nosostros-as)   bronceábamos [bɾon.θeˈa.βa.mos]
(vosostros-as/os)   bronceabais [bɾon.θeˈa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   bronceaban [bɾon.θeˈa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había bronceado [a.ˈβi.a bɾon.θeˈa.ðo]
(tú/vos)   habías bronceado [a.ˈβi.as bɾon.θeˈa.ðo]
(él/ella/Ud.)   había bronceado [a.ˈβi.a bɾon.θeˈa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos bronceado [a.ˈβi.a.mos bɾon.θeˈa.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais bronceado [a.ˈβi.ajs bɾon.θeˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían bronceado [a.ˈβi.an bɾon.θeˈa.ðo]
Passé simple
(yo)   bronceé [bɾon.θeˈe]
(tú/vos)   bronceaste [bɾon.θeˈas.te]
(él/ella/Ud.)   bronceó [bɾon.θeˈo]
(nosostros-as)   bronceamos [bɾon.θeˈa.mos]
(vosostros-as/os)   bronceasteis [bɾon.θeˈas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   broncearon [bɾon.θeˈa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube bronceado [ˈu.βe bɾon.θeˈa.ðo]
(tú/vos)   hubiste bronceado [u.ˈβi.ste bɾon.θeˈa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo bronceado [ˈu.βo bɾon.θeˈa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos bronceado [u.ˈβi.mos bɾon.θeˈa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis bronceado [u.ˈβi.stejs bɾon.θeˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron bronceado [u.ˈβje.ɾon bɾon.θeˈa.ðo]
Futur simple
(yo)   broncearé [bɾon.θe.aˈɾe]
(tú/vos)   broncearás [bɾon.θe.aˈɾas]
(él/ella/Ud.)   bronceará [bɾon.θe.aˈɾa]
(nosostros-as)   broncearemos [bɾon.θe.aˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   broncearéis [bɾon.θe.aˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   broncearán [bɾon.θe.aˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré bronceado [a.ˈβɾe bɾon.θeˈa.ðo]
(tú/vos)   habrás bronceado [a.ˈβɾas bɾon.θeˈa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá bronceado [a.ˈβɾa bɾon.θeˈa.ðo]
(nosotros-as)   habremos bronceado [a.ˈβɾe.mos bɾon.θeˈa.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis bronceado [a.ˈβɾejs bɾon.θeˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán bronceado [a.ˈβɾan bɾon.θeˈa.ðo]

Conditionnel

Présent
(yo)   broncearía [bɾon.θe.aˈɾi.a]
(tú/vos)   broncearías [bɾon.θe.aˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   broncearía [bɾon.θe.aˈɾi.a]
(nosostros-as)   broncearíamos [bɾon.θe.aˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   broncearíais [bɾon.θe.aˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   broncearían [bɾon.θe.aˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría bronceado [a.ˈβɾi.a bɾon.θeˈa.ðo]
(tú/vos)   habrías bronceado [a.ˈβɾi.as bɾon.θeˈa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría bronceado [a.ˈβɾi.a bɾon.θeˈa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos bronceado [a.ˈβɾi.a.mos bɾon.θeˈa.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais bronceado [a.ˈβɾi.ajs bɾon.θeˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían bronceado [a.ˈβɾi.an bɾon.θeˈa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   broncee [bɾon.ˈθe.e]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 broncees
 bronceés
[bɾon.ˈθe.es]
[bɾon.θeˈes]
(él/ella/Ud.)   broncee [bɾon.ˈθe.e]
(nosostros-as)   bronceemos [bɾon.θeˈe.mos]
(vosostros-as/os)   bronceéis [bɾon.θeˈei̯s]
(ellos-as/Uds.)   bronceen [bɾon.ˈθe.en]
Passé composé
(yo)   haya bronceado [ˈa.ja bɾon.θeˈa.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 hayas bronceado
 hayás bronceado
[ˈa.jas bɾon.θeˈa.ðo]
[a.ˈjas bɾon.θeˈa.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya bronceado [ˈa.ja bɾon.θeˈa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos bronceado [a.ˈja.mos bɾon.θeˈa.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis bronceado [a.ˈjajs bɾon.θeˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan bronceado [ˈa.jan bɾon.θeˈa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   bronceara [bɾon.θeˈa.ɾa]
(tú/vos)   broncearas [bɾon.θeˈa.ɾas]
(él/ella/Ud.)   bronceara [bɾon.θeˈa.ɾa]
(nosostros-as)   bronceáramos [bɾon.θeˈa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   broncearais [bɾon.θeˈa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   broncearan [bɾon.θeˈa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera bronceado [u.ˈβje.ɾa bɾon.θeˈa.ðo]
(tú/vos)   hubieras bronceado [u.ˈβje.ɾas bɾon.θeˈa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera bronceado [u.ˈβje.ɾa bɾon.θeˈa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos bronceado [u.ˈβje.ɾa.mos bɾon.θeˈa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais bronceado [u.ˈβje.ɾajs bɾon.θeˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran bronceado [u.ˈβje.ɾan bɾon.θeˈa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   broncease [bɾon.θeˈa.se]
(tú/vos)   bronceases [bɾon.θeˈa.ses]
(él/ella/Ud.)   broncease [bɾon.θeˈa.se]
(nosostros-as)   bronceásemos [bɾon.θeˈa.se.mos]
(vosostros-as/os)   bronceaseis [bɾon.θeˈa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   bronceasen [bɾon.θeˈa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese bronceado [u.ˈβje.se bɾon.θeˈa.ðo]
(tú/vos)   hubieses bronceado [u.ˈβje.ses bɾon.θeˈa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese bronceado [u.ˈβje.se bɾon.θeˈa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos bronceado [u.ˈβje.se.mos bɾon.θeˈa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis bronceado [u.ˈβje.sejs bɾon.θeˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen bronceado [u.ˈβje.sen bɾon.θeˈa.ðo]
Futur
(yo)   bronceare [bɾon.θeˈa.ɾe]
(tú/vos)   bronceares [bɾon.θeˈa.ɾes]
(él/ella/Ud.)   bronceare [bɾon.θeˈa.ɾe]
(nosostros-as)   bronceáremos [bɾon.θeˈa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   bronceareis [bɾon.θeˈa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   broncearen [bɾon.θeˈa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere bronceado [u.ˈβje.ɾe bɾon.θeˈa.ðo]
(tú/vos)   hubieres bronceado [u.ˈβje.ɾes bɾon.θeˈa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere bronceado [u.ˈβje.ɾe bɾon.θeˈa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos bronceado [u.ˈβje.ɾe.mos bɾon.θeˈa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis bronceado [u.ˈβje.ɾejs bɾon.θeˈa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren bronceado [u.ˈβje.ɾen bɾon.θeˈa.ðo]

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 broncea
 bronceá
[bɾonˈθe.a]
[bɾon.θeˈa]
(usted)   broncee [bɾonˈθe.e]
(nosostros-as)   bronceemos [bɾon.θeˈe.mos]
(vosostros-as)   broncead [bɾon.θeˈað]
(ustedes)   bronceen [bɾonˈθe.en]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.