< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/confesar

confesar, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
confesar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(yo)   confieso [kõɱˈfje.θo]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 confiesas
 confesás
[kõɱˈfje.θas]
[kõɱ.feˈθas]
(él/ella/Ud.)   confiesa [kõɱˈfje.θa]
(nosostros-as)   confesamos [kõɱ.feˈθa.mos]
(vosostros-as/os)   confesáis [kõɱ.feˈθai̯s]
(ellos-as/Uds.)   confiesan [kõɱˈfje.θan]
Passé composé
(yo)   he confesado [e kõɱ.feˈθa.ðo]
(tú/vos)   has confesado [as kõɱ.feˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha confesado [a kõɱ.feˈθa.ðo]
(nosotros-as)   hemos confesado [ˈe.mos kõɱ.feˈθa.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis confesado [a.ˈβejs kõɱ.feˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han confesado [an kõɱ.feˈθa.ðo]
Imparfait
(yo)   confesaba [kõɱ.feˈθa.βa]
(tú/vos)   confesabas [kõɱ.feˈθa.βas]
(él/ella/Ud.)   confesaba [kõɱ.feˈθa.βa]
(nosostros-as)   confesábamos [kõɱ.feˈθa.βa.mos]
(vosostros-as/os)   confesabais [kõɱ.feˈθa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   confesaban [kõɱ.feˈθa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había confesado [a.ˈβi.a kõɱ.feˈθa.ðo]
(tú/vos)   habías confesado [a.ˈβi.as kõɱ.feˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.)   había confesado [a.ˈβi.a kõɱ.feˈθa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos confesado [a.ˈβi.a.mos kõɱ.feˈθa.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais confesado [a.ˈβi.ajs kõɱ.feˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían confesado [a.ˈβi.an kõɱ.feˈθa.ðo]
Passé simple
(yo)   confesé [kõɱ.feˈθe]
(tú/vos)   confesaste [kõɱ.feˈθas.te]
(él/ella/Ud.)   confesó [kõɱ.feˈθo]
(nosostros-as)   confesamos [kõɱ.feˈθa.mos]
(vosostros-as/os)   confesasteis [kõɱ.feˈθas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   confesaron [kõɱ.feˈθa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube confesado [ˈu.βe kõɱ.feˈθa.ðo]
(tú/vos)   hubiste confesado [u.ˈβi.ste kõɱ.feˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo confesado [ˈu.βo kõɱ.feˈθa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos confesado [u.ˈβi.mos kõɱ.feˈθa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis confesado [u.ˈβi.stejs kõɱ.feˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron confesado [u.ˈβje.ɾon kõɱ.feˈθa.ðo]
Futur simple
(yo)   confesaré [kõɱ.fe.θaˈɾe]
(tú/vos)   confesarás [kõɱ.fe.θaˈɾas]
(él/ella/Ud.)   confesará [kõɱ.fe.θaˈɾa]
(nosostros-as)   confesaremos [kõɱ.fe.θaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   confesaréis [kõɱ.fe.θaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   confesarán [kõɱ.fe.θaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré confesado [a.ˈβɾe kõɱ.feˈθa.ðo]
(tú/vos)   habrás confesado [a.ˈβɾas kõɱ.feˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá confesado [a.ˈβɾa kõɱ.feˈθa.ðo]
(nosotros-as)   habremos confesado [a.ˈβɾe.mos kõɱ.feˈθa.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis confesado [a.ˈβɾejs kõɱ.feˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán confesado [a.ˈβɾan kõɱ.feˈθa.ðo]

Conditionnel

Présent
(yo)   confesaría [kõɱ.fe.θaˈɾi.a]
(tú/vos)   confesarías [kõɱ.fe.θaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   confesaría [kõɱ.fe.θaˈɾi.a]
(nosostros-as)   confesaríamos [kõɱ.fe.θaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   confesaríais [kõɱ.fe.θaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   confesarían [kõɱ.fe.θaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría confesado [a.ˈβɾi.a kõɱ.feˈθa.ðo]
(tú/vos)   habrías confesado [a.ˈβɾi.as kõɱ.feˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría confesado [a.ˈβɾi.a kõɱ.feˈθa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos confesado [a.ˈβɾi.a.mos kõɱ.feˈθa.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais confesado [a.ˈβɾi.ajs kõɱ.feˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían confesado [a.ˈβɾi.an kõɱ.feˈθa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   confiese [kõɱ.ˈfje.θe]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 confieses
 confesés
[kõɱ.ˈfje.θes]
[kõɱ.feˈθes]
(él/ella/Ud.)   confiese [kõɱ.ˈfje.θe]
(nosostros-as)   confesemos [kõɱ.feˈθe.mos]
(vosostros-as/os)   confeséis [kõɱ.feˈθei̯s]
(ellos-as/Uds.)   confiesen [kõɱ.ˈfje.θen]
Passé composé
(yo)   haya confesado [ˈa.ja kõɱ.feˈθa.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 hayas confesado
 hayás confesado
[ˈa.jas kõɱ.feˈθa.ðo]
[a.ˈjas kõɱ.feˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya confesado [ˈa.ja kõɱ.feˈθa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos confesado [a.ˈja.mos kõɱ.feˈθa.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis confesado [a.ˈjajs kõɱ.feˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan confesado [ˈa.jan kõɱ.feˈθa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   confesara [kõɱ.feˈθa.ɾa]
(tú/vos)   confesaras [kõɱ.feˈθa.ɾas]
(él/ella/Ud.)   confesara [kõɱ.feˈθa.ɾa]
(nosostros-as)   confesáramos [kõɱ.feˈθa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   confesarais [kõɱ.feˈθa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   confesaran [kõɱ.feˈθa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera confesado [u.ˈβje.ɾa kõɱ.feˈθa.ðo]
(tú/vos)   hubieras confesado [u.ˈβje.ɾas kõɱ.feˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera confesado [u.ˈβje.ɾa kõɱ.feˈθa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos confesado [u.ˈβje.ɾa.mos kõɱ.feˈθa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais confesado [u.ˈβje.ɾajs kõɱ.feˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran confesado [u.ˈβje.ɾan kõɱ.feˈθa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   confesase [kõɱ.feˈθa.se]
(tú/vos)   confesases [kõɱ.feˈθa.ses]
(él/ella/Ud.)   confesase [kõɱ.feˈθa.se]
(nosostros-as)   confesásemos [kõɱ.feˈθa.se.mos]
(vosostros-as/os)   confesaseis [kõɱ.feˈθa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   confesasen [kõɱ.feˈθa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese confesado [u.ˈβje.se kõɱ.feˈθa.ðo]
(tú/vos)   hubieses confesado [u.ˈβje.ses kõɱ.feˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese confesado [u.ˈβje.se kõɱ.feˈθa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos confesado [u.ˈβje.se.mos kõɱ.feˈθa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis confesado [u.ˈβje.sejs kõɱ.feˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen confesado [u.ˈβje.sen kõɱ.feˈθa.ðo]
Futur
(yo)   confesare [kõɱ.feˈθa.ɾe]
(tú/vos)   confesares [kõɱ.feˈθa.ɾes]
(él/ella/Ud.)   confesare [kõɱ.feˈθa.ɾe]
(nosostros-as)   confesáremos [kõɱ.feˈθa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   confesareis [kõɱ.feˈθa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   confesaren [kõɱ.feˈθa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere confesado [u.ˈβje.ɾe kõɱ.feˈθa.ðo]
(tú/vos)   hubieres confesado [u.ˈβje.ɾes kõɱ.feˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere confesado [u.ˈβje.ɾe kõɱ.feˈθa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos confesado [u.ˈβje.ɾe.mos kõɱ.feˈθa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis confesado [u.ˈβje.ɾejs kõɱ.feˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren confesado [u.ˈβje.ɾen kõɱ.feˈθa.ðo]

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 confiesa
 confesá
[kõɱˈfje.θa]
[kõɱ.feˈθa]
(usted)   confiese [kõɱˈfje.θe]
(nosostros-as)   confesemos [kõɱ.feˈθe.mos]
(vosostros-as)   confesad [kõɱ.feˈθað]
(ustedes)   confiesen [kõɱˈfje.θen]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.