< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/consensuar

consensuar, verbe espagnol régulier du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
consensuar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1-uar}}

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   consensúo [kon.senˈsu.o]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  consensúas
 consensuás		 [kon.senˈsu.as]
[kon.sen.ˈswas]
(él/ella/Ud.)   consensúa [kon.senˈsu.a]
(nosostros-as)   consensuamos [kon.senˈswa.mos]
(vosostros-as/os)   consensuáis [kon.senˈswai̯s]
(ellos-as/Uds.)   consensúan [kon.senˈsu.an]
Passé composé
(yo)   he consensuado [e kon.senˈswa.ðo]
(tú/vos)   has consensuado [as kon.senˈswa.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha consensuado [a kon.senˈswa.ðo]
(nosotros-as)   hemos consensuado [ˈe.mos kon.senˈswa.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis consensuado [a.ˈβejs kon.senˈswa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han consensuado [an kon.senˈswa.ðo]
Imparfait
(yo)   consensuaba [kon.senˈswa.βa]
(tú/vos)   consensuabas [kon.senˈswa.βas]
(él/ella/Ud.)   consensuaba [kon.senˈswa.βa]
(nosostros-as)   consensuábamos [kon.senˈswa.βa.mos]
(vosostros-as/os)   consensuabais [kon.senˈswa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   consensuaban [kon.senˈswa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había consensuado [a.ˈβi.a kon.senˈswa.ðo]
(tú/vos)   habías consensuado [a.ˈβi.as kon.senˈswa.ðo]
(él/ella/Ud.)   había consensuado [a.ˈβi.a kon.senˈswa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos consensuado [a.ˈβi.a.mos kon.senˈswa.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais consensuado [a.ˈβi.ajs kon.senˈswa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían consensuado [a.ˈβi.an kon.senˈswa.ðo]
Passé simple
(yo)   consensué [kon.senˈswe]
(tú/vos)   consensuaste [kon.senˈswas.te]
(él/ella/Ud.)   consensuó [kon.sen.ˈswo]
(nosostros-as)   consensuamos [kon.senˈswa.mos]
(vosostros-as/os)   consensuasteis [kon.senˈswas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   consensuaron [kon.senˈswa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube consensuado [ˈu.βe kon.senˈswa.ðo]
(tú/vos)   hubiste consensuado [u.ˈβi.ste kon.senˈswa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo consensuado [ˈu.βo kon.senˈswa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos consensuado [u.ˈβi.mos kon.senˈswa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis consensuado [u.ˈβi.stejs kon.senˈswa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron consensuado [u.ˈβje.ɾon kon.senˈswa.ðo]
Futur simple
(yo)   consensuaré [kon.sen.swaˈɾe]
(tú/vos)   consensuarás [kon.sen.swaˈɾas]
(él/ella/Ud.)   consensuará [kon.sen.swaˈɾa]
(nosostros-as)   consensuaremos [kon.sen.swaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   consensuaréis [kon.sen.swaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   consensuarán [kon.sen.swaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré consensuado [a.ˈβɾe kon.senˈswa.ðo]
(tú/vos)   habrás consensuado [a.ˈβɾas kon.senˈswa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá consensuado [a.ˈβɾa kon.senˈswa.ðo]
(nosotros-as)   habremos consensuado [a.ˈβɾe.mos kon.senˈswa.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis consensuado [a.ˈβɾejs kon.senˈswa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán consensuado [a.ˈβɾan kon.senˈswa.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   consensuaría [kon.sen.swaˈɾi.a]
(tú/vos)   consensuarías [kon.sen.swaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   consensuaría [kon.sen.swaˈɾi.a]
(nosostros-as)   consensuaríamos [kon.sen.swaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   consensuaríais [kon.sen.swaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   consensuarían [kon.sen.swaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría consensuado [a.ˈβɾi.a kon.senˈswa.ðo]
(tú/vos)   habrías consensuado [a.ˈβɾi.as kon.senˈswa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría consensuado [a.ˈβɾi.a kon.senˈswa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos consensuado [a.ˈβɾi.a.mos kon.senˈswa.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais consensuado [a.ˈβɾi.ajs kon.senˈswa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían consensuado [a.ˈβɾi.an kon.senˈswa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   consensúe [kon.senˈsu.e]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  consensúes
 consensués		 [kon.senˈsu.es]
[kon.senˈswes]
(él/ella/Ud.)   consensúe [kon.senˈsu.e]
(nosostros-as)   consensuemos [kon.senˈswe.mos]
(vosostros-as/os)   consensuéis [kon.sen.ˈswei̯s]
(ellos-as/Uds.)   consensúen [kon.senˈsu.en]
Passé composé
(yo)   haya consensuado [ˈa.ja kon.senˈswa.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas consensuado
 hayás consensuado		 [ˈa.jas kon.senˈswa.ðo]
[a.ˈjas kon.senˈswa.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya consensuado [ˈa.ja kon.senˈswa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos consensuado [a.ˈja.mos kon.senˈswa.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis consensuado [a.ˈjajs kon.senˈswa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan consensuado [ˈa.jan kon.senˈswa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   consensuara [kon.senˈswa.ɾa]
(tú/vos)   consensuaras [kon.senˈswa.ɾas]
(él/ella/Ud.)   consensuara [kon.senˈswa.ɾa]
(nosostros-as)   consensuáramos [kon.senˈswa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   consensuarais [kon.senˈswa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   consensuaran [kon.senˈswa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera consensuado [u.ˈβje.ɾa kon.senˈswa.ðo]
(tú/vos)   hubieras consensuado [u.ˈβje.ɾas kon.senˈswa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera consensuado [u.ˈβje.ɾa kon.senˈswa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos consensuado [u.ˈβje.ɾa.mos kon.senˈswa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais consensuado [u.ˈβje.ɾajs kon.senˈswa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran consensuado [u.ˈβje.ɾan kon.senˈswa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   consensuase [kon.senˈswa.se]
(tú/vos)   consensuases [kon.senˈswa.ses]
(él/ella/Ud.)   consensuase [kon.senˈswa.se]
(nosostros-as)   consensuásemos [kon.senˈswa.se.mos]
(vosostros-as/os)   consensuaseis [kon.senˈswa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   consensuasen [kon.senˈswa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese consensuado [u.ˈβje.se kon.senˈswa.ðo]
(tú/vos)   hubieses consensuado [u.ˈβje.ses kon.senˈswa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese consensuado [u.ˈβje.se kon.senˈswa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos consensuado [u.ˈβje.se.mos kon.senˈswa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis consensuado [u.ˈβje.sejs kon.senˈswa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen consensuado [u.ˈβje.sen kon.senˈswa.ðo]
Futur
(yo)   consensuare [kon.senˈswa.ɾe]
(tú/vos)   consensuares [kon.senˈswa.ɾes]
(él/ella/Ud.)   consensuare [kon.senˈswa.ɾe]
(nosostros-as)   consensuáremos [kon.senˈswa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   consensuareis [kon.senˈswa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   consensuaren [kon.senˈswa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere consensuado [u.ˈβje.ɾe kon.senˈswa.ðo]
(tú/vos)   hubieres consensuado [u.ˈβje.ɾes kon.senˈswa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere consensuado [u.ˈβje.ɾe kon.senˈswa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos consensuado [u.ˈβje.ɾe.mos kon.senˈswa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis consensuado [u.ˈβje.ɾejs kon.senˈswa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren consensuado [u.ˈβje.ɾen kon.senˈswa.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  consensúa
 consensuá		 [kon.senˈsu.a]
[kon.senˈswa]
(usted)   consensúe [kon.senˈsu.e]
(nosostros-as)   consensuemos [kon.senˈswe.mos]
(vosostros-as)   consensuad [kon.senˈswad]
(ustedes)   consensúen [kon.senˈsu.en]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.