< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/constar

constar, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
constar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(yo)   consto [ˈko(n)s.to]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 constas
 constás
[ˈko(n)s.tas]
[ko(n)sˈtas]
(él/ella/Ud.)   consta [ˈko(n)s.ta]
(nosostros-as)   constamos [ko(n)sˈta.mos]
(vosostros-as/os)   constáis [ko(n)sˈtai̯s]
(ellos-as/Uds.)   constan [ˈko(n)s.tan]
Passé composé
(yo)   he constado [e ko(n)sˈta.ðo]
(tú/vos)   has constado [as ko(n)sˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha constado [a ko(n)sˈta.ðo]
(nosotros-as)   hemos constado [ˈe.mos ko(n)sˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis constado [a.ˈβejs ko(n)sˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han constado [an ko(n)sˈta.ðo]
Imparfait
(yo)   constaba [ko(n)sˈta.βa]
(tú/vos)   constabas [ko(n)sˈta.βas]
(él/ella/Ud.)   constaba [ko(n)sˈta.βa]
(nosostros-as)   constábamos [ko(n)sˈta.βa.mos]
(vosostros-as/os)   constabais [ko(n)sˈta.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   constaban [ko(n)sˈta.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había constado [a.ˈβi.a ko(n)sˈta.ðo]
(tú/vos)   habías constado [a.ˈβi.as ko(n)sˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   había constado [a.ˈβi.a ko(n)sˈta.ðo]
(nosotros-as)   habíamos constado [a.ˈβi.a.mos ko(n)sˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais constado [a.ˈβi.ajs ko(n)sˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían constado [a.ˈβi.an ko(n)sˈta.ðo]
Passé simple
(yo)   consté [ko(n)sˈte]
(tú/vos)   constaste [ko(n)sˈtas.te]
(él/ella/Ud.)   constó [ko(n)sˈto]
(nosostros-as)   constamos [ko(n)sˈta.mos]
(vosostros-as/os)   constasteis [ko(n)sˈtas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   constaron [ko(n)sˈta.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube constado [ˈu.βe ko(n)sˈta.ðo]
(tú/vos)   hubiste constado [u.ˈβi.ste ko(n)sˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo constado [ˈu.βo ko(n)sˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubimos constado [u.ˈβi.mos ko(n)sˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis constado [u.ˈβi.stejs ko(n)sˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron constado [u.ˈβje.ɾon ko(n)sˈta.ðo]
Futur simple
(yo)   constaré [ko(n)s.taˈɾe]
(tú/vos)   constarás [ko(n)s.taˈɾas]
(él/ella/Ud.)   constará [ko(n)s.taˈɾa]
(nosostros-as)   constaremos [ko(n)s.taˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   constaréis [ko(n)s.taˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   constarán [ko(n)s.taˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré constado [a.ˈβɾe ko(n)sˈta.ðo]
(tú/vos)   habrás constado [a.ˈβɾas ko(n)sˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá constado [a.ˈβɾa ko(n)sˈta.ðo]
(nosotros-as)   habremos constado [a.ˈβɾe.mos ko(n)sˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis constado [a.ˈβɾejs ko(n)sˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán constado [a.ˈβɾan ko(n)sˈta.ðo]

Conditionnel

Présent
(yo)   constaría [ko(n)s.taˈɾi.a]
(tú/vos)   constarías [ko(n)s.taˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   constaría [ko(n)s.taˈɾi.a]
(nosostros-as)   constaríamos [ko(n)s.taˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   constaríais [ko(n)s.taˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   constarían [ko(n)s.taˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría constado [a.ˈβɾi.a ko(n)sˈta.ðo]
(tú/vos)   habrías constado [a.ˈβɾi.as ko(n)sˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría constado [a.ˈβɾi.a ko(n)sˈta.ðo]
(nosotros-as)   habríamos constado [a.ˈβɾi.a.mos ko(n)sˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais constado [a.ˈβɾi.ajs ko(n)sˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían constado [a.ˈβɾi.an ko(n)sˈta.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   conste [ˈko(n)s.te]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 constes
 constés
[ˈko(n)s.tes]
[ko(n)sˈtes]
(él/ella/Ud.)   conste [ˈko(n)s.te]
(nosostros-as)   constemos [ko(n)sˈte.mos]
(vosostros-as/os)   constéis [ko(n)sˈtei̯s]
(ellos-as/Uds.)   consten [ˈko(n)s.ten]
Passé composé
(yo)   haya constado [ˈa.ja ko(n)sˈta.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 hayas constado
 hayás constado
[ˈa.jas ko(n)sˈta.ðo]
[a.ˈjas ko(n)sˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya constado [ˈa.ja ko(n)sˈta.ðo]
(nosotros-as)   hayamos constado [a.ˈja.mos ko(n)sˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis constado [a.ˈjajs ko(n)sˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan constado [ˈa.jan ko(n)sˈta.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   constara [ko(n)sˈta.ɾa]
(tú/vos)   constaras [ko(n)sˈta.ɾas]
(él/ella/Ud.)   constara [ko(n)sˈta.ɾa]
(nosostros-as)   constáramos [ko(n)sˈta.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   constarais [ko(n)sˈta.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   constaran [ko(n)sˈta.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera constado [u.ˈβje.ɾa ko(n)sˈta.ðo]
(tú/vos)   hubieras constado [u.ˈβje.ɾas ko(n)sˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera constado [u.ˈβje.ɾa ko(n)sˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos constado [u.ˈβje.ɾa.mos ko(n)sˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais constado [u.ˈβje.ɾajs ko(n)sˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran constado [u.ˈβje.ɾan ko(n)sˈta.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   constase [ko(n)sˈta.se]
(tú/vos)   constases [ko(n)sˈta.ses]
(él/ella/Ud.)   constase [ko(n)sˈta.se]
(nosostros-as)   constásemos [ko(n)sˈta.se.mos]
(vosostros-as/os)   constaseis [ko(n)sˈta.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   constasen [ko(n)sˈta.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese constado [u.ˈβje.se ko(n)sˈta.ðo]
(tú/vos)   hubieses constado [u.ˈβje.ses ko(n)sˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese constado [u.ˈβje.se ko(n)sˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos constado [u.ˈβje.se.mos ko(n)sˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis constado [u.ˈβje.sejs ko(n)sˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen constado [u.ˈβje.sen ko(n)sˈta.ðo]
Futur
(yo)   constare [ko(n)sˈta.ɾe]
(tú/vos)   constares [ko(n)sˈta.ɾes]
(él/ella/Ud.)   constare [ko(n)sˈta.ɾe]
(nosostros-as)   constáremos [ko(n)sˈta.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   constareis [ko(n)sˈta.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   constaren [ko(n)sˈta.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere constado [u.ˈβje.ɾe ko(n)sˈta.ðo]
(tú/vos)   hubieres constado [u.ˈβje.ɾes ko(n)sˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere constado [u.ˈβje.ɾe ko(n)sˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos constado [u.ˈβje.ɾe.mos ko(n)sˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis constado [u.ˈβje.ɾejs ko(n)sˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren constado [u.ˈβje.ɾen ko(n)sˈta.ðo]

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 consta
 constá
[ˈko(n)s.ta]
[ko(n)sˈta]
(usted)   conste [ˈko(n)s.te]
(nosostros-as)   constemos [ko(n)sˈte.mos]
(vosostros-as)   constad [ko(n)sˈtað]
(ustedes)   consten [ˈko(n)s.ten]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.