< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/convivir

convivir, verbe espagnol du 3e groupe.

Conjugaison en espagnol
convivir
Verbe du 3e groupe,
conjugué comme {{es-conj-3}}

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   convivo [komˈbi.βo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  convives
 convivís		 [komˈbi.βes]
[kom.biˈβis]
(él/ella/Ud.)   convive [komˈbi.βe]
(nosostros-as)   convivimos [kom.biˈβi.mos]
(vosostros-as/os)   convivís [kom.biˈβis]
(ellos-as/Uds.)   conviven [komˈbi.βen]
Passé composé
(yo)   he convivido [e kom.biˈβi.ðo]
(tú/vos)   has convivido [as kom.biˈβi.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha convivido [a kom.biˈβi.ðo]
(nosotros-as)   hemos convivido [ˈe.mos kom.biˈβi.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis convivido [a.ˈβejs kom.biˈβi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han convivido [an kom.biˈβi.ðo]
Imparfait
(yo)   convivía [kom.biˈβi.a]
(tú/vos)   convivías [kom.biˈβi.as]
(él/ella/Ud.)   convivía [kom.biˈβi.a]
(nosostros-as)   convivíamos [kom.biˈβi.a.mos]
(vosostros-as/os)   convivíais [kom.biˈβi.ais]
(ellos-as/Uds.)   convivían [kom.biˈβi.an]
Plus-que-parfait
(yo)   había convivido [a.ˈβi.a kom.biˈβi.ðo]
(tú/vos)   habías convivido [a.ˈβi.as kom.biˈβi.ðo]
(él/ella/Ud.)   había convivido [a.ˈβi.a kom.biˈβi.ðo]
(nosotros-as)   habíamos convivido [a.ˈβi.a.mos kom.biˈβi.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais convivido [a.ˈβi.ajs kom.biˈβi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían convivido [a.ˈβi.an kom.biˈβi.ðo]
Passé simple
(yo)   conviví [kom.biˈβi]
(tú/vos)   conviviste [kom.biˈβis.te]
(él/ella/Ud.)   convivió [kom.biˈβjo]
(nosostros-as)   convivimos [kom.biˈβi.mos]
(vosostros-as/os)   convivisteis [kom.biˈβis.teis]
(ellos-as/Uds.)   convivieron [kom.biˈβje.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube convivido [ˈu.βe kom.biˈβi.ðo]
(tú/vos)   hubiste convivido [u.ˈβi.ste kom.biˈβi.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo convivido [ˈu.βo kom.biˈβi.ðo]
(nosotros-as)   hubimos convivido [u.ˈβi.mos kom.biˈβi.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis convivido [u.ˈβi.stejs kom.biˈβi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron convivido [u.ˈβje.ɾon kom.biˈβi.ðo]
Futur simple
(yo)   conviviré [kom.bi.βiˈɾe]
(tú/vos)   convivirás [kom.bi.βiˈɾas]
(él/ella/Ud.)   convivirá [kom.bi.βiˈɾa]
(nosostros-as)   conviviremos [kom.bi.βiˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   conviviréis [kom.bi.βiˈɾeis]
(ellos-as/Uds.)   convivirán [kom.bi.βiˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré convivido [a.ˈβɾe kom.biˈβi.ðo]
(tú/vos)   habrás convivido [a.ˈβɾas kom.biˈβi.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá convivido [a.ˈβɾa kom.biˈβi.ðo]
(nosotros-as)   habremos convivido [a.ˈβɾe.mos kom.biˈβi.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis convivido [a.ˈβɾejs kom.biˈβi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán convivido [a.ˈβɾan kom.biˈβi.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   conviviría [kom.bi.βi.ˈɾi.a]
(tú/vos)   convivirías [kom.bi.βi.ˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   conviviría [kom.bi.βi.ˈɾi.a]
(nosostros-as)   conviviríamos [kom.bi.βi.ˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   conviviríais [kom.bi.βi.ˈɾi.ais]
(ellos-as/Uds.)   convivirían [kom.bi.βi.ˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría convivido [a.ˈβɾi.a kom.biˈβi.ðo]
(tú/vos)   habrías convivido [a.ˈβɾi.as kom.biˈβi.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría convivido [a.ˈβɾi.a kom.biˈβi.ðo]
(nosotros-as)   habríamos convivido [a.ˈβɾi.a.mos kom.biˈβi.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais convivido [a.ˈβɾi.ajs kom.biˈβi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían convivido [a.ˈβɾi.an kom.biˈβi.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   conviva [kom.ˈbi.βa]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  convivas
 convivás		 [kom.ˈbi.βas]
[kom.biˈβas]
(él/ella/Ud.)   conviva [kom.ˈbi.βa]
(nosostros-as)   convivamos [kom.biˈβa.mos]
(vosostros-as/os)   conviváis [kom.biˈβais]
(ellos-as/Uds.)   convivan [kom.ˈbi.βan]
Passé composé
(yo)   haya convivido [ˈa.ja kom.biˈβi.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas convivido
 hayás convivido		 [ˈa.jas kom.biˈβi.ðo]
[a.ˈjas kom.biˈβi.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya convivido [ˈa.ja kom.biˈβi.ðo]
(nosotros-as)   hayamos convivido [a.ˈja.mos kom.biˈβi.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis convivido [a.ˈjajs kom.biˈβi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan convivido [ˈa.jan kom.biˈβi.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   conviviera [kom.biˈβje.ɾa]
(tú/vos)   convivieras [kom.biˈβje.ɾas]
(él/ella/Ud.)   conviviera [kom.biˈβje.ɾa]
(nosostros-as)   conviviéramos [kom.biˈβje.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   convivierais [kom.biˈβje.ɾais]
(ellos-as/Uds.)   convivieran [kom.biˈβje.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera convivido [u.ˈβje.ɾa kom.biˈβi.ðo]
(tú/vos)   hubieras convivido [u.ˈβje.ɾas kom.biˈβi.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera convivido [u.ˈβje.ɾa kom.biˈβi.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos convivido [u.ˈβje.ɾa.mos kom.biˈβi.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais convivido [u.ˈβje.ɾajs kom.biˈβi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran convivido [u.ˈβje.ɾan kom.biˈβi.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   conviviese [kom.biˈβje.se]
(tú/vos)   convivieses [kom.biˈβje.ses]
(él/ella/Ud.)   conviviese [kom.biˈβje.se]
(nosostros-as)   conviviésemos [kom.biˈβje.se.mos]
(vosostros-as/os)   convivieseis [kom.biˈβje.seis]
(ellos-as/Uds.)   conviviesen [kom.biˈβje.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese convivido [u.ˈβje.se kom.biˈβi.ðo]
(tú/vos)   hubieses convivido [u.ˈβje.ses kom.biˈβi.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese convivido [u.ˈβje.se kom.biˈβi.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos convivido [u.ˈβje.se.mos kom.biˈβi.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis convivido [u.ˈβje.sejs kom.biˈβi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen convivido [u.ˈβje.sen kom.biˈβi.ðo]
Futur
(yo)   conviviere [kom.biˈβje.ɾe]
(tú/vos)   convivieres [kom.biˈβje.ɾes]
(él/ella/Ud.)   conviviere [kom.biˈβje.ɾe]
(nosostros-as)   conviviéremos [kom.biˈβje.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   conviviereis [kom.biˈβje.ɾeis]
(ellos-as/Uds.)   convivieren [kom.biˈβje.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere convivido [u.ˈβje.ɾe kom.biˈβi.ðo]
(tú/vos)   hubieres convivido [u.ˈβje.ɾes kom.biˈβi.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere convivido [u.ˈβje.ɾe kom.biˈβi.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos convivido [u.ˈβje.ɾe.mos kom.biˈβi.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis convivido [u.ˈβje.ɾejs kom.biˈβi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren convivido [u.ˈβje.ɾen kom.biˈβi.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  convive
 conviví		 [komˈbi.βe]
[kom.biˈβi]
(usted)   conviva [komˈbi.βa]
(nosostros-as)   convivamos [kom.biˈβa.mos]
(vosostros-as)   convivid [kom.biˈβið]
(ustedes)   convivan [komˈbi.βan]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.