< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/corcovar

corcovar, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
corcovar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   corcovo [koɾˈko.βo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  corcovas
 corcovás		 [koɾˈko.βas]
[koɾ.koˈβas]
(él/ella/Ud.)   corcova [koɾˈko.βa]
(nosostros-as)   corcovamos [koɾ.koˈβa.mos]
(vosostros-as/os)   corcováis [koɾ.koˈβai̯s]
(ellos-as/Uds.)   corcovan [koɾˈko.βan]
Passé composé
(yo)   he corcovado [e koɾ.koˈβa.ðo]
(tú/vos)   has corcovado [as koɾ.koˈβa.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha corcovado [a koɾ.koˈβa.ðo]
(nosotros-as)   hemos corcovado [ˈe.mos koɾ.koˈβa.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis corcovado [a.ˈβejs koɾ.koˈβa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han corcovado [an koɾ.koˈβa.ðo]
Imparfait
(yo)   corcovaba [koɾ.koˈβa.βa]
(tú/vos)   corcovabas [koɾ.koˈβa.βas]
(él/ella/Ud.)   corcovaba [koɾ.koˈβa.βa]
(nosostros-as)   corcovábamos [koɾ.koˈβa.βa.mos]
(vosostros-as/os)   corcovabais [koɾ.koˈβa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   corcovaban [koɾ.koˈβa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había corcovado [a.ˈβi.a koɾ.koˈβa.ðo]
(tú/vos)   habías corcovado [a.ˈβi.as koɾ.koˈβa.ðo]
(él/ella/Ud.)   había corcovado [a.ˈβi.a koɾ.koˈβa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos corcovado [a.ˈβi.a.mos koɾ.koˈβa.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais corcovado [a.ˈβi.ajs koɾ.koˈβa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían corcovado [a.ˈβi.an koɾ.koˈβa.ðo]
Passé simple
(yo)   corcové [koɾ.koˈβe]
(tú/vos)   corcovaste [koɾ.koˈβas.te]
(él/ella/Ud.)   corcovó [koɾ.koˈβo]
(nosostros-as)   corcovamos [koɾ.koˈβa.mos]
(vosostros-as/os)   corcovasteis [koɾ.koˈβas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   corcovaron [koɾ.koˈβa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube corcovado [ˈu.βe koɾ.koˈβa.ðo]
(tú/vos)   hubiste corcovado [u.ˈβi.ste koɾ.koˈβa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo corcovado [ˈu.βo koɾ.koˈβa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos corcovado [u.ˈβi.mos koɾ.koˈβa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis corcovado [u.ˈβi.stejs koɾ.koˈβa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron corcovado [u.ˈβje.ɾon koɾ.koˈβa.ðo]
Futur simple
(yo)   corcovaré [koɾ.ko.βaˈɾe]
(tú/vos)   corcovarás [koɾ.ko.βaˈɾas]
(él/ella/Ud.)   corcovará [koɾ.ko.βaˈɾa]
(nosostros-as)   corcovaremos [koɾ.ko.βaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   corcovaréis [koɾ.ko.βaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   corcovarán [koɾ.ko.βaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré corcovado [a.ˈβɾe koɾ.koˈβa.ðo]
(tú/vos)   habrás corcovado [a.ˈβɾas koɾ.koˈβa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá corcovado [a.ˈβɾa koɾ.koˈβa.ðo]
(nosotros-as)   habremos corcovado [a.ˈβɾe.mos koɾ.koˈβa.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis corcovado [a.ˈβɾejs koɾ.koˈβa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán corcovado [a.ˈβɾan koɾ.koˈβa.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   corcovaría [koɾ.ko.βaˈɾi.a]
(tú/vos)   corcovarías [koɾ.ko.βaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   corcovaría [koɾ.ko.βaˈɾi.a]
(nosostros-as)   corcovaríamos [koɾ.ko.βaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   corcovaríais [koɾ.ko.βaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   corcovarían [koɾ.ko.βaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría corcovado [a.ˈβɾi.a koɾ.koˈβa.ðo]
(tú/vos)   habrías corcovado [a.ˈβɾi.as koɾ.koˈβa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría corcovado [a.ˈβɾi.a koɾ.koˈβa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos corcovado [a.ˈβɾi.a.mos koɾ.koˈβa.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais corcovado [a.ˈβɾi.ajs koɾ.koˈβa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían corcovado [a.ˈβɾi.an koɾ.koˈβa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   corcove [koɾ.ˈko.βe]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  corcoves
 corcovés		 [koɾ.ˈko.βes]
[koɾ.koˈβes]
(él/ella/Ud.)   corcove [koɾ.ˈko.βe]
(nosostros-as)   corcovemos [koɾ.koˈβe.mos]
(vosostros-as/os)   corcovéis [koɾ.koˈβei̯s]
(ellos-as/Uds.)   corcoven [koɾ.ˈko.βen]
Passé composé
(yo)   haya corcovado [ˈa.ja koɾ.koˈβa.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas corcovado
 hayás corcovado		 [ˈa.jas koɾ.koˈβa.ðo]
[a.ˈjas koɾ.koˈβa.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya corcovado [ˈa.ja koɾ.koˈβa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos corcovado [a.ˈja.mos koɾ.koˈβa.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis corcovado [a.ˈjajs koɾ.koˈβa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan corcovado [ˈa.jan koɾ.koˈβa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   corcovara [koɾ.koˈβa.ɾa]
(tú/vos)   corcovaras [koɾ.koˈβa.ɾas]
(él/ella/Ud.)   corcovara [koɾ.koˈβa.ɾa]
(nosostros-as)   corcováramos [koɾ.koˈβa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   corcovarais [koɾ.koˈβa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   corcovaran [koɾ.koˈβa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera corcovado [u.ˈβje.ɾa koɾ.koˈβa.ðo]
(tú/vos)   hubieras corcovado [u.ˈβje.ɾas koɾ.koˈβa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera corcovado [u.ˈβje.ɾa koɾ.koˈβa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos corcovado [u.ˈβje.ɾa.mos koɾ.koˈβa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais corcovado [u.ˈβje.ɾajs koɾ.koˈβa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran corcovado [u.ˈβje.ɾan koɾ.koˈβa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   corcovase [koɾ.koˈβa.se]
(tú/vos)   corcovases [koɾ.koˈβa.ses]
(él/ella/Ud.)   corcovase [koɾ.koˈβa.se]
(nosostros-as)   corcovásemos [koɾ.koˈβa.se.mos]
(vosostros-as/os)   corcovaseis [koɾ.koˈβa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   corcovasen [koɾ.koˈβa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese corcovado [u.ˈβje.se koɾ.koˈβa.ðo]
(tú/vos)   hubieses corcovado [u.ˈβje.ses koɾ.koˈβa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese corcovado [u.ˈβje.se koɾ.koˈβa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos corcovado [u.ˈβje.se.mos koɾ.koˈβa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis corcovado [u.ˈβje.sejs koɾ.koˈβa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen corcovado [u.ˈβje.sen koɾ.koˈβa.ðo]
Futur
(yo)   corcovare [koɾ.koˈβa.ɾe]
(tú/vos)   corcovares [koɾ.koˈβa.ɾes]
(él/ella/Ud.)   corcovare [koɾ.koˈβa.ɾe]
(nosostros-as)   corcováremos [koɾ.koˈβa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   corcovareis [koɾ.koˈβa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   corcovaren [koɾ.koˈβa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere corcovado [u.ˈβje.ɾe koɾ.koˈβa.ðo]
(tú/vos)   hubieres corcovado [u.ˈβje.ɾes koɾ.koˈβa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere corcovado [u.ˈβje.ɾe koɾ.koˈβa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos corcovado [u.ˈβje.ɾe.mos koɾ.koˈβa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis corcovado [u.ˈβje.ɾejs koɾ.koˈβa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren corcovado [u.ˈβje.ɾen koɾ.koˈβa.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  corcova
 corcová		 [koɾˈko.βa]
[koɾ.koˈβa]
(usted)   corcove [koɾˈko.βe]
(nosostros-as)   corcovemos [koɾ.koˈβe.mos]
(vosostros-as)   corcovad [koɾ.koˈβað]
(ustedes)   corcoven [koɾˈko.βen]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.