< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/deñar

deñar, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
deñar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   deño [ˈde.ɲo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  deñas
 deñás		 [ˈde.ɲas]
[deˈɲas]
(él/ella/Ud.)   deña [ˈde.ɲa]
(nosostros-as)   deñamos [deˈɲa.mos]
(vosostros-as/os)   deñáis [deˈɲai̯s]
(ellos-as/Uds.)   deñan [ˈde.ɲan]
Passé composé
(yo)   he deñado [e deˈɲa.ðo]
(tú/vos)   has deñado [as deˈɲa.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha deñado [a deˈɲa.ðo]
(nosotros-as)   hemos deñado [ˈe.mos deˈɲa.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis deñado [a.ˈβejs deˈɲa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han deñado [an deˈɲa.ðo]
Imparfait
(yo)   deñaba [deˈɲa.βa]
(tú/vos)   deñabas [deˈɲa.βas]
(él/ella/Ud.)   deñaba [deˈɲa.βa]
(nosostros-as)   deñábamos [deˈɲa.βa.mos]
(vosostros-as/os)   deñabais [deˈɲa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   deñaban [deˈɲa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había deñado [a.ˈβi.a deˈɲa.ðo]
(tú/vos)   habías deñado [a.ˈβi.as deˈɲa.ðo]
(él/ella/Ud.)   había deñado [a.ˈβi.a deˈɲa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos deñado [a.ˈβi.a.mos deˈɲa.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais deñado [a.ˈβi.ajs deˈɲa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían deñado [a.ˈβi.an deˈɲa.ðo]
Passé simple
(yo)   deñé [deˈɲe]
(tú/vos)   deñaste [deˈɲas.te]
(él/ella/Ud.)   deñó [deˈɲo]
(nosostros-as)   deñamos [deˈɲa.mos]
(vosostros-as/os)   deñasteis [deˈɲas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   deñaron [deˈɲa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube deñado [ˈu.βe deˈɲa.ðo]
(tú/vos)   hubiste deñado [u.ˈβi.ste deˈɲa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo deñado [ˈu.βo deˈɲa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos deñado [u.ˈβi.mos deˈɲa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis deñado [u.ˈβi.stejs deˈɲa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron deñado [u.ˈβje.ɾon deˈɲa.ðo]
Futur simple
(yo)   deñaré [de.ɲaˈɾe]
(tú/vos)   deñarás [de.ɲaˈɾas]
(él/ella/Ud.)   deñará [de.ɲaˈɾa]
(nosostros-as)   deñaremos [de.ɲaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   deñaréis [de.ɲaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   deñarán [de.ɲaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré deñado [a.ˈβɾe deˈɲa.ðo]
(tú/vos)   habrás deñado [a.ˈβɾas deˈɲa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá deñado [a.ˈβɾa deˈɲa.ðo]
(nosotros-as)   habremos deñado [a.ˈβɾe.mos deˈɲa.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis deñado [a.ˈβɾejs deˈɲa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán deñado [a.ˈβɾan deˈɲa.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   deñaría [de.ɲaˈɾi.a]
(tú/vos)   deñarías [de.ɲaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   deñaría [de.ɲaˈɾi.a]
(nosostros-as)   deñaríamos [de.ɲaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   deñaríais [de.ɲaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   deñarían [de.ɲaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría deñado [a.ˈβɾi.a deˈɲa.ðo]
(tú/vos)   habrías deñado [a.ˈβɾi.as deˈɲa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría deñado [a.ˈβɾi.a deˈɲa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos deñado [a.ˈβɾi.a.mos deˈɲa.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais deñado [a.ˈβɾi.ajs deˈɲa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían deñado [a.ˈβɾi.an deˈɲa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   deñe [ˈde.ɲe]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  deñes
 deñés		 [ˈde.ɲes]
[deˈɲes]
(él/ella/Ud.)   deñe [ˈde.ɲe]
(nosostros-as)   deñemos [deˈɲe.mos]
(vosostros-as/os)   deñéis [deˈɲei̯s]
(ellos-as/Uds.)   deñen [ˈde.ɲen]
Passé composé
(yo)   haya deñado [ˈa.ja deˈɲa.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas deñado
 hayás deñado		 [ˈa.jas deˈɲa.ðo]
[a.ˈjas deˈɲa.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya deñado [ˈa.ja deˈɲa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos deñado [a.ˈja.mos deˈɲa.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis deñado [a.ˈjajs deˈɲa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan deñado [ˈa.jan deˈɲa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   deñara [deˈɲa.ɾa]
(tú/vos)   deñaras [deˈɲa.ɾas]
(él/ella/Ud.)   deñara [deˈɲa.ɾa]
(nosostros-as)   deñáramos [deˈɲa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   deñarais [deˈɲa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   deñaran [deˈɲa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera deñado [u.ˈβje.ɾa deˈɲa.ðo]
(tú/vos)   hubieras deñado [u.ˈβje.ɾas deˈɲa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera deñado [u.ˈβje.ɾa deˈɲa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos deñado [u.ˈβje.ɾa.mos deˈɲa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais deñado [u.ˈβje.ɾajs deˈɲa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran deñado [u.ˈβje.ɾan deˈɲa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   deñase [deˈɲa.se]
(tú/vos)   deñases [deˈɲa.ses]
(él/ella/Ud.)   deñase [deˈɲa.se]
(nosostros-as)   deñásemos [deˈɲa.se.mos]
(vosostros-as/os)   deñaseis [deˈɲa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   deñasen [deˈɲa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese deñado [u.ˈβje.se deˈɲa.ðo]
(tú/vos)   hubieses deñado [u.ˈβje.ses deˈɲa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese deñado [u.ˈβje.se deˈɲa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos deñado [u.ˈβje.se.mos deˈɲa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis deñado [u.ˈβje.sejs deˈɲa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen deñado [u.ˈβje.sen deˈɲa.ðo]
Futur
(yo)   deñare [deˈɲa.ɾe]
(tú/vos)   deñares [deˈɲa.ɾes]
(él/ella/Ud.)   deñare [deˈɲa.ɾe]
(nosostros-as)   deñáremos [deˈɲa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   deñareis [deˈɲa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   deñaren [deˈɲa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere deñado [u.ˈβje.ɾe deˈɲa.ðo]
(tú/vos)   hubieres deñado [u.ˈβje.ɾes deˈɲa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere deñado [u.ˈβje.ɾe deˈɲa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos deñado [u.ˈβje.ɾe.mos deˈɲa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis deñado [u.ˈβje.ɾejs deˈɲa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren deñado [u.ˈβje.ɾen deˈɲa.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  deña
 deñá		 [ˈde.ɲa]
[deˈɲa]
(usted)   deñe [ˈde.ɲe]
(nosostros-as)   deñemos [deˈɲe.mos]
(vosostros-as)   deñad [deˈɲað]
(ustedes)   deñen [ˈde.ɲen]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.