< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/denotar

Conjugaison en espagnol
denotar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

denotar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(yo)   denoto [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 denotas
 denotás
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   denota [Prononciation ?]
(nosostros-as)   denotamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   denotáis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   denotan [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   he denotado [e]
(tú/vos)   has denotado [as]
(él/ella/Ud.)   ha denotado [a]
(nosotros-as)   hemos denotado [ˈe.mos]
(vosotros-as/os)   habéis denotado [a.ˈβejs]
(ellos-as/Uds.)   han denotado [an]
Imparfait
(yo)   denotaba [Prononciation ?]
(tú/vos)   denotabas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   denotaba [Prononciation ?]
(nosostros-as)   denotábamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   denotabais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   denotaban [Prononciation ?]
Plus-que-parfait
(yo)   había denotado [a.ˈβi.a]
(tú/vos)   habías denotado [a.ˈβi.as]
(él/ella/Ud.)   había denotado [a.ˈβi.a]
(nosotros-as)   habíamos denotado [a.ˈβi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habíais denotado [a.ˈβi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habían denotado [a.ˈβi.an]
Passé simple
(yo)   denoté [Prononciation ?]
(tú/vos)   denotaste [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   denotó [Prononciation ?]
(nosostros-as)   denotamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   denotasteis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   denotaron [Prononciation ?]
Passé antérieur
(yo)   hube denotado [ˈu.βe]
(tú/vos)   hubiste denotado [u.ˈβi.ste]
(él/ella/Ud.)   hubo denotado [ˈu.βo]
(nosotros-as)   hubimos denotado [u.ˈβi.mos]
(vosotros-as/os)   hubisteis denotado [u.ˈβi.stejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieron denotado [u.ˈβje.ɾon]
Futur simple
(yo)   denotaré [Prononciation ?]
(tú/vos)   denotarás [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   denotará [Prononciation ?]
(nosostros-as)   denotaremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   denotaréis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   denotarán [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   habré denotado [a.ˈβɾe]
(tú/vos)   habrás denotado [a.ˈβɾas]
(él/ella/Ud.)   habrá denotado [a.ˈβɾa]
(nosotros-as)   habremos denotado [a.ˈβɾe.mos]
(vosotros-as/os)   habréis denotado [a.ˈβɾejs]
(ellos-as/Uds.)   habrán denotado [a.ˈβɾan]

Conditionnel

Présent
(yo)   denotaría [Prononciation ?]
(tú/vos)   denotarías [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   denotaría [Prononciation ?]
(nosostros-as)   denotaríamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   denotaríais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   denotarían [Prononciation ?]
Passé
(yo)   habría denotado [a.ˈβɾi.a]
(tú/vos)   habrías denotado [a.ˈβɾi.as]
(él/ella/Ud.)   habría denotado [a.ˈβɾi.a]
(nosotros-as)   habríamos denotado [a.ˈβɾi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habríais denotado [a.ˈβɾi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habrían denotado [a.ˈβɾi.an]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   denote [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 denotes
 denotés
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   denote [Prononciation ?]
(nosostros-as)   denotemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   denotéis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   denoten [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   haya denotado [ˈa.ja]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 hayas denotado
 hayás denotado
[ˈa.jas]
[a.ˈjas]
(él/ella/Ud.)   haya denotado [ˈa.ja]
(nosotros-as)   hayamos denotado [a.ˈja.mos]
(vosotros-as/os)   hayáis denotado [a.ˈjajs]
(ellos-as/Uds.)   hayan denotado [ˈa.jan]
Imparfait (en -ra)
(yo)   denotara [Prononciation ?]
(tú/vos)   denotaras [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   denotara [Prononciation ?]
(nosostros-as)   denotáramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   denotarais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   denotaran [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera denotado [u.ˈβje.ɾa]
(tú/vos)   hubieras denotado [u.ˈβje.ɾas]
(él/ella/Ud.)   hubiera denotado [u.ˈβje.ɾa]
(nosotros-as)   hubiéramos denotado [u.ˈβje.ɾa.mos]
(vosotros-as/os)   hubierais denotado [u.ˈβje.ɾajs]
(ellos-as/Uds.)   hubieran denotado [u.ˈβje.ɾan]
Imparfait (en -se)
(yo)   denotase [Prononciation ?]
(tú/vos)   denotases [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   denotase [Prononciation ?]
(nosostros-as)   denotásemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   denotaseis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   denotasen [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese denotado [u.ˈβje.se]
(tú/vos)   hubieses denotado [u.ˈβje.ses]
(él/ella/Ud.)   hubiese denotado [u.ˈβje.se]
(nosotros-as)   hubiésemos denotado [u.ˈβje.se.mos]
(vosotros-as/os)   hubieseis denotado [u.ˈβje.sejs]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen denotado [u.ˈβje.sen]
Futur
(yo)   denotare [Prononciation ?]
(tú/vos)   denotares [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   denotare [Prononciation ?]
(nosostros-as)   denotáremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   denotareis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   denotaren [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   hubiere denotado [u.ˈβje.ɾe]
(tú/vos)   hubieres denotado [u.ˈβje.ɾes]
(él/ella/Ud.)   hubiere denotado [u.ˈβje.ɾe]
(nosotros-as)   hubiéremos denotado [u.ˈβje.ɾe.mos]
(vosotros-as/os)   hubiereis denotado [u.ˈβje.ɾejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieren denotado [u.ˈβje.ɾen]

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 denota
 denotá
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(usted)   denote [Prononciation ?]
(nosostros-as)   denotemos [Prononciation ?]
(vosostros-as)   denotad [Prononciation ?]
(ustedes)   denoten [Prononciation ?]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.