< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/desahijar

desahijar, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
desahijar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   desahíjo [de.saˈi.xo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  desahíjas
 desahijás		 [de.saˈi.xas]
[de.sa.iˈxas]
(él/ella/Ud.)   desahíja [de.saˈi.xa]
(nosostros-as)   desahijamos [de.sa.iˈxa.mos]
(vosostros-as/os)   desahijáis [de.sa.iˈxai̯s]
(ellos-as/Uds.)   desahíjan [de.saˈi.xan]
Passé composé
(yo)   he desahijado [e de.sa.iˈxa.ðo]
(tú/vos)   has desahijado [as de.sa.iˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha desahijado [a de.sa.iˈxa.ðo]
(nosotros-as)   hemos desahijado [ˈe.mos de.sa.iˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis desahijado [a.ˈβejs de.sa.iˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han desahijado [an de.sa.iˈxa.ðo]
Imparfait
(yo)   desahijaba [de.sa.iˈxa.βa]
(tú/vos)   desahijabas [de.sa.iˈxa.βas]
(él/ella/Ud.)   desahijaba [de.sa.iˈxa.βa]
(nosostros-as)   desahijábamos [de.sa.iˈxa.βa.mos]
(vosostros-as/os)   desahijabais [de.sa.iˈxa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   desahijaban [de.sa.iˈxa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había desahijado [a.ˈβi.a de.sa.iˈxa.ðo]
(tú/vos)   habías desahijado [a.ˈβi.as de.sa.iˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   había desahijado [a.ˈβi.a de.sa.iˈxa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos desahijado [a.ˈβi.a.mos de.sa.iˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais desahijado [a.ˈβi.ajs de.sa.iˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían desahijado [a.ˈβi.an de.sa.iˈxa.ðo]
Passé simple
(yo)   desahijé [de.sa.iˈxe]
(tú/vos)   desahijaste [de.sa.iˈxas.te]
(él/ella/Ud.)   desahijó [de.sa.iˈxo]
(nosostros-as)   desahijamos [de.sa.iˈxa.mos]
(vosostros-as/os)   desahijasteis [de.sa.iˈxas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   desahijaron [de.sa.iˈxa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube desahijado [ˈu.βe de.sa.iˈxa.ðo]
(tú/vos)   hubiste desahijado [u.ˈβi.ste de.sa.iˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo desahijado [ˈu.βo de.sa.iˈxa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos desahijado [u.ˈβi.mos de.sa.iˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis desahijado [u.ˈβi.stejs de.sa.iˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron desahijado [u.ˈβje.ɾon de.sa.iˈxa.ðo]
Futur simple
(yo)   desahijaré [de.sa.i.xaˈɾe]
(tú/vos)   desahijarás [de.sa.i.xaˈɾas]
(él/ella/Ud.)   desahijará [de.sa.i.xaˈɾa]
(nosostros-as)   desahijaremos [de.sa.i.xaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   desahijaréis [de.sa.i.xaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   desahijarán [de.sa.i.xaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré desahijado [a.ˈβɾe de.sa.iˈxa.ðo]
(tú/vos)   habrás desahijado [a.ˈβɾas de.sa.iˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá desahijado [a.ˈβɾa de.sa.iˈxa.ðo]
(nosotros-as)   habremos desahijado [a.ˈβɾe.mos de.sa.iˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis desahijado [a.ˈβɾejs de.sa.iˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán desahijado [a.ˈβɾan de.sa.iˈxa.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   desahijaría [de.sa.i.xaˈɾi.a]
(tú/vos)   desahijarías [de.sa.i.xaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   desahijaría [de.sa.i.xaˈɾi.a]
(nosostros-as)   desahijaríamos [de.sa.i.xaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   desahijaríais [de.sa.i.xaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   desahijarían [de.sa.i.xaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría desahijado [a.ˈβɾi.a de.sa.iˈxa.ðo]
(tú/vos)   habrías desahijado [a.ˈβɾi.as de.sa.iˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría desahijado [a.ˈβɾi.a de.sa.iˈxa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos desahijado [a.ˈβɾi.a.mos de.sa.iˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais desahijado [a.ˈβɾi.ajs de.sa.iˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían desahijado [a.ˈβɾi.an de.sa.iˈxa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   desahíje [de.sa.ˈi.xe]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  desahíjes
 desahijés		 [de.sa.ˈi.xes]
[de.sa.iˈxes]
(él/ella/Ud.)   desahíje [de.sa.ˈi.xe]
(nosostros-as)   desahijemos [de.sa.iˈxe.mos]
(vosostros-as/os)   desahijéis [de.sa.iˈxei̯s]
(ellos-as/Uds.)   desahíjen [de.sa.ˈi.xen]
Passé composé
(yo)   haya desahijado [ˈa.ja de.sa.iˈxa.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas desahijado
 hayás desahijado		 [ˈa.jas de.sa.iˈxa.ðo]
[a.ˈjas de.sa.iˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya desahijado [ˈa.ja de.sa.iˈxa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos desahijado [a.ˈja.mos de.sa.iˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis desahijado [a.ˈjajs de.sa.iˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan desahijado [ˈa.jan de.sa.iˈxa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   desahijara [de.sa.iˈxa.ɾa]
(tú/vos)   desahijaras [de.sa.iˈxa.ɾas]
(él/ella/Ud.)   desahijara [de.sa.iˈxa.ɾa]
(nosostros-as)   desahijáramos [de.sa.iˈxa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   desahijarais [de.sa.iˈxa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   desahijaran [de.sa.iˈxa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera desahijado [u.ˈβje.ɾa de.sa.iˈxa.ðo]
(tú/vos)   hubieras desahijado [u.ˈβje.ɾas de.sa.iˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera desahijado [u.ˈβje.ɾa de.sa.iˈxa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos desahijado [u.ˈβje.ɾa.mos de.sa.iˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais desahijado [u.ˈβje.ɾajs de.sa.iˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran desahijado [u.ˈβje.ɾan de.sa.iˈxa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   desahijase [de.sa.iˈxa.se]
(tú/vos)   desahijases [de.sa.iˈxa.ses]
(él/ella/Ud.)   desahijase [de.sa.iˈxa.se]
(nosostros-as)   desahijásemos [de.sa.iˈxa.se.mos]
(vosostros-as/os)   desahijaseis [de.sa.iˈxa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   desahijasen [de.sa.iˈxa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese desahijado [u.ˈβje.se de.sa.iˈxa.ðo]
(tú/vos)   hubieses desahijado [u.ˈβje.ses de.sa.iˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese desahijado [u.ˈβje.se de.sa.iˈxa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos desahijado [u.ˈβje.se.mos de.sa.iˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis desahijado [u.ˈβje.sejs de.sa.iˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen desahijado [u.ˈβje.sen de.sa.iˈxa.ðo]
Futur
(yo)   desahijare [de.sa.iˈxa.ɾe]
(tú/vos)   desahijares [de.sa.iˈxa.ɾes]
(él/ella/Ud.)   desahijare [de.sa.iˈxa.ɾe]
(nosostros-as)   desahijáremos [de.sa.iˈxa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   desahijareis [de.sa.iˈxa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   desahijaren [de.sa.iˈxa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere desahijado [u.ˈβje.ɾe de.sa.iˈxa.ðo]
(tú/vos)   hubieres desahijado [u.ˈβje.ɾes de.sa.iˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere desahijado [u.ˈβje.ɾe de.sa.iˈxa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos desahijado [u.ˈβje.ɾe.mos de.sa.iˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis desahijado [u.ˈβje.ɾejs de.sa.iˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren desahijado [u.ˈβje.ɾen de.sa.iˈxa.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  desahíja
 desahijá		 [de.saˈi.xa]
[de.sa.iˈxa]
(usted)   desahíje [de.saˈi.xe]
(nosostros-as)   desahijemos [de.sa.iˈxe.mos]
(vosostros-as)   desahijad [de.sa.iˈxað]
(ustedes)   desahíjen [de.saˈi.xen]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.