< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/desencadenar

desencadenar, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
desencadenar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   desencadeno [de.seŋ.kaˈðe.no]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  desencadenas
 desencadenás		 [de.seŋ.kaˈðe.nas]
[de.seŋ.ka.ðeˈnas]
(él/ella/Ud.)   desencadena [de.seŋ.kaˈðe.na]
(nosostros-as)   desencadenamos [de.seŋ.ka.ðeˈna.mos]
(vosostros-as/os)   desencadenáis [de.seŋ.ka.ðeˈnai̯s]
(ellos-as/Uds.)   desencadenan [de.seŋ.kaˈðe.nan]
Passé composé
(yo)   he desencadenado [e de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(tú/vos)   has desencadenado [as de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha desencadenado [a de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(nosotros-as)   hemos desencadenado [ˈe.mos de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis desencadenado [a.ˈβejs de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han desencadenado [an de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
Imparfait
(yo)   desencadenaba [de.seŋ.ka.ðeˈna.βa]
(tú/vos)   desencadenabas [de.seŋ.ka.ðeˈna.βas]
(él/ella/Ud.)   desencadenaba [de.seŋ.ka.ðeˈna.βa]
(nosostros-as)   desencadenábamos [de.seŋ.ka.ðeˈna.βa.mos]
(vosostros-as/os)   desencadenabais [de.seŋ.ka.ðeˈna.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   desencadenaban [de.seŋ.ka.ðeˈna.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había desencadenado [a.ˈβi.a de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(tú/vos)   habías desencadenado [a.ˈβi.as de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   había desencadenado [a.ˈβi.a de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(nosotros-as)   habíamos desencadenado [a.ˈβi.a.mos de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais desencadenado [a.ˈβi.ajs de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían desencadenado [a.ˈβi.an de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
Passé simple
(yo)   desencadené [de.seŋ.ka.ðeˈne]
(tú/vos)   desencadenaste [de.seŋ.ka.ðeˈnas.te]
(él/ella/Ud.)   desencadenó [de.seŋ.ka.ðeˈno]
(nosostros-as)   desencadenamos [de.seŋ.ka.ðeˈna.mos]
(vosostros-as/os)   desencadenasteis [de.seŋ.ka.ðeˈnas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   desencadenaron [de.seŋ.ka.ðeˈna.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube desencadenado [ˈu.βe de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(tú/vos)   hubiste desencadenado [u.ˈβi.ste de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo desencadenado [ˈu.βo de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubimos desencadenado [u.ˈβi.mos de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis desencadenado [u.ˈβi.stejs de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron desencadenado [u.ˈβje.ɾon de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
Futur simple
(yo)   desencadenaré [de.seŋ.ka.ðe.naˈɾe]
(tú/vos)   desencadenarás [de.seŋ.ka.ðe.naˈɾas]
(él/ella/Ud.)   desencadenará [de.seŋ.ka.ðe.naˈɾa]
(nosostros-as)   desencadenaremos [de.seŋ.ka.ðe.naˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   desencadenaréis [de.seŋ.ka.ðe.naˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   desencadenarán [de.seŋ.ka.ðe.naˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré desencadenado [a.ˈβɾe de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(tú/vos)   habrás desencadenado [a.ˈβɾas de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá desencadenado [a.ˈβɾa de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(nosotros-as)   habremos desencadenado [a.ˈβɾe.mos de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis desencadenado [a.ˈβɾejs de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán desencadenado [a.ˈβɾan de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   desencadenaría [de.seŋ.ka.ðe.naˈɾi.a]
(tú/vos)   desencadenarías [de.seŋ.ka.ðe.naˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   desencadenaría [de.seŋ.ka.ðe.naˈɾi.a]
(nosostros-as)   desencadenaríamos [de.seŋ.ka.ðe.naˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   desencadenaríais [de.seŋ.ka.ðe.naˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   desencadenarían [de.seŋ.ka.ðe.naˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría desencadenado [a.ˈβɾi.a de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(tú/vos)   habrías desencadenado [a.ˈβɾi.as de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría desencadenado [a.ˈβɾi.a de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(nosotros-as)   habríamos desencadenado [a.ˈβɾi.a.mos de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais desencadenado [a.ˈβɾi.ajs de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían desencadenado [a.ˈβɾi.an de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   desencadene [de.seŋ.ka.ˈðe.ne]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  desencadenes
 desencadenés		 [de.seŋ.ka.ˈðe.nes]
[de.seŋ.ka.ðeˈnes]
(él/ella/Ud.)   desencadene [de.seŋ.ka.ˈðe.ne]
(nosostros-as)   desencadenemos [de.seŋ.ka.ðeˈne.mos]
(vosostros-as/os)   desencadenéis [de.seŋ.ka.ðeˈnei̯s]
(ellos-as/Uds.)   desencadenen [de.seŋ.ka.ˈðe.nen]
Passé composé
(yo)   haya desencadenado [ˈa.ja de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas desencadenado
 hayás desencadenado		 [ˈa.jas de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
[a.ˈjas de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya desencadenado [ˈa.ja de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(nosotros-as)   hayamos desencadenado [a.ˈja.mos de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis desencadenado [a.ˈjajs de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan desencadenado [ˈa.jan de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   desencadenara [de.seŋ.ka.ðeˈna.ɾa]
(tú/vos)   desencadenaras [de.seŋ.ka.ðeˈna.ɾas]
(él/ella/Ud.)   desencadenara [de.seŋ.ka.ðeˈna.ɾa]
(nosostros-as)   desencadenáramos [de.seŋ.ka.ðeˈna.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   desencadenarais [de.seŋ.ka.ðeˈna.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   desencadenaran [de.seŋ.ka.ðeˈna.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera desencadenado [u.ˈβje.ɾa de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(tú/vos)   hubieras desencadenado [u.ˈβje.ɾas de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera desencadenado [u.ˈβje.ɾa de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos desencadenado [u.ˈβje.ɾa.mos de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais desencadenado [u.ˈβje.ɾajs de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran desencadenado [u.ˈβje.ɾan de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   desencadenase [de.seŋ.ka.ðeˈna.se]
(tú/vos)   desencadenases [de.seŋ.ka.ðeˈna.ses]
(él/ella/Ud.)   desencadenase [de.seŋ.ka.ðeˈna.se]
(nosostros-as)   desencadenásemos [de.seŋ.ka.ðeˈna.se.mos]
(vosostros-as/os)   desencadenaseis [de.seŋ.ka.ðeˈna.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   desencadenasen [de.seŋ.ka.ðeˈna.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese desencadenado [u.ˈβje.se de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(tú/vos)   hubieses desencadenado [u.ˈβje.ses de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese desencadenado [u.ˈβje.se de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos desencadenado [u.ˈβje.se.mos de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis desencadenado [u.ˈβje.sejs de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen desencadenado [u.ˈβje.sen de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
Futur
(yo)   desencadenare [de.seŋ.ka.ðeˈna.ɾe]
(tú/vos)   desencadenares [de.seŋ.ka.ðeˈna.ɾes]
(él/ella/Ud.)   desencadenare [de.seŋ.ka.ðeˈna.ɾe]
(nosostros-as)   desencadenáremos [de.seŋ.ka.ðeˈna.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   desencadenareis [de.seŋ.ka.ðeˈna.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   desencadenaren [de.seŋ.ka.ðeˈna.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere desencadenado [u.ˈβje.ɾe de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(tú/vos)   hubieres desencadenado [u.ˈβje.ɾes de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere desencadenado [u.ˈβje.ɾe de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos desencadenado [u.ˈβje.ɾe.mos de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis desencadenado [u.ˈβje.ɾejs de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren desencadenado [u.ˈβje.ɾen de.seŋ.ka.ðeˈna.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  desencadena
 desencadená		 [de.seŋ.kaˈðe.na]
[de.seŋ.ka.ðeˈna]
(usted)   desencadene [de.seŋ.kaˈðe.ne]
(nosostros-as)   desencadenemos [de.seŋ.ka.ðeˈne.mos]
(vosostros-as)   desencadenad [de.seŋ.ka.ðeˈnað]
(ustedes)   desencadenen [de.seŋ.kaˈðe.nen]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.