< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/desenroscar

desenroscar, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
desenroscar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   desenrosco [de.senˈros.ko]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  desenroscas
 desenroscás		 [de.senˈros.kas]
[de.sen.rosˈkas]
(él/ella/Ud.)   desenrosca [de.senˈros.ka]
(nosostros-as)   desenroscamos [de.sen.rosˈka.mos]
(vosostros-as/os)   desenroscáis [de.sen.rosˈkai̯s]
(ellos-as/Uds.)   desenroscan [de.senˈros.kan]
Passé composé
(yo)   he desenroscado [e de.sen.rosˈka.ðo]
(tú/vos)   has desenroscado [as de.sen.rosˈka.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha desenroscado [a de.sen.rosˈka.ðo]
(nosotros-as)   hemos desenroscado [ˈe.mos de.sen.rosˈka.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis desenroscado [a.ˈβejs de.sen.rosˈka.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han desenroscado [an de.sen.rosˈka.ðo]
Imparfait
(yo)   desenroscaba [de.sen.rosˈka.βa]
(tú/vos)   desenroscabas [de.sen.rosˈka.βas]
(él/ella/Ud.)   desenroscaba [de.sen.rosˈka.βa]
(nosostros-as)   desenroscábamos [de.sen.rosˈka.βa.mos]
(vosostros-as/os)   desenroscabais [de.sen.rosˈka.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   desenroscaban [de.sen.rosˈka.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había desenroscado [a.ˈβi.a de.sen.rosˈka.ðo]
(tú/vos)   habías desenroscado [a.ˈβi.as de.sen.rosˈka.ðo]
(él/ella/Ud.)   había desenroscado [a.ˈβi.a de.sen.rosˈka.ðo]
(nosotros-as)   habíamos desenroscado [a.ˈβi.a.mos de.sen.rosˈka.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais desenroscado [a.ˈβi.ajs de.sen.rosˈka.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían desenroscado [a.ˈβi.an de.sen.rosˈka.ðo]
Passé simple
(yo)   desenrosqué [de.sen.rosˈke]
(tú/vos)   desenroscaste [de.sen.rosˈkas.te]
(él/ella/Ud.)   desenroscó [de.sen.rosˈko]
(nosostros-as)   desenroscamos [de.sen.rosˈka.mos]
(vosostros-as/os)   desenroscasteis [de.sen.rosˈkas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   desenroscaron [de.sen.rosˈka.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube desenroscado [ˈu.βe de.sen.rosˈka.ðo]
(tú/vos)   hubiste desenroscado [u.ˈβi.ste de.sen.rosˈka.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo desenroscado [ˈu.βo de.sen.rosˈka.ðo]
(nosotros-as)   hubimos desenroscado [u.ˈβi.mos de.sen.rosˈka.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis desenroscado [u.ˈβi.stejs de.sen.rosˈka.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron desenroscado [u.ˈβje.ɾon de.sen.rosˈka.ðo]
Futur simple
(yo)   desenroscaré [de.sen.ros.kaˈɾe]
(tú/vos)   desenroscarás [de.sen.ros.kaˈɾas]
(él/ella/Ud.)   desenroscará [de.sen.ros.kaˈɾa]
(nosostros-as)   desenroscaremos [de.sen.ros.kaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   desenroscaréis [de.sen.ros.kaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   desenroscarán [de.sen.ros.kaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré desenroscado [a.ˈβɾe de.sen.rosˈka.ðo]
(tú/vos)   habrás desenroscado [a.ˈβɾas de.sen.rosˈka.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá desenroscado [a.ˈβɾa de.sen.rosˈka.ðo]
(nosotros-as)   habremos desenroscado [a.ˈβɾe.mos de.sen.rosˈka.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis desenroscado [a.ˈβɾejs de.sen.rosˈka.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán desenroscado [a.ˈβɾan de.sen.rosˈka.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   desenroscaría [de.sen.ros.kaˈɾi.a]
(tú/vos)   desenroscarías [de.sen.ros.kaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   desenroscaría [de.sen.ros.kaˈɾi.a]
(nosostros-as)   desenroscaríamos [de.sen.ros.kaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   desenroscaríais [de.sen.ros.kaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   desenroscarían [de.sen.ros.kaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría desenroscado [a.ˈβɾi.a de.sen.rosˈka.ðo]
(tú/vos)   habrías desenroscado [a.ˈβɾi.as de.sen.rosˈka.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría desenroscado [a.ˈβɾi.a de.sen.rosˈka.ðo]
(nosotros-as)   habríamos desenroscado [a.ˈβɾi.a.mos de.sen.rosˈka.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais desenroscado [a.ˈβɾi.ajs de.sen.rosˈka.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían desenroscado [a.ˈβɾi.an de.sen.rosˈka.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   desenrosque [de.sen.ˈros.ke]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  desenrosques
 desenrosqués		 [de.sen.ˈros.kes]
[de.sen.rosˈkes]
(él/ella/Ud.)   desenrosque [de.sen.ˈros.ke]
(nosostros-as)   desenrosquemos [de.sen.rosˈke.mos]
(vosostros-as/os)   desenrosquéis [de.sen.rosˈkei̯s]
(ellos-as/Uds.)   desenrosquen [de.sen.ˈros.ken]
Passé composé
(yo)   haya desenroscado [ˈa.ja de.sen.rosˈka.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas desenroscado
 hayás desenroscado		 [ˈa.jas de.sen.rosˈka.ðo]
[a.ˈjas de.sen.rosˈka.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya desenroscado [ˈa.ja de.sen.rosˈka.ðo]
(nosotros-as)   hayamos desenroscado [a.ˈja.mos de.sen.rosˈka.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis desenroscado [a.ˈjajs de.sen.rosˈka.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan desenroscado [ˈa.jan de.sen.rosˈka.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   desenroscara [de.sen.rosˈka.ɾa]
(tú/vos)   desenroscaras [de.sen.rosˈka.ɾas]
(él/ella/Ud.)   desenroscara [de.sen.rosˈka.ɾa]
(nosostros-as)   desenroscáramos [de.sen.rosˈka.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   desenroscarais [de.sen.rosˈka.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   desenroscaran [de.sen.rosˈka.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera desenroscado [u.ˈβje.ɾa de.sen.rosˈka.ðo]
(tú/vos)   hubieras desenroscado [u.ˈβje.ɾas de.sen.rosˈka.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera desenroscado [u.ˈβje.ɾa de.sen.rosˈka.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos desenroscado [u.ˈβje.ɾa.mos de.sen.rosˈka.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais desenroscado [u.ˈβje.ɾajs de.sen.rosˈka.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran desenroscado [u.ˈβje.ɾan de.sen.rosˈka.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   desenroscase [de.sen.rosˈka.se]
(tú/vos)   desenroscases [de.sen.rosˈka.ses]
(él/ella/Ud.)   desenroscase [de.sen.rosˈka.se]
(nosostros-as)   desenroscásemos [de.sen.rosˈka.se.mos]
(vosostros-as/os)   desenroscaseis [de.sen.rosˈka.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   desenroscasen [de.sen.rosˈka.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese desenroscado [u.ˈβje.se de.sen.rosˈka.ðo]
(tú/vos)   hubieses desenroscado [u.ˈβje.ses de.sen.rosˈka.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese desenroscado [u.ˈβje.se de.sen.rosˈka.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos desenroscado [u.ˈβje.se.mos de.sen.rosˈka.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis desenroscado [u.ˈβje.sejs de.sen.rosˈka.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen desenroscado [u.ˈβje.sen de.sen.rosˈka.ðo]
Futur
(yo)   desenroscare [de.sen.rosˈka.ɾe]
(tú/vos)   desenroscares [de.sen.rosˈka.ɾes]
(él/ella/Ud.)   desenroscare [de.sen.rosˈka.ɾe]
(nosostros-as)   desenroscáremos [de.sen.rosˈka.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   desenroscareis [de.sen.rosˈka.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   desenroscaren [de.sen.rosˈka.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere desenroscado [u.ˈβje.ɾe de.sen.rosˈka.ðo]
(tú/vos)   hubieres desenroscado [u.ˈβje.ɾes de.sen.rosˈka.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere desenroscado [u.ˈβje.ɾe de.sen.rosˈka.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos desenroscado [u.ˈβje.ɾe.mos de.sen.rosˈka.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis desenroscado [u.ˈβje.ɾejs de.sen.rosˈka.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren desenroscado [u.ˈβje.ɾen de.sen.rosˈka.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  desenrosca
 desenroscá		 [de.senˈros.ka]
[de.sen.rosˈka]
(usted)   desenrosque [de.senˈros.ke]
(nosostros-as)   desenrosquemos [de.sen.rosˈke.mos]
(vosostros-as)   desenroscad [de.sen.rosˈkað]
(ustedes)   desenrosquen [de.senˈros.ken]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.