< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/deshonrar

deshonrar, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
deshonrar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(yo)   deshonro [desˈon.ro]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 deshonras
 deshonrás
[desˈon.ras]
[des.onˈras]
(él/ella/Ud.)   deshonra [desˈon.ra]
(nosostros-as)   deshonramos [des.onˈra.mos]
(vosostros-as/os)   deshonráis [des.onˈrai̯s]
(ellos-as/Uds.)   deshonran [desˈon.ran]
Passé composé
(yo)   he deshonrado [e des.onˈra.ðo]
(tú/vos)   has deshonrado [as des.onˈra.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha deshonrado [a des.onˈra.ðo]
(nosotros-as)   hemos deshonrado [ˈe.mos des.onˈra.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis deshonrado [a.ˈβejs des.onˈra.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han deshonrado [an des.onˈra.ðo]
Imparfait
(yo)   deshonraba [des.onˈra.βa]
(tú/vos)   deshonrabas [des.onˈra.βas]
(él/ella/Ud.)   deshonraba [des.onˈra.βa]
(nosostros-as)   deshonrábamos [des.onˈra.βa.mos]
(vosostros-as/os)   deshonrabais [des.onˈra.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   deshonraban [des.onˈra.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había deshonrado [a.ˈβi.a des.onˈra.ðo]
(tú/vos)   habías deshonrado [a.ˈβi.as des.onˈra.ðo]
(él/ella/Ud.)   había deshonrado [a.ˈβi.a des.onˈra.ðo]
(nosotros-as)   habíamos deshonrado [a.ˈβi.a.mos des.onˈra.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais deshonrado [a.ˈβi.ajs des.onˈra.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían deshonrado [a.ˈβi.an des.onˈra.ðo]
Passé simple
(yo)   deshonré [des.onˈre]
(tú/vos)   deshonraste [des.onˈras.te]
(él/ella/Ud.)   deshonró [des.onˈro]
(nosostros-as)   deshonramos [des.onˈra.mos]
(vosostros-as/os)   deshonrasteis [des.onˈras.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   deshonraron [des.onˈra.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube deshonrado [ˈu.βe des.onˈra.ðo]
(tú/vos)   hubiste deshonrado [u.ˈβi.ste des.onˈra.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo deshonrado [ˈu.βo des.onˈra.ðo]
(nosotros-as)   hubimos deshonrado [u.ˈβi.mos des.onˈra.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis deshonrado [u.ˈβi.stejs des.onˈra.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron deshonrado [u.ˈβje.ɾon des.onˈra.ðo]
Futur simple
(yo)   deshonraré [des.on.raˈɾe]
(tú/vos)   deshonrarás [des.on.raˈɾas]
(él/ella/Ud.)   deshonrará [des.on.raˈɾa]
(nosostros-as)   deshonraremos [des.on.raˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   deshonraréis [des.on.raˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   deshonrarán [des.on.raˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré deshonrado [a.ˈβɾe des.onˈra.ðo]
(tú/vos)   habrás deshonrado [a.ˈβɾas des.onˈra.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá deshonrado [a.ˈβɾa des.onˈra.ðo]
(nosotros-as)   habremos deshonrado [a.ˈβɾe.mos des.onˈra.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis deshonrado [a.ˈβɾejs des.onˈra.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán deshonrado [a.ˈβɾan des.onˈra.ðo]

Conditionnel

Présent
(yo)   deshonraría [des.on.raˈɾi.a]
(tú/vos)   deshonrarías [des.on.raˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   deshonraría [des.on.raˈɾi.a]
(nosostros-as)   deshonraríamos [des.on.raˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   deshonraríais [des.on.raˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   deshonrarían [des.on.raˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría deshonrado [a.ˈβɾi.a des.onˈra.ðo]
(tú/vos)   habrías deshonrado [a.ˈβɾi.as des.onˈra.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría deshonrado [a.ˈβɾi.a des.onˈra.ðo]
(nosotros-as)   habríamos deshonrado [a.ˈβɾi.a.mos des.onˈra.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais deshonrado [a.ˈβɾi.ajs des.onˈra.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían deshonrado [a.ˈβɾi.an des.onˈra.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   deshonre [des.ˈon.re]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 deshonres
 deshonrés
[des.ˈon.res]
[des.onˈres]
(él/ella/Ud.)   deshonre [des.ˈon.re]
(nosostros-as)   deshonremos [des.onˈre.mos]
(vosostros-as/os)   deshonréis [des.onˈrei̯s]
(ellos-as/Uds.)   deshonren [des.ˈon.ren]
Passé composé
(yo)   haya deshonrado [ˈa.ja des.onˈra.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 hayas deshonrado
 hayás deshonrado
[ˈa.jas des.onˈra.ðo]
[a.ˈjas des.onˈra.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya deshonrado [ˈa.ja des.onˈra.ðo]
(nosotros-as)   hayamos deshonrado [a.ˈja.mos des.onˈra.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis deshonrado [a.ˈjajs des.onˈra.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan deshonrado [ˈa.jan des.onˈra.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   deshonrara [des.onˈra.ɾa]
(tú/vos)   deshonraras [des.onˈra.ɾas]
(él/ella/Ud.)   deshonrara [des.onˈra.ɾa]
(nosostros-as)   deshonráramos [des.onˈra.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   deshonrarais [des.onˈra.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   deshonraran [des.onˈra.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera deshonrado [u.ˈβje.ɾa des.onˈra.ðo]
(tú/vos)   hubieras deshonrado [u.ˈβje.ɾas des.onˈra.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera deshonrado [u.ˈβje.ɾa des.onˈra.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos deshonrado [u.ˈβje.ɾa.mos des.onˈra.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais deshonrado [u.ˈβje.ɾajs des.onˈra.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran deshonrado [u.ˈβje.ɾan des.onˈra.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   deshonrase [des.onˈra.se]
(tú/vos)   deshonrases [des.onˈra.ses]
(él/ella/Ud.)   deshonrase [des.onˈra.se]
(nosostros-as)   deshonrásemos [des.onˈra.se.mos]
(vosostros-as/os)   deshonraseis [des.onˈra.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   deshonrasen [des.onˈra.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese deshonrado [u.ˈβje.se des.onˈra.ðo]
(tú/vos)   hubieses deshonrado [u.ˈβje.ses des.onˈra.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese deshonrado [u.ˈβje.se des.onˈra.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos deshonrado [u.ˈβje.se.mos des.onˈra.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis deshonrado [u.ˈβje.sejs des.onˈra.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen deshonrado [u.ˈβje.sen des.onˈra.ðo]
Futur
(yo)   deshonrare [des.onˈra.ɾe]
(tú/vos)   deshonrares [des.onˈra.ɾes]
(él/ella/Ud.)   deshonrare [des.onˈra.ɾe]
(nosostros-as)   deshonráremos [des.onˈra.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   deshonrareis [des.onˈra.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   deshonraren [des.onˈra.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere deshonrado [u.ˈβje.ɾe des.onˈra.ðo]
(tú/vos)   hubieres deshonrado [u.ˈβje.ɾes des.onˈra.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere deshonrado [u.ˈβje.ɾe des.onˈra.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos deshonrado [u.ˈβje.ɾe.mos des.onˈra.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis deshonrado [u.ˈβje.ɾejs des.onˈra.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren deshonrado [u.ˈβje.ɾen des.onˈra.ðo]

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 deshonra
 deshonrá
[desˈon.ra]
[des.onˈra]
(usted)   deshonre [desˈon.re]
(nosostros-as)   deshonremos [des.onˈre.mos]
(vosostros-as)   deshonrad [des.onˈrað]
(ustedes)   deshonren [desˈon.ren]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.