< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/difractar

difractar, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
difractar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   difracto [diˈfɾak.to]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  difractas
 difractás		 [diˈfɾak.tas]
[di.fɾakˈtas]
(él/ella/Ud.)   difracta [diˈfɾak.ta]
(nosostros-as)   difractamos [di.fɾakˈta.mos]
(vosostros-as/os)   difractáis [di.fɾakˈtai̯s]
(ellos-as/Uds.)   difractan [diˈfɾak.tan]
Passé composé
(yo)   he difractado [e di.fɾakˈta.ðo]
(tú/vos)   has difractado [as di.fɾakˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha difractado [a di.fɾakˈta.ðo]
(nosotros-as)   hemos difractado [ˈe.mos di.fɾakˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis difractado [a.ˈβejs di.fɾakˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han difractado [an di.fɾakˈta.ðo]
Imparfait
(yo)   difractaba [di.fɾakˈta.βa]
(tú/vos)   difractabas [di.fɾakˈta.βas]
(él/ella/Ud.)   difractaba [di.fɾakˈta.βa]
(nosostros-as)   difractábamos [di.fɾakˈta.βa.mos]
(vosostros-as/os)   difractabais [di.fɾakˈta.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   difractaban [di.fɾakˈta.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había difractado [a.ˈβi.a di.fɾakˈta.ðo]
(tú/vos)   habías difractado [a.ˈβi.as di.fɾakˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   había difractado [a.ˈβi.a di.fɾakˈta.ðo]
(nosotros-as)   habíamos difractado [a.ˈβi.a.mos di.fɾakˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais difractado [a.ˈβi.ajs di.fɾakˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían difractado [a.ˈβi.an di.fɾakˈta.ðo]
Passé simple
(yo)   difracté [di.fɾakˈte]
(tú/vos)   difractaste [di.fɾakˈtas.te]
(él/ella/Ud.)   difractó [di.fɾakˈto]
(nosostros-as)   difractamos [di.fɾakˈta.mos]
(vosostros-as/os)   difractasteis [di.fɾakˈtas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   difractaron [di.fɾakˈta.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube difractado [ˈu.βe di.fɾakˈta.ðo]
(tú/vos)   hubiste difractado [u.ˈβi.ste di.fɾakˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo difractado [ˈu.βo di.fɾakˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubimos difractado [u.ˈβi.mos di.fɾakˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis difractado [u.ˈβi.stejs di.fɾakˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron difractado [u.ˈβje.ɾon di.fɾakˈta.ðo]
Futur simple
(yo)   difractaré [di.fɾak.taˈɾe]
(tú/vos)   difractarás [di.fɾak.taˈɾas]
(él/ella/Ud.)   difractará [di.fɾak.taˈɾa]
(nosostros-as)   difractaremos [di.fɾak.taˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   difractaréis [di.fɾak.taˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   difractarán [di.fɾak.taˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré difractado [a.ˈβɾe di.fɾakˈta.ðo]
(tú/vos)   habrás difractado [a.ˈβɾas di.fɾakˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá difractado [a.ˈβɾa di.fɾakˈta.ðo]
(nosotros-as)   habremos difractado [a.ˈβɾe.mos di.fɾakˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis difractado [a.ˈβɾejs di.fɾakˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán difractado [a.ˈβɾan di.fɾakˈta.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   difractaría [di.fɾak.taˈɾi.a]
(tú/vos)   difractarías [di.fɾak.taˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   difractaría [di.fɾak.taˈɾi.a]
(nosostros-as)   difractaríamos [di.fɾak.taˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   difractaríais [di.fɾak.taˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   difractarían [di.fɾak.taˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría difractado [a.ˈβɾi.a di.fɾakˈta.ðo]
(tú/vos)   habrías difractado [a.ˈβɾi.as di.fɾakˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría difractado [a.ˈβɾi.a di.fɾakˈta.ðo]
(nosotros-as)   habríamos difractado [a.ˈβɾi.a.mos di.fɾakˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais difractado [a.ˈβɾi.ajs di.fɾakˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían difractado [a.ˈβɾi.an di.fɾakˈta.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   difracte [di.ˈfɾak.te]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  difractes
 difractés		 [di.ˈfɾak.tes]
[di.fɾakˈtes]
(él/ella/Ud.)   difracte [di.ˈfɾak.te]
(nosostros-as)   difractemos [di.fɾakˈte.mos]
(vosostros-as/os)   difractéis [di.fɾakˈtei̯s]
(ellos-as/Uds.)   difracten [di.ˈfɾak.ten]
Passé composé
(yo)   haya difractado [ˈa.ja di.fɾakˈta.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas difractado
 hayás difractado		 [ˈa.jas di.fɾakˈta.ðo]
[a.ˈjas di.fɾakˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya difractado [ˈa.ja di.fɾakˈta.ðo]
(nosotros-as)   hayamos difractado [a.ˈja.mos di.fɾakˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis difractado [a.ˈjajs di.fɾakˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan difractado [ˈa.jan di.fɾakˈta.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   difractara [di.fɾakˈta.ɾa]
(tú/vos)   difractaras [di.fɾakˈta.ɾas]
(él/ella/Ud.)   difractara [di.fɾakˈta.ɾa]
(nosostros-as)   difractáramos [di.fɾakˈta.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   difractarais [di.fɾakˈta.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   difractaran [di.fɾakˈta.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera difractado [u.ˈβje.ɾa di.fɾakˈta.ðo]
(tú/vos)   hubieras difractado [u.ˈβje.ɾas di.fɾakˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera difractado [u.ˈβje.ɾa di.fɾakˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos difractado [u.ˈβje.ɾa.mos di.fɾakˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais difractado [u.ˈβje.ɾajs di.fɾakˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran difractado [u.ˈβje.ɾan di.fɾakˈta.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   difractase [di.fɾakˈta.se]
(tú/vos)   difractases [di.fɾakˈta.ses]
(él/ella/Ud.)   difractase [di.fɾakˈta.se]
(nosostros-as)   difractásemos [di.fɾakˈta.se.mos]
(vosostros-as/os)   difractaseis [di.fɾakˈta.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   difractasen [di.fɾakˈta.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese difractado [u.ˈβje.se di.fɾakˈta.ðo]
(tú/vos)   hubieses difractado [u.ˈβje.ses di.fɾakˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese difractado [u.ˈβje.se di.fɾakˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos difractado [u.ˈβje.se.mos di.fɾakˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis difractado [u.ˈβje.sejs di.fɾakˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen difractado [u.ˈβje.sen di.fɾakˈta.ðo]
Futur
(yo)   difractare [di.fɾakˈta.ɾe]
(tú/vos)   difractares [di.fɾakˈta.ɾes]
(él/ella/Ud.)   difractare [di.fɾakˈta.ɾe]
(nosostros-as)   difractáremos [di.fɾakˈta.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   difractareis [di.fɾakˈta.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   difractaren [di.fɾakˈta.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere difractado [u.ˈβje.ɾe di.fɾakˈta.ðo]
(tú/vos)   hubieres difractado [u.ˈβje.ɾes di.fɾakˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere difractado [u.ˈβje.ɾe di.fɾakˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos difractado [u.ˈβje.ɾe.mos di.fɾakˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis difractado [u.ˈβje.ɾejs di.fɾakˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren difractado [u.ˈβje.ɾen di.fɾakˈta.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  difracta
 difractá		 [diˈfɾak.ta]
[di.fɾakˈta]
(usted)   difracte [diˈfɾak.te]
(nosostros-as)   difractemos [di.fɾakˈte.mos]
(vosostros-as)   difractad [di.fɾakˈtað]
(ustedes)   difracten [diˈfɾak.ten]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.