< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/engordar

engordar, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
engordar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(yo)   engordo [eŋˈɡoɾ.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 engordas
 engordás
[eŋˈɡoɾ.ðas]
[eŋ.ɡoɾˈðas]
(él/ella/Ud.)   engorda [eŋˈɡoɾ.ða]
(nosostros-as)   engordamos [eŋ.ɡoɾˈða.mos]
(vosostros-as/os)   engordáis [eŋ.ɡoɾˈðai̯s]
(ellos-as/Uds.)   engordan [eŋˈɡoɾ.ðan]
Passé composé
(yo)   he engordado [e eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(tú/vos)   has engordado [as eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha engordado [a eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(nosotros-as)   hemos engordado [ˈe.mos eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis engordado [a.ˈβejs eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han engordado [an eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
Imparfait
(yo)   engordaba [eŋ.ɡoɾˈða.βa]
(tú/vos)   engordabas [eŋ.ɡoɾˈða.βas]
(él/ella/Ud.)   engordaba [eŋ.ɡoɾˈða.βa]
(nosostros-as)   engordábamos [eŋ.ɡoɾˈða.βa.mos]
(vosostros-as/os)   engordabais [eŋ.ɡoɾˈða.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   engordaban [eŋ.ɡoɾˈða.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había engordado [a.ˈβi.a eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(tú/vos)   habías engordado [a.ˈβi.as eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)   había engordado [a.ˈβi.a eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(nosotros-as)   habíamos engordado [a.ˈβi.a.mos eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais engordado [a.ˈβi.ajs eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían engordado [a.ˈβi.an eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
Passé simple
(yo)   engordé [eŋ.ɡoɾˈðe]
(tú/vos)   engordaste [eŋ.ɡoɾˈðas.te]
(él/ella/Ud.)   engordó [eŋ.ɡoɾˈðo]
(nosostros-as)   engordamos [eŋ.ɡoɾˈða.mos]
(vosostros-as/os)   engordasteis [eŋ.ɡoɾˈðas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   engordaron [eŋ.ɡoɾˈða.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube engordado [ˈu.βe eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(tú/vos)   hubiste engordado [u.ˈβi.ste eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo engordado [ˈu.βo eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(nosotros-as)   hubimos engordado [u.ˈβi.mos eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis engordado [u.ˈβi.stejs eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron engordado [u.ˈβje.ɾon eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
Futur simple
(yo)   engordaré [eŋ.ɡoɾ.ðaˈɾe]
(tú/vos)   engordarás [eŋ.ɡoɾ.ðaˈɾas]
(él/ella/Ud.)   engordará [eŋ.ɡoɾ.ðaˈɾa]
(nosostros-as)   engordaremos [eŋ.ɡoɾ.ðaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   engordaréis [eŋ.ɡoɾ.ðaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   engordarán [eŋ.ɡoɾ.ðaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré engordado [a.ˈβɾe eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(tú/vos)   habrás engordado [a.ˈβɾas eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá engordado [a.ˈβɾa eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(nosotros-as)   habremos engordado [a.ˈβɾe.mos eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis engordado [a.ˈβɾejs eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán engordado [a.ˈβɾan eŋ.ɡoɾˈða.ðo]

Conditionnel

Présent
(yo)   engordaría [eŋ.ɡoɾ.ðaˈɾi.a]
(tú/vos)   engordarías [eŋ.ɡoɾ.ðaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   engordaría [eŋ.ɡoɾ.ðaˈɾi.a]
(nosostros-as)   engordaríamos [eŋ.ɡoɾ.ðaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   engordaríais [eŋ.ɡoɾ.ðaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   engordarían [eŋ.ɡoɾ.ðaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría engordado [a.ˈβɾi.a eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(tú/vos)   habrías engordado [a.ˈβɾi.as eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría engordado [a.ˈβɾi.a eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(nosotros-as)   habríamos engordado [a.ˈβɾi.a.mos eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais engordado [a.ˈβɾi.ajs eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían engordado [a.ˈβɾi.an eŋ.ɡoɾˈða.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   engorde [eŋ.ˈɡoɾ.ðe]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 engordes
 engordés
[eŋ.ˈɡoɾ.ðes]
[eŋ.ɡoɾˈðes]
(él/ella/Ud.)   engorde [eŋ.ˈɡoɾ.ðe]
(nosostros-as)   engordemos [eŋ.ɡoɾˈðe.mos]
(vosostros-as/os)   engordéis [eŋ.ɡoɾˈðei̯s]
(ellos-as/Uds.)   engorden [eŋ.ˈɡoɾ.ðen]
Passé composé
(yo)   haya engordado [ˈa.ja eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 hayas engordado
 hayás engordado
[ˈa.jas eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
[a.ˈjas eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya engordado [ˈa.ja eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(nosotros-as)   hayamos engordado [a.ˈja.mos eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis engordado [a.ˈjajs eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan engordado [ˈa.jan eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   engordara [eŋ.ɡoɾˈða.ɾa]
(tú/vos)   engordaras [eŋ.ɡoɾˈða.ɾas]
(él/ella/Ud.)   engordara [eŋ.ɡoɾˈða.ɾa]
(nosostros-as)   engordáramos [eŋ.ɡoɾˈða.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   engordarais [eŋ.ɡoɾˈða.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   engordaran [eŋ.ɡoɾˈða.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera engordado [u.ˈβje.ɾa eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(tú/vos)   hubieras engordado [u.ˈβje.ɾas eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera engordado [u.ˈβje.ɾa eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos engordado [u.ˈβje.ɾa.mos eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais engordado [u.ˈβje.ɾajs eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran engordado [u.ˈβje.ɾan eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   engordase [eŋ.ɡoɾˈða.se]
(tú/vos)   engordases [eŋ.ɡoɾˈða.ses]
(él/ella/Ud.)   engordase [eŋ.ɡoɾˈða.se]
(nosostros-as)   engordásemos [eŋ.ɡoɾˈða.se.mos]
(vosostros-as/os)   engordaseis [eŋ.ɡoɾˈða.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   engordasen [eŋ.ɡoɾˈða.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese engordado [u.ˈβje.se eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(tú/vos)   hubieses engordado [u.ˈβje.ses eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese engordado [u.ˈβje.se eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos engordado [u.ˈβje.se.mos eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis engordado [u.ˈβje.sejs eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen engordado [u.ˈβje.sen eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
Futur
(yo)   engordare [eŋ.ɡoɾˈða.ɾe]
(tú/vos)   engordares [eŋ.ɡoɾˈða.ɾes]
(él/ella/Ud.)   engordare [eŋ.ɡoɾˈða.ɾe]
(nosostros-as)   engordáremos [eŋ.ɡoɾˈða.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   engordareis [eŋ.ɡoɾˈða.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   engordaren [eŋ.ɡoɾˈða.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere engordado [u.ˈβje.ɾe eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(tú/vos)   hubieres engordado [u.ˈβje.ɾes eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere engordado [u.ˈβje.ɾe eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos engordado [u.ˈβje.ɾe.mos eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis engordado [u.ˈβje.ɾejs eŋ.ɡoɾˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren engordado [u.ˈβje.ɾen eŋ.ɡoɾˈða.ðo]

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 engorda
 engordá
[eŋˈɡoɾ.ða]
[eŋ.ɡoɾˈða]
(usted)   engorde [eŋˈɡoɾ.ðe]
(nosostros-as)   engordemos [eŋ.ɡoɾˈðe.mos]
(vosostros-as)   engordad [eŋ.ɡoɾˈðað]
(ustedes)   engorden [eŋˈɡoɾ.ðen]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.