< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/esputar

Conjugaison en espagnol
esputar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

esputar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(yo)   esputo [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 esputas
 esputás
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   esputa [Prononciation ?]
(nosostros-as)   esputamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   esputáis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   esputan [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   he esputado [e]
(tú/vos)   has esputado [as]
(él/ella/Ud.)   ha esputado [a]
(nosotros-as)   hemos esputado [ˈe.mos]
(vosotros-as/os)   habéis esputado [a.ˈβejs]
(ellos-as/Uds.)   han esputado [an]
Imparfait
(yo)   esputaba [Prononciation ?]
(tú/vos)   esputabas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   esputaba [Prononciation ?]
(nosostros-as)   esputábamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   esputabais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   esputaban [Prononciation ?]
Plus-que-parfait
(yo)   había esputado [a.ˈβi.a]
(tú/vos)   habías esputado [a.ˈβi.as]
(él/ella/Ud.)   había esputado [a.ˈβi.a]
(nosotros-as)   habíamos esputado [a.ˈβi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habíais esputado [a.ˈβi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habían esputado [a.ˈβi.an]
Passé simple
(yo)   esputé [Prononciation ?]
(tú/vos)   esputaste [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   esputó [Prononciation ?]
(nosostros-as)   esputamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   esputasteis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   esputaron [Prononciation ?]
Passé antérieur
(yo)   hube esputado [ˈu.βe]
(tú/vos)   hubiste esputado [u.ˈβi.ste]
(él/ella/Ud.)   hubo esputado [ˈu.βo]
(nosotros-as)   hubimos esputado [u.ˈβi.mos]
(vosotros-as/os)   hubisteis esputado [u.ˈβi.stejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieron esputado [u.ˈβje.ɾon]
Futur simple
(yo)   esputaré [Prononciation ?]
(tú/vos)   esputarás [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   esputará [Prononciation ?]
(nosostros-as)   esputaremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   esputaréis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   esputarán [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   habré esputado [a.ˈβɾe]
(tú/vos)   habrás esputado [a.ˈβɾas]
(él/ella/Ud.)   habrá esputado [a.ˈβɾa]
(nosotros-as)   habremos esputado [a.ˈβɾe.mos]
(vosotros-as/os)   habréis esputado [a.ˈβɾejs]
(ellos-as/Uds.)   habrán esputado [a.ˈβɾan]

Conditionnel

Présent
(yo)   esputaría [Prononciation ?]
(tú/vos)   esputarías [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   esputaría [Prononciation ?]
(nosostros-as)   esputaríamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   esputaríais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   esputarían [Prononciation ?]
Passé
(yo)   habría esputado [a.ˈβɾi.a]
(tú/vos)   habrías esputado [a.ˈβɾi.as]
(él/ella/Ud.)   habría esputado [a.ˈβɾi.a]
(nosotros-as)   habríamos esputado [a.ˈβɾi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habríais esputado [a.ˈβɾi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habrían esputado [a.ˈβɾi.an]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   espute [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 esputes
 esputés
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   espute [Prononciation ?]
(nosostros-as)   esputemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   esputéis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   esputen [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   haya esputado [ˈa.ja]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 hayas esputado
 hayás esputado
[ˈa.jas]
[a.ˈjas]
(él/ella/Ud.)   haya esputado [ˈa.ja]
(nosotros-as)   hayamos esputado [a.ˈja.mos]
(vosotros-as/os)   hayáis esputado [a.ˈjajs]
(ellos-as/Uds.)   hayan esputado [ˈa.jan]
Imparfait (en -ra)
(yo)   esputara [Prononciation ?]
(tú/vos)   esputaras [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   esputara [Prononciation ?]
(nosostros-as)   esputáramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   esputarais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   esputaran [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera esputado [u.ˈβje.ɾa]
(tú/vos)   hubieras esputado [u.ˈβje.ɾas]
(él/ella/Ud.)   hubiera esputado [u.ˈβje.ɾa]
(nosotros-as)   hubiéramos esputado [u.ˈβje.ɾa.mos]
(vosotros-as/os)   hubierais esputado [u.ˈβje.ɾajs]
(ellos-as/Uds.)   hubieran esputado [u.ˈβje.ɾan]
Imparfait (en -se)
(yo)   esputase [Prononciation ?]
(tú/vos)   esputases [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   esputase [Prononciation ?]
(nosostros-as)   esputásemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   esputaseis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   esputasen [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese esputado [u.ˈβje.se]
(tú/vos)   hubieses esputado [u.ˈβje.ses]
(él/ella/Ud.)   hubiese esputado [u.ˈβje.se]
(nosotros-as)   hubiésemos esputado [u.ˈβje.se.mos]
(vosotros-as/os)   hubieseis esputado [u.ˈβje.sejs]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen esputado [u.ˈβje.sen]
Futur
(yo)   esputare [Prononciation ?]
(tú/vos)   esputares [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   esputare [Prononciation ?]
(nosostros-as)   esputáremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   esputareis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   esputaren [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   hubiere esputado [u.ˈβje.ɾe]
(tú/vos)   hubieres esputado [u.ˈβje.ɾes]
(él/ella/Ud.)   hubiere esputado [u.ˈβje.ɾe]
(nosotros-as)   hubiéremos esputado [u.ˈβje.ɾe.mos]
(vosotros-as/os)   hubiereis esputado [u.ˈβje.ɾejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieren esputado [u.ˈβje.ɾen]

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 esputa
 esputá
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(usted)   espute [Prononciation ?]
(nosostros-as)   esputemos [Prononciation ?]
(vosostros-as)   esputad [Prononciation ?]
(ustedes)   esputen [Prononciation ?]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.