< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/expatriar

expatriar, verbe espagnol régulier du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
expatriar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1-iar}}

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   expatrío [paˈtɾi.o]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  expatrías
 expatriás		 [paˈtɾi.as]
[pa.ˈtɾjas]
(él/ella/Ud.)   expatría [paˈtɾi.a]
(nosostros-as)   expatriamos [paˈtɾja.mos]
(vosostros-as/os)   expatriáis [paˈtɾjai̯s]
(ellos-as/Uds.)   expatrían [paˈtɾi.an]
Passé composé
(yo)   he expatriado [e paˈtɾja.ðo]
(tú/vos)   has expatriado [as paˈtɾja.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha expatriado [a paˈtɾja.ðo]
(nosotros-as)   hemos expatriado [ˈe.mos paˈtɾja.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis expatriado [a.ˈβejs paˈtɾja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han expatriado [an paˈtɾja.ðo]
Imparfait
(yo)   expatriaba [paˈtɾja.βa]
(tú/vos)   expatriabas [paˈtɾja.βas]
(él/ella/Ud.)   expatriaba [paˈtɾja.βa]
(nosostros-as)   expatriábamos [paˈtɾja.βa.mos]
(vosostros-as/os)   expatriabais [paˈtɾja.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   expatriaban [paˈtɾja.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había expatriado [a.ˈβi.a paˈtɾja.ðo]
(tú/vos)   habías expatriado [a.ˈβi.as paˈtɾja.ðo]
(él/ella/Ud.)   había expatriado [a.ˈβi.a paˈtɾja.ðo]
(nosotros-as)   habíamos expatriado [a.ˈβi.a.mos paˈtɾja.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais expatriado [a.ˈβi.ajs paˈtɾja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían expatriado [a.ˈβi.an paˈtɾja.ðo]
Passé simple
(yo)   expatrié [paˈtɾje]
(tú/vos)   expatriaste [paˈtɾjas.te]
(él/ella/Ud.)   expatrió [paˈtɾjo]
(nosostros-as)   expatriamos [paˈtɾja.mos]
(vosostros-as/os)   expatriasteis [paˈtɾjas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   expatriaron [paˈtɾja.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube expatriado [ˈu.βe paˈtɾja.ðo]
(tú/vos)   hubiste expatriado [u.ˈβi.ste paˈtɾja.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo expatriado [ˈu.βo paˈtɾja.ðo]
(nosotros-as)   hubimos expatriado [u.ˈβi.mos paˈtɾja.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis expatriado [u.ˈβi.stejs paˈtɾja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron expatriado [u.ˈβje.ɾon paˈtɾja.ðo]
Futur simple
(yo)   expatriaré [pa.tɾjaˈɾe]
(tú/vos)   expatriarás [pa.tɾjaˈɾas]
(él/ella/Ud.)   expatriará [pa.tɾjaˈɾa]
(nosostros-as)   expatriaremos [pa.tɾjaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   expatriaréis [pa.tɾjaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   expatriarán [pa.tɾjaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré expatriado [a.ˈβɾe paˈtɾja.ðo]
(tú/vos)   habrás expatriado [a.ˈβɾas paˈtɾja.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá expatriado [a.ˈβɾa paˈtɾja.ðo]
(nosotros-as)   habremos expatriado [a.ˈβɾe.mos paˈtɾja.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis expatriado [a.ˈβɾejs paˈtɾja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán expatriado [a.ˈβɾan paˈtɾja.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   expatriaría [pa.tɾjaˈɾi.a]
(tú/vos)   expatriarías [pa.tɾjaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   expatriaría [pa.tɾjaˈɾi.a]
(nosostros-as)   expatriaríamos [pa.tɾjaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   expatriaríais [pa.tɾjaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   expatriarían [pa.tɾjaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría expatriado [a.ˈβɾi.a paˈtɾja.ðo]
(tú/vos)   habrías expatriado [a.ˈβɾi.as paˈtɾja.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría expatriado [a.ˈβɾi.a paˈtɾja.ðo]
(nosotros-as)   habríamos expatriado [a.ˈβɾi.a.mos paˈtɾja.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais expatriado [a.ˈβɾi.ajs paˈtɾja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían expatriado [a.ˈβɾi.an paˈtɾja.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   expatríe [paˈtɾi.e]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  expatríes
 expatriés		 [paˈtɾi.es]
[paˈtɾjes]
(él/ella/Ud.)   expatríe [paˈtɾi.e]
(nosostros-as)   expatriemos [paˈtɾje.mos]
(vosostros-as/os)   expatriéis [pa.tɾiˈei̯s]
(ellos-as/Uds.)   expatríen [paˈtɾi.en]
Passé composé
(yo)   haya expatriado [ˈa.ja paˈtɾja.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas expatriado
 hayás expatriado		 [ˈa.jas paˈtɾja.ðo]
[a.ˈjas paˈtɾja.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya expatriado [ˈa.ja paˈtɾja.ðo]
(nosotros-as)   hayamos expatriado [a.ˈja.mos paˈtɾja.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis expatriado [a.ˈjajs paˈtɾja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan expatriado [ˈa.jan paˈtɾja.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   expatriara [paˈtɾja.ɾa]
(tú/vos)   expatriaras [paˈtɾja.ɾas]
(él/ella/Ud.)   expatriara [paˈtɾja.ɾa]
(nosostros-as)   expatriáramos [paˈtɾja.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   expatriarais [paˈtɾja.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   expatriaran [paˈtɾja.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera expatriado [u.ˈβje.ɾa paˈtɾja.ðo]
(tú/vos)   hubieras expatriado [u.ˈβje.ɾas paˈtɾja.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera expatriado [u.ˈβje.ɾa paˈtɾja.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos expatriado [u.ˈβje.ɾa.mos paˈtɾja.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais expatriado [u.ˈβje.ɾajs paˈtɾja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran expatriado [u.ˈβje.ɾan paˈtɾja.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   expatriase [paˈtɾja.se]
(tú/vos)   expatriases [paˈtɾja.ses]
(él/ella/Ud.)   expatriase [paˈtɾja.se]
(nosostros-as)   expatriásemos [paˈtɾja.se.mos]
(vosostros-as/os)   expatriaseis [paˈtɾja.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   expatriasen [paˈtɾja.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese expatriado [u.ˈβje.se paˈtɾja.ðo]
(tú/vos)   hubieses expatriado [u.ˈβje.ses paˈtɾja.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese expatriado [u.ˈβje.se paˈtɾja.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos expatriado [u.ˈβje.se.mos paˈtɾja.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis expatriado [u.ˈβje.sejs paˈtɾja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen expatriado [u.ˈβje.sen paˈtɾja.ðo]
Futur
(yo)   expatriare [paˈtɾja.ɾe]
(tú/vos)   expatriares [paˈtɾja.ɾes]
(él/ella/Ud.)   expatriare [paˈtɾja.ɾe]
(nosostros-as)   expatriáremos [paˈtɾja.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   expatriareis [paˈtɾja.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   expatriaren [paˈtɾja.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere expatriado [u.ˈβje.ɾe paˈtɾja.ðo]
(tú/vos)   hubieres expatriado [u.ˈβje.ɾes paˈtɾja.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere expatriado [u.ˈβje.ɾe paˈtɾja.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos expatriado [u.ˈβje.ɾe.mos paˈtɾja.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis expatriado [u.ˈβje.ɾejs paˈtɾja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren expatriado [u.ˈβje.ɾen paˈtɾja.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  expatría
 expatriá		 [paˈtɾi.a]
[paˈtɾja]
(usted)   expatríe [paˈtɾi.e]
(nosostros-as)   expatriemos [paˈtɾje.mos]
(vosostros-as)   expatriad [paˈtɾjad]
(ustedes)   expatríen [paˈtɾi.en]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.