< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/fanfarronear

Conjugaison en espagnol
fanfarronear
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

fanfarronear, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(yo)   fanfarroneo [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 fanfarroneas
 fanfarroneás
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   fanfarronea [Prononciation ?]
(nosostros-as)   fanfarroneamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   fanfarroneáis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   fanfarronean [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   he fanfarroneado [e]
(tú/vos)   has fanfarroneado [as]
(él/ella/Ud.)   ha fanfarroneado [a]
(nosotros-as)   hemos fanfarroneado [ˈe.mos]
(vosotros-as/os)   habéis fanfarroneado [a.ˈβejs]
(ellos-as/Uds.)   han fanfarroneado [an]
Imparfait
(yo)   fanfarroneaba [Prononciation ?]
(tú/vos)   fanfarroneabas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   fanfarroneaba [Prononciation ?]
(nosostros-as)   fanfarroneábamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   fanfarroneabais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   fanfarroneaban [Prononciation ?]
Plus-que-parfait
(yo)   había fanfarroneado [a.ˈβi.a]
(tú/vos)   habías fanfarroneado [a.ˈβi.as]
(él/ella/Ud.)   había fanfarroneado [a.ˈβi.a]
(nosotros-as)   habíamos fanfarroneado [a.ˈβi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habíais fanfarroneado [a.ˈβi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habían fanfarroneado [a.ˈβi.an]
Passé simple
(yo)   fanfarroneé [Prononciation ?]
(tú/vos)   fanfarroneaste [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   fanfarroneó [Prononciation ?]
(nosostros-as)   fanfarroneamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   fanfarroneasteis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   fanfarronearon [Prononciation ?]
Passé antérieur
(yo)   hube fanfarroneado [ˈu.βe]
(tú/vos)   hubiste fanfarroneado [u.ˈβi.ste]
(él/ella/Ud.)   hubo fanfarroneado [ˈu.βo]
(nosotros-as)   hubimos fanfarroneado [u.ˈβi.mos]
(vosotros-as/os)   hubisteis fanfarroneado [u.ˈβi.stejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieron fanfarroneado [u.ˈβje.ɾon]
Futur simple
(yo)   fanfarronearé [Prononciation ?]
(tú/vos)   fanfarronearás [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   fanfarroneará [Prononciation ?]
(nosostros-as)   fanfarronearemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   fanfarronearéis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   fanfarronearán [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   habré fanfarroneado [a.ˈβɾe]
(tú/vos)   habrás fanfarroneado [a.ˈβɾas]
(él/ella/Ud.)   habrá fanfarroneado [a.ˈβɾa]
(nosotros-as)   habremos fanfarroneado [a.ˈβɾe.mos]
(vosotros-as/os)   habréis fanfarroneado [a.ˈβɾejs]
(ellos-as/Uds.)   habrán fanfarroneado [a.ˈβɾan]

Conditionnel

Présent
(yo)   fanfarronearía [Prononciation ?]
(tú/vos)   fanfarronearías [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   fanfarronearía [Prononciation ?]
(nosostros-as)   fanfarronearíamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   fanfarronearíais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   fanfarronearían [Prononciation ?]
Passé
(yo)   habría fanfarroneado [a.ˈβɾi.a]
(tú/vos)   habrías fanfarroneado [a.ˈβɾi.as]
(él/ella/Ud.)   habría fanfarroneado [a.ˈβɾi.a]
(nosotros-as)   habríamos fanfarroneado [a.ˈβɾi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habríais fanfarroneado [a.ˈβɾi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habrían fanfarroneado [a.ˈβɾi.an]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   fanfarronee [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 fanfarronees
 fanfarroneés
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   fanfarronee [Prononciation ?]
(nosostros-as)   fanfarroneemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   fanfarroneéis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   fanfarroneen [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   haya fanfarroneado [ˈa.ja]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 hayas fanfarroneado
 hayás fanfarroneado
[ˈa.jas]
[a.ˈjas]
(él/ella/Ud.)   haya fanfarroneado [ˈa.ja]
(nosotros-as)   hayamos fanfarroneado [a.ˈja.mos]
(vosotros-as/os)   hayáis fanfarroneado [a.ˈjajs]
(ellos-as/Uds.)   hayan fanfarroneado [ˈa.jan]
Imparfait (en -ra)
(yo)   fanfarroneara [Prononciation ?]
(tú/vos)   fanfarronearas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   fanfarroneara [Prononciation ?]
(nosostros-as)   fanfarroneáramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   fanfarronearais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   fanfarronearan [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera fanfarroneado [u.ˈβje.ɾa]
(tú/vos)   hubieras fanfarroneado [u.ˈβje.ɾas]
(él/ella/Ud.)   hubiera fanfarroneado [u.ˈβje.ɾa]
(nosotros-as)   hubiéramos fanfarroneado [u.ˈβje.ɾa.mos]
(vosotros-as/os)   hubierais fanfarroneado [u.ˈβje.ɾajs]
(ellos-as/Uds.)   hubieran fanfarroneado [u.ˈβje.ɾan]
Imparfait (en -se)
(yo)   fanfarronease [Prononciation ?]
(tú/vos)   fanfarroneases [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   fanfarronease [Prononciation ?]
(nosostros-as)   fanfarroneásemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   fanfarroneaseis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   fanfarroneasen [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese fanfarroneado [u.ˈβje.se]
(tú/vos)   hubieses fanfarroneado [u.ˈβje.ses]
(él/ella/Ud.)   hubiese fanfarroneado [u.ˈβje.se]
(nosotros-as)   hubiésemos fanfarroneado [u.ˈβje.se.mos]
(vosotros-as/os)   hubieseis fanfarroneado [u.ˈβje.sejs]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen fanfarroneado [u.ˈβje.sen]
Futur
(yo)   fanfarroneare [Prononciation ?]
(tú/vos)   fanfarroneares [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   fanfarroneare [Prononciation ?]
(nosostros-as)   fanfarroneáremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   fanfarroneareis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   fanfarronearen [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   hubiere fanfarroneado [u.ˈβje.ɾe]
(tú/vos)   hubieres fanfarroneado [u.ˈβje.ɾes]
(él/ella/Ud.)   hubiere fanfarroneado [u.ˈβje.ɾe]
(nosotros-as)   hubiéremos fanfarroneado [u.ˈβje.ɾe.mos]
(vosotros-as/os)   hubiereis fanfarroneado [u.ˈβje.ɾejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieren fanfarroneado [u.ˈβje.ɾen]

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 fanfarronea
 fanfarroneá
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(usted)   fanfarronee [Prononciation ?]
(nosostros-as)   fanfarroneemos [Prononciation ?]
(vosostros-as)   fanfarronead [Prononciation ?]
(ustedes)   fanfarroneen [Prononciation ?]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.