< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/gargalizar

gargalizar, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
gargalizar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   gargalizo [ɡaɾ.ɣaˈli.θo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  gargalizas
 gargalizás		 [ɡaɾ.ɣaˈli.θas]
[ɡaɾ.ɣa.liˈθas]
(él/ella/Ud.)   gargaliza [ɡaɾ.ɣaˈli.θa]
(nosostros-as)   gargalizamos [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.mos]
(vosostros-as/os)   gargalizáis [ɡaɾ.ɣa.liˈθai̯s]
(ellos-as/Uds.)   gargalizan [ɡaɾ.ɣaˈli.θan]
Passé composé
(yo)   he gargalizado [e ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(tú/vos)   has gargalizado [as ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha gargalizado [a ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(nosotros-as)   hemos gargalizado [ˈe.mos ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis gargalizado [a.ˈβejs ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han gargalizado [an ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
Imparfait
(yo)   gargalizaba [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.βa]
(tú/vos)   gargalizabas [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.βas]
(él/ella/Ud.)   gargalizaba [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.βa]
(nosostros-as)   gargalizábamos [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.βa.mos]
(vosostros-as/os)   gargalizabais [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   gargalizaban [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había gargalizado [a.ˈβi.a ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(tú/vos)   habías gargalizado [a.ˈβi.as ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.)   había gargalizado [a.ˈβi.a ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos gargalizado [a.ˈβi.a.mos ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais gargalizado [a.ˈβi.ajs ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían gargalizado [a.ˈβi.an ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
Passé simple
(yo)   gargalicé [ɡaɾ.ɣa.liˈθe]
(tú/vos)   gargalizaste [ɡaɾ.ɣa.liˈθas.te]
(él/ella/Ud.)   gargalizó [ɡaɾ.ɣa.liˈθo]
(nosostros-as)   gargalizamos [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.mos]
(vosostros-as/os)   gargalizasteis [ɡaɾ.ɣa.liˈθas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   gargalizaron [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube gargalizado [ˈu.βe ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(tú/vos)   hubiste gargalizado [u.ˈβi.ste ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo gargalizado [ˈu.βo ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos gargalizado [u.ˈβi.mos ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis gargalizado [u.ˈβi.stejs ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron gargalizado [u.ˈβje.ɾon ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
Futur simple
(yo)   gargalizaré [ɡaɾ.ɣa.li.θaˈɾe]
(tú/vos)   gargalizarás [ɡaɾ.ɣa.li.θaˈɾas]
(él/ella/Ud.)   gargalizará [ɡaɾ.ɣa.li.θaˈɾa]
(nosostros-as)   gargalizaremos [ɡaɾ.ɣa.li.θaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   gargalizaréis [ɡaɾ.ɣa.li.θaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   gargalizarán [ɡaɾ.ɣa.li.θaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré gargalizado [a.ˈβɾe ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(tú/vos)   habrás gargalizado [a.ˈβɾas ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá gargalizado [a.ˈβɾa ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(nosotros-as)   habremos gargalizado [a.ˈβɾe.mos ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis gargalizado [a.ˈβɾejs ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán gargalizado [a.ˈβɾan ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   gargalizaría [ɡaɾ.ɣa.li.θaˈɾi.a]
(tú/vos)   gargalizarías [ɡaɾ.ɣa.li.θaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   gargalizaría [ɡaɾ.ɣa.li.θaˈɾi.a]
(nosostros-as)   gargalizaríamos [ɡaɾ.ɣa.li.θaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   gargalizaríais [ɡaɾ.ɣa.li.θaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   gargalizarían [ɡaɾ.ɣa.li.θaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría gargalizado [a.ˈβɾi.a ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(tú/vos)   habrías gargalizado [a.ˈβɾi.as ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría gargalizado [a.ˈβɾi.a ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos gargalizado [a.ˈβɾi.a.mos ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais gargalizado [a.ˈβɾi.ajs ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían gargalizado [a.ˈβɾi.an ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   gargalice [ɡaɾ.ɣa.ˈli.θe]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  gargalices
 gargalicés		 [ɡaɾ.ɣa.ˈli.θes]
[ɡaɾ.ɣa.liˈθes]
(él/ella/Ud.)   gargalice [ɡaɾ.ɣa.ˈli.θe]
(nosostros-as)   gargalicemos [ɡaɾ.ɣa.liˈθe.mos]
(vosostros-as/os)   gargalicéis [ɡaɾ.ɣa.liˈθei̯s]
(ellos-as/Uds.)   gargalicen [ɡaɾ.ɣa.ˈli.θen]
Passé composé
(yo)   haya gargalizado [ˈa.ja ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas gargalizado
 hayás gargalizado		 [ˈa.jas ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
[a.ˈjas ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya gargalizado [ˈa.ja ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos gargalizado [a.ˈja.mos ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis gargalizado [a.ˈjajs ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan gargalizado [ˈa.jan ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   gargalizara [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ɾa]
(tú/vos)   gargalizaras [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ɾas]
(él/ella/Ud.)   gargalizara [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ɾa]
(nosostros-as)   gargalizáramos [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   gargalizarais [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   gargalizaran [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera gargalizado [u.ˈβje.ɾa ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(tú/vos)   hubieras gargalizado [u.ˈβje.ɾas ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera gargalizado [u.ˈβje.ɾa ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos gargalizado [u.ˈβje.ɾa.mos ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais gargalizado [u.ˈβje.ɾajs ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran gargalizado [u.ˈβje.ɾan ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   gargalizase [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.se]
(tú/vos)   gargalizases [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ses]
(él/ella/Ud.)   gargalizase [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.se]
(nosostros-as)   gargalizásemos [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.se.mos]
(vosostros-as/os)   gargalizaseis [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   gargalizasen [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese gargalizado [u.ˈβje.se ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(tú/vos)   hubieses gargalizado [u.ˈβje.ses ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese gargalizado [u.ˈβje.se ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos gargalizado [u.ˈβje.se.mos ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis gargalizado [u.ˈβje.sejs ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen gargalizado [u.ˈβje.sen ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
Futur
(yo)   gargalizare [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ɾe]
(tú/vos)   gargalizares [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ɾes]
(él/ella/Ud.)   gargalizare [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ɾe]
(nosostros-as)   gargalizáremos [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   gargalizareis [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   gargalizaren [ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere gargalizado [u.ˈβje.ɾe ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(tú/vos)   hubieres gargalizado [u.ˈβje.ɾes ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere gargalizado [u.ˈβje.ɾe ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos gargalizado [u.ˈβje.ɾe.mos ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis gargalizado [u.ˈβje.ɾejs ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren gargalizado [u.ˈβje.ɾen ɡaɾ.ɣa.liˈθa.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  gargaliza
 gargalizá		 [ɡaɾ.ɣaˈli.θa]
[ɡaɾ.ɣa.liˈθa]
(usted)   gargalice [ɡaɾ.ɣaˈli.θe]
(nosostros-as)   gargalicemos [ɡaɾ.ɣa.liˈθe.mos]
(vosostros-as)   gargalizad [ɡaɾ.ɣa.liˈθað]
(ustedes)   gargalicen [ɡaɾ.ɣaˈli.θen]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.