< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/gratinar

gratinar, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
gratinar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   gratino [ɡɾaˈti.no]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  gratinas
 gratinás		 [ɡɾaˈti.nas]
[ɡɾa.tiˈnas]
(él/ella/Ud.)   gratina [ɡɾaˈti.na]
(nosostros-as)   gratinamos [ɡɾa.tiˈna.mos]
(vosostros-as/os)   gratináis [ɡɾa.tiˈnai̯s]
(ellos-as/Uds.)   gratinan [ɡɾaˈti.nan]
Passé composé
(yo)   he gratinado [e ɡɾa.tiˈna.ðo]
(tú/vos)   has gratinado [as ɡɾa.tiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha gratinado [a ɡɾa.tiˈna.ðo]
(nosotros-as)   hemos gratinado [ˈe.mos ɡɾa.tiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis gratinado [a.ˈβejs ɡɾa.tiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han gratinado [an ɡɾa.tiˈna.ðo]
Imparfait
(yo)   gratinaba [ɡɾa.tiˈna.βa]
(tú/vos)   gratinabas [ɡɾa.tiˈna.βas]
(él/ella/Ud.)   gratinaba [ɡɾa.tiˈna.βa]
(nosostros-as)   gratinábamos [ɡɾa.tiˈna.βa.mos]
(vosostros-as/os)   gratinabais [ɡɾa.tiˈna.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   gratinaban [ɡɾa.tiˈna.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había gratinado [a.ˈβi.a ɡɾa.tiˈna.ðo]
(tú/vos)   habías gratinado [a.ˈβi.as ɡɾa.tiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   había gratinado [a.ˈβi.a ɡɾa.tiˈna.ðo]
(nosotros-as)   habíamos gratinado [a.ˈβi.a.mos ɡɾa.tiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais gratinado [a.ˈβi.ajs ɡɾa.tiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían gratinado [a.ˈβi.an ɡɾa.tiˈna.ðo]
Passé simple
(yo)   gratiné [ɡɾa.tiˈne]
(tú/vos)   gratinaste [ɡɾa.tiˈnas.te]
(él/ella/Ud.)   gratinó [ɡɾa.tiˈno]
(nosostros-as)   gratinamos [ɡɾa.tiˈna.mos]
(vosostros-as/os)   gratinasteis [ɡɾa.tiˈnas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   gratinaron [ɡɾa.tiˈna.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube gratinado [ˈu.βe ɡɾa.tiˈna.ðo]
(tú/vos)   hubiste gratinado [u.ˈβi.ste ɡɾa.tiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo gratinado [ˈu.βo ɡɾa.tiˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubimos gratinado [u.ˈβi.mos ɡɾa.tiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis gratinado [u.ˈβi.stejs ɡɾa.tiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron gratinado [u.ˈβje.ɾon ɡɾa.tiˈna.ðo]
Futur simple
(yo)   gratinaré [ɡɾa.ti.naˈɾe]
(tú/vos)   gratinarás [ɡɾa.ti.naˈɾas]
(él/ella/Ud.)   gratinará [ɡɾa.ti.naˈɾa]
(nosostros-as)   gratinaremos [ɡɾa.ti.naˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   gratinaréis [ɡɾa.ti.naˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   gratinarán [ɡɾa.ti.naˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré gratinado [a.ˈβɾe ɡɾa.tiˈna.ðo]
(tú/vos)   habrás gratinado [a.ˈβɾas ɡɾa.tiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá gratinado [a.ˈβɾa ɡɾa.tiˈna.ðo]
(nosotros-as)   habremos gratinado [a.ˈβɾe.mos ɡɾa.tiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis gratinado [a.ˈβɾejs ɡɾa.tiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán gratinado [a.ˈβɾan ɡɾa.tiˈna.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   gratinaría [ɡɾa.ti.naˈɾi.a]
(tú/vos)   gratinarías [ɡɾa.ti.naˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   gratinaría [ɡɾa.ti.naˈɾi.a]
(nosostros-as)   gratinaríamos [ɡɾa.ti.naˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   gratinaríais [ɡɾa.ti.naˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   gratinarían [ɡɾa.ti.naˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría gratinado [a.ˈβɾi.a ɡɾa.tiˈna.ðo]
(tú/vos)   habrías gratinado [a.ˈβɾi.as ɡɾa.tiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría gratinado [a.ˈβɾi.a ɡɾa.tiˈna.ðo]
(nosotros-as)   habríamos gratinado [a.ˈβɾi.a.mos ɡɾa.tiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais gratinado [a.ˈβɾi.ajs ɡɾa.tiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían gratinado [a.ˈβɾi.an ɡɾa.tiˈna.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   gratine [ɡɾa.ˈti.ne]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  gratines
 gratinés		 [ɡɾa.ˈti.nes]
[ɡɾa.tiˈnes]
(él/ella/Ud.)   gratine [ɡɾa.ˈti.ne]
(nosostros-as)   gratinemos [ɡɾa.tiˈne.mos]
(vosostros-as/os)   gratinéis [ɡɾa.tiˈnei̯s]
(ellos-as/Uds.)   gratinen [ɡɾa.ˈti.nen]
Passé composé
(yo)   haya gratinado [ˈa.ja ɡɾa.tiˈna.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas gratinado
 hayás gratinado		 [ˈa.jas ɡɾa.tiˈna.ðo]
[a.ˈjas ɡɾa.tiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya gratinado [ˈa.ja ɡɾa.tiˈna.ðo]
(nosotros-as)   hayamos gratinado [a.ˈja.mos ɡɾa.tiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis gratinado [a.ˈjajs ɡɾa.tiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan gratinado [ˈa.jan ɡɾa.tiˈna.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   gratinara [ɡɾa.tiˈna.ɾa]
(tú/vos)   gratinaras [ɡɾa.tiˈna.ɾas]
(él/ella/Ud.)   gratinara [ɡɾa.tiˈna.ɾa]
(nosostros-as)   gratináramos [ɡɾa.tiˈna.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   gratinarais [ɡɾa.tiˈna.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   gratinaran [ɡɾa.tiˈna.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera gratinado [u.ˈβje.ɾa ɡɾa.tiˈna.ðo]
(tú/vos)   hubieras gratinado [u.ˈβje.ɾas ɡɾa.tiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera gratinado [u.ˈβje.ɾa ɡɾa.tiˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos gratinado [u.ˈβje.ɾa.mos ɡɾa.tiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais gratinado [u.ˈβje.ɾajs ɡɾa.tiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran gratinado [u.ˈβje.ɾan ɡɾa.tiˈna.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   gratinase [ɡɾa.tiˈna.se]
(tú/vos)   gratinases [ɡɾa.tiˈna.ses]
(él/ella/Ud.)   gratinase [ɡɾa.tiˈna.se]
(nosostros-as)   gratinásemos [ɡɾa.tiˈna.se.mos]
(vosostros-as/os)   gratinaseis [ɡɾa.tiˈna.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   gratinasen [ɡɾa.tiˈna.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese gratinado [u.ˈβje.se ɡɾa.tiˈna.ðo]
(tú/vos)   hubieses gratinado [u.ˈβje.ses ɡɾa.tiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese gratinado [u.ˈβje.se ɡɾa.tiˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos gratinado [u.ˈβje.se.mos ɡɾa.tiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis gratinado [u.ˈβje.sejs ɡɾa.tiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen gratinado [u.ˈβje.sen ɡɾa.tiˈna.ðo]
Futur
(yo)   gratinare [ɡɾa.tiˈna.ɾe]
(tú/vos)   gratinares [ɡɾa.tiˈna.ɾes]
(él/ella/Ud.)   gratinare [ɡɾa.tiˈna.ɾe]
(nosostros-as)   gratináremos [ɡɾa.tiˈna.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   gratinareis [ɡɾa.tiˈna.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   gratinaren [ɡɾa.tiˈna.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere gratinado [u.ˈβje.ɾe ɡɾa.tiˈna.ðo]
(tú/vos)   hubieres gratinado [u.ˈβje.ɾes ɡɾa.tiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere gratinado [u.ˈβje.ɾe ɡɾa.tiˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos gratinado [u.ˈβje.ɾe.mos ɡɾa.tiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis gratinado [u.ˈβje.ɾejs ɡɾa.tiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren gratinado [u.ˈβje.ɾen ɡɾa.tiˈna.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  gratina
 gratiná		 [ɡɾaˈti.na]
[ɡɾa.tiˈna]
(usted)   gratine [ɡɾaˈti.ne]
(nosostros-as)   gratinemos [ɡɾa.tiˈne.mos]
(vosostros-as)   gratinad [ɡɾa.tiˈnað]
(ustedes)   gratinen [ɡɾaˈti.nen]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.