< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/identificar

Conjugaison en espagnol
identificar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

identificar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   identifico [i.ðen̪.tiˈfi.ko]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  identificas
 identificás		 [i.ðen̪.tiˈfi.kas]
[i.ðen̪.ti.fiˈkas]
(él/ella/Ud.)   identifica [i.ðen̪.tiˈfi.ka]
(nosostros-as)   identificamos [i.ðen̪.ti.fiˈka.mos]
(vosostros-as/os)   identificáis [i.ðen̪.ti.fiˈkai̯s]
(ellos-as/Uds.)   identifican [i.ðen̪.tiˈfi.kan]
Passé composé
(yo)   he identificado [e i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(tú/vos)   has identificado [as i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha identificado [a i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(nosotros-as)   hemos identificado [ˈe.mos i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis identificado [a.ˈβejs i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han identificado [an i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
Imparfait
(yo)   identificaba [i.ðen̪.ti.fiˈka.βa]
(tú/vos)   identificabas [i.ðen̪.ti.fiˈka.βas]
(él/ella/Ud.)   identificaba [i.ðen̪.ti.fiˈka.βa]
(nosostros-as)   identificábamos [i.ðen̪.ti.fiˈka.βa.mos]
(vosostros-as/os)   identificabais [i.ðen̪.ti.fiˈka.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   identificaban [i.ðen̪.ti.fiˈka.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había identificado [a.ˈβi.a i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(tú/vos)   habías identificado [a.ˈβi.as i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(él/ella/Ud.)   había identificado [a.ˈβi.a i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(nosotros-as)   habíamos identificado [a.ˈβi.a.mos i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais identificado [a.ˈβi.ajs i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían identificado [a.ˈβi.an i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
Passé simple
(yo)   identifiqué [i.ðen̪.ti.fiˈke]
(tú/vos)   identificaste [i.ðen̪.ti.fiˈkas.te]
(él/ella/Ud.)   identificó [i.ðen̪.ti.fiˈko]
(nosostros-as)   identificamos [i.ðen̪.ti.fiˈka.mos]
(vosostros-as/os)   identificasteis [i.ðen̪.ti.fiˈkas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   identificaron [i.ðen̪.ti.fiˈka.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube identificado [ˈu.βe i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(tú/vos)   hubiste identificado [u.ˈβi.ste i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo identificado [ˈu.βo i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(nosotros-as)   hubimos identificado [u.ˈβi.mos i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis identificado [u.ˈβi.stejs i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron identificado [u.ˈβje.ɾon i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
Futur simple
(yo)   identificaré [i.ðen̪.ti.fi.kaˈɾe]
(tú/vos)   identificarás [i.ðen̪.ti.fi.kaˈɾas]
(él/ella/Ud.)   identificará [i.ðen̪.ti.fi.kaˈɾa]
(nosostros-as)   identificaremos [i.ðen̪.ti.fi.kaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   identificaréis [i.ðen̪.ti.fi.kaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   identificarán [i.ðen̪.ti.fi.kaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré identificado [a.ˈβɾe i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(tú/vos)   habrás identificado [a.ˈβɾas i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá identificado [a.ˈβɾa i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(nosotros-as)   habremos identificado [a.ˈβɾe.mos i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis identificado [a.ˈβɾejs i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán identificado [a.ˈβɾan i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   identificaría [i.ðen̪.ti.fi.kaˈɾi.a]
(tú/vos)   identificarías [i.ðen̪.ti.fi.kaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   identificaría [i.ðen̪.ti.fi.kaˈɾi.a]
(nosostros-as)   identificaríamos [i.ðen̪.ti.fi.kaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   identificaríais [i.ðen̪.ti.fi.kaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   identificarían [i.ðen̪.ti.fi.kaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría identificado [a.ˈβɾi.a i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(tú/vos)   habrías identificado [a.ˈβɾi.as i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría identificado [a.ˈβɾi.a i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(nosotros-as)   habríamos identificado [a.ˈβɾi.a.mos i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais identificado [a.ˈβɾi.ajs i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían identificado [a.ˈβɾi.an i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   identifique [i.ðen̪.ti.ˈfi.ke]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  identifiques
 identifiqués		 [i.ðen̪.ti.ˈfi.kes]
[i.ðen̪.ti.fiˈkes]
(él/ella/Ud.)   identifique [i.ðen̪.ti.ˈfi.ke]
(nosostros-as)   identifiquemos [i.ðen̪.ti.fiˈke.mos]
(vosostros-as/os)   identifiquéis [i.ðen̪.ti.fiˈkei̯s]
(ellos-as/Uds.)   identifiquen [i.ðen̪.ti.ˈfi.ken]
Passé composé
(yo)   haya identificado [ˈa.ja i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas identificado
 hayás identificado		 [ˈa.jas i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
[a.ˈjas i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya identificado [ˈa.ja i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(nosotros-as)   hayamos identificado [a.ˈja.mos i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis identificado [a.ˈjajs i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan identificado [ˈa.jan i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   identificara [i.ðen̪.ti.fiˈka.ɾa]
(tú/vos)   identificaras [i.ðen̪.ti.fiˈka.ɾas]
(él/ella/Ud.)   identificara [i.ðen̪.ti.fiˈka.ɾa]
(nosostros-as)   identificáramos [i.ðen̪.ti.fiˈka.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   identificarais [i.ðen̪.ti.fiˈka.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   identificaran [i.ðen̪.ti.fiˈka.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera identificado [u.ˈβje.ɾa i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(tú/vos)   hubieras identificado [u.ˈβje.ɾas i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera identificado [u.ˈβje.ɾa i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos identificado [u.ˈβje.ɾa.mos i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais identificado [u.ˈβje.ɾajs i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran identificado [u.ˈβje.ɾan i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   identificase [i.ðen̪.ti.fiˈka.se]
(tú/vos)   identificases [i.ðen̪.ti.fiˈka.ses]
(él/ella/Ud.)   identificase [i.ðen̪.ti.fiˈka.se]
(nosostros-as)   identificásemos [i.ðen̪.ti.fiˈka.se.mos]
(vosostros-as/os)   identificaseis [i.ðen̪.ti.fiˈka.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   identificasen [i.ðen̪.ti.fiˈka.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese identificado [u.ˈβje.se i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(tú/vos)   hubieses identificado [u.ˈβje.ses i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese identificado [u.ˈβje.se i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos identificado [u.ˈβje.se.mos i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis identificado [u.ˈβje.sejs i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen identificado [u.ˈβje.sen i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
Futur
(yo)   identificare [i.ðen̪.ti.fiˈka.ɾe]
(tú/vos)   identificares [i.ðen̪.ti.fiˈka.ɾes]
(él/ella/Ud.)   identificare [i.ðen̪.ti.fiˈka.ɾe]
(nosostros-as)   identificáremos [i.ðen̪.ti.fiˈka.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   identificareis [i.ðen̪.ti.fiˈka.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   identificaren [i.ðen̪.ti.fiˈka.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere identificado [u.ˈβje.ɾe i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(tú/vos)   hubieres identificado [u.ˈβje.ɾes i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere identificado [u.ˈβje.ɾe i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos identificado [u.ˈβje.ɾe.mos i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis identificado [u.ˈβje.ɾejs i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren identificado [u.ˈβje.ɾen i.ðen̪.ti.fiˈka.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  identifica
 identificá		 [i.ðen̪.tiˈfi.ka]
[i.ðen̪.ti.fiˈka]
(usted)   identifique [i.ðen̪.tiˈfi.ke]
(nosostros-as)   identifiquemos [i.ðen̪.ti.fiˈke.mos]
(vosostros-as)   identificad [i.ðen̪.ti.fiˈkað]
(ustedes)   identifiquen [i.ðen̪.tiˈfi.ken]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.