< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/improvisar

Conjugaison en espagnol
improvisar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

improvisar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   improviso [im.pɾoˈβi.so]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  improvisas
 improvisás		 [im.pɾoˈβi.sas]
[im.pɾo.βiˈsas]
(él/ella/Ud.)   improvisa [im.pɾoˈβi.sa]
(nosostros-as)   improvisamos [im.pɾo.βiˈsa.mos]
(vosostros-as/os)   improvisáis [im.pɾo.βiˈsai̯s]
(ellos-as/Uds.)   improvisan [im.pɾoˈβi.san]
Passé composé
(yo)   he improvisado [e im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(tú/vos)   has improvisado [as im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha improvisado [a im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(nosotros-as)   hemos improvisado [ˈe.mos im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis improvisado [a.ˈβejs im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han improvisado [an im.pɾo.βiˈsa.ðo]
Imparfait
(yo)   improvisaba [im.pɾo.βiˈsa.βa]
(tú/vos)   improvisabas [im.pɾo.βiˈsa.βas]
(él/ella/Ud.)   improvisaba [im.pɾo.βiˈsa.βa]
(nosostros-as)   improvisábamos [im.pɾo.βiˈsa.βa.mos]
(vosostros-as/os)   improvisabais [im.pɾo.βiˈsa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   improvisaban [im.pɾo.βiˈsa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había improvisado [a.ˈβi.a im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(tú/vos)   habías improvisado [a.ˈβi.as im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(él/ella/Ud.)   había improvisado [a.ˈβi.a im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos improvisado [a.ˈβi.a.mos im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais improvisado [a.ˈβi.ajs im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían improvisado [a.ˈβi.an im.pɾo.βiˈsa.ðo]
Passé simple
(yo)   improvisé [im.pɾo.βiˈse]
(tú/vos)   improvisaste [im.pɾo.βiˈsas.te]
(él/ella/Ud.)   improvisó [im.pɾo.βiˈso]
(nosostros-as)   improvisamos [im.pɾo.βiˈsa.mos]
(vosostros-as/os)   improvisasteis [im.pɾo.βiˈsas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   improvisaron [im.pɾo.βiˈsa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube improvisado [ˈu.βe im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(tú/vos)   hubiste improvisado [u.ˈβi.ste im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo improvisado [ˈu.βo im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos improvisado [u.ˈβi.mos im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis improvisado [u.ˈβi.stejs im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron improvisado [u.ˈβje.ɾon im.pɾo.βiˈsa.ðo]
Futur simple
(yo)   improvisaré [im.pɾo.βi.saˈɾe]
(tú/vos)   improvisarás [im.pɾo.βi.saˈɾas]
(él/ella/Ud.)   improvisará [im.pɾo.βi.saˈɾa]
(nosostros-as)   improvisaremos [im.pɾo.βi.saˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   improvisaréis [im.pɾo.βi.saˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   improvisarán [im.pɾo.βi.saˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré improvisado [a.ˈβɾe im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(tú/vos)   habrás improvisado [a.ˈβɾas im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá improvisado [a.ˈβɾa im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(nosotros-as)   habremos improvisado [a.ˈβɾe.mos im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis improvisado [a.ˈβɾejs im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán improvisado [a.ˈβɾan im.pɾo.βiˈsa.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   improvisaría [im.pɾo.βi.saˈɾi.a]
(tú/vos)   improvisarías [im.pɾo.βi.saˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   improvisaría [im.pɾo.βi.saˈɾi.a]
(nosostros-as)   improvisaríamos [im.pɾo.βi.saˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   improvisaríais [im.pɾo.βi.saˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   improvisarían [im.pɾo.βi.saˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría improvisado [a.ˈβɾi.a im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(tú/vos)   habrías improvisado [a.ˈβɾi.as im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría improvisado [a.ˈβɾi.a im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos improvisado [a.ˈβɾi.a.mos im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais improvisado [a.ˈβɾi.ajs im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían improvisado [a.ˈβɾi.an im.pɾo.βiˈsa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   improvise [im.pɾo.ˈβi.se]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  improvises
 improvisés		 [im.pɾo.ˈβi.ses]
[im.pɾo.βiˈses]
(él/ella/Ud.)   improvise [im.pɾo.ˈβi.se]
(nosostros-as)   improvisemos [im.pɾo.βiˈse.mos]
(vosostros-as/os)   improviséis [im.pɾo.βiˈsei̯s]
(ellos-as/Uds.)   improvisen [im.pɾo.ˈβi.sen]
Passé composé
(yo)   haya improvisado [ˈa.ja im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas improvisado
 hayás improvisado		 [ˈa.jas im.pɾo.βiˈsa.ðo]
[a.ˈjas im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya improvisado [ˈa.ja im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos improvisado [a.ˈja.mos im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis improvisado [a.ˈjajs im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan improvisado [ˈa.jan im.pɾo.βiˈsa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   improvisara [im.pɾo.βiˈsa.ɾa]
(tú/vos)   improvisaras [im.pɾo.βiˈsa.ɾas]
(él/ella/Ud.)   improvisara [im.pɾo.βiˈsa.ɾa]
(nosostros-as)   improvisáramos [im.pɾo.βiˈsa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   improvisarais [im.pɾo.βiˈsa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   improvisaran [im.pɾo.βiˈsa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera improvisado [u.ˈβje.ɾa im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(tú/vos)   hubieras improvisado [u.ˈβje.ɾas im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera improvisado [u.ˈβje.ɾa im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos improvisado [u.ˈβje.ɾa.mos im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais improvisado [u.ˈβje.ɾajs im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran improvisado [u.ˈβje.ɾan im.pɾo.βiˈsa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   improvisase [im.pɾo.βiˈsa.se]
(tú/vos)   improvisases [im.pɾo.βiˈsa.ses]
(él/ella/Ud.)   improvisase [im.pɾo.βiˈsa.se]
(nosostros-as)   improvisásemos [im.pɾo.βiˈsa.se.mos]
(vosostros-as/os)   improvisaseis [im.pɾo.βiˈsa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   improvisasen [im.pɾo.βiˈsa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese improvisado [u.ˈβje.se im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(tú/vos)   hubieses improvisado [u.ˈβje.ses im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese improvisado [u.ˈβje.se im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos improvisado [u.ˈβje.se.mos im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis improvisado [u.ˈβje.sejs im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen improvisado [u.ˈβje.sen im.pɾo.βiˈsa.ðo]
Futur
(yo)   improvisare [im.pɾo.βiˈsa.ɾe]
(tú/vos)   improvisares [im.pɾo.βiˈsa.ɾes]
(él/ella/Ud.)   improvisare [im.pɾo.βiˈsa.ɾe]
(nosostros-as)   improvisáremos [im.pɾo.βiˈsa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   improvisareis [im.pɾo.βiˈsa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   improvisaren [im.pɾo.βiˈsa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere improvisado [u.ˈβje.ɾe im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(tú/vos)   hubieres improvisado [u.ˈβje.ɾes im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere improvisado [u.ˈβje.ɾe im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos improvisado [u.ˈβje.ɾe.mos im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis improvisado [u.ˈβje.ɾejs im.pɾo.βiˈsa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren improvisado [u.ˈβje.ɾen im.pɾo.βiˈsa.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  improvisa
 improvisá		 [im.pɾoˈβi.sa]
[im.pɾo.βiˈsa]
(usted)   improvise [im.pɾoˈβi.se]
(nosostros-as)   improvisemos [im.pɾo.βiˈse.mos]
(vosostros-as)   improvisad [im.pɾo.βiˈsað]
(ustedes)   improvisen [im.pɾoˈβi.sen]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.