< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/imputar

Conjugaison en espagnol
imputar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

imputar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(yo)   imputo [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 imputas
 imputás
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   imputa [Prononciation ?]
(nosostros-as)   imputamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   imputáis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   imputan [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   he imputado [e]
(tú/vos)   has imputado [as]
(él/ella/Ud.)   ha imputado [a]
(nosotros-as)   hemos imputado [ˈe.mos]
(vosotros-as/os)   habéis imputado [a.ˈβejs]
(ellos-as/Uds.)   han imputado [an]
Imparfait
(yo)   imputaba [Prononciation ?]
(tú/vos)   imputabas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   imputaba [Prononciation ?]
(nosostros-as)   imputábamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   imputabais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   imputaban [Prononciation ?]
Plus-que-parfait
(yo)   había imputado [a.ˈβi.a]
(tú/vos)   habías imputado [a.ˈβi.as]
(él/ella/Ud.)   había imputado [a.ˈβi.a]
(nosotros-as)   habíamos imputado [a.ˈβi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habíais imputado [a.ˈβi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habían imputado [a.ˈβi.an]
Passé simple
(yo)   imputé [Prononciation ?]
(tú/vos)   imputaste [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   imputó [Prononciation ?]
(nosostros-as)   imputamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   imputasteis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   imputaron [Prononciation ?]
Passé antérieur
(yo)   hube imputado [ˈu.βe]
(tú/vos)   hubiste imputado [u.ˈβi.ste]
(él/ella/Ud.)   hubo imputado [ˈu.βo]
(nosotros-as)   hubimos imputado [u.ˈβi.mos]
(vosotros-as/os)   hubisteis imputado [u.ˈβi.stejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieron imputado [u.ˈβje.ɾon]
Futur simple
(yo)   imputaré [Prononciation ?]
(tú/vos)   imputarás [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   imputará [Prononciation ?]
(nosostros-as)   imputaremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   imputaréis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   imputarán [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   habré imputado [a.ˈβɾe]
(tú/vos)   habrás imputado [a.ˈβɾas]
(él/ella/Ud.)   habrá imputado [a.ˈβɾa]
(nosotros-as)   habremos imputado [a.ˈβɾe.mos]
(vosotros-as/os)   habréis imputado [a.ˈβɾejs]
(ellos-as/Uds.)   habrán imputado [a.ˈβɾan]

Conditionnel

Présent
(yo)   imputaría [Prononciation ?]
(tú/vos)   imputarías [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   imputaría [Prononciation ?]
(nosostros-as)   imputaríamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   imputaríais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   imputarían [Prononciation ?]
Passé
(yo)   habría imputado [a.ˈβɾi.a]
(tú/vos)   habrías imputado [a.ˈβɾi.as]
(él/ella/Ud.)   habría imputado [a.ˈβɾi.a]
(nosotros-as)   habríamos imputado [a.ˈβɾi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habríais imputado [a.ˈβɾi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habrían imputado [a.ˈβɾi.an]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   impute [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 imputes
 imputés
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   impute [Prononciation ?]
(nosostros-as)   imputemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   imputéis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   imputen [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   haya imputado [ˈa.ja]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 hayas imputado
 hayás imputado
[ˈa.jas]
[a.ˈjas]
(él/ella/Ud.)   haya imputado [ˈa.ja]
(nosotros-as)   hayamos imputado [a.ˈja.mos]
(vosotros-as/os)   hayáis imputado [a.ˈjajs]
(ellos-as/Uds.)   hayan imputado [ˈa.jan]
Imparfait (en -ra)
(yo)   imputara [Prononciation ?]
(tú/vos)   imputaras [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   imputara [Prononciation ?]
(nosostros-as)   imputáramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   imputarais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   imputaran [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera imputado [u.ˈβje.ɾa]
(tú/vos)   hubieras imputado [u.ˈβje.ɾas]
(él/ella/Ud.)   hubiera imputado [u.ˈβje.ɾa]
(nosotros-as)   hubiéramos imputado [u.ˈβje.ɾa.mos]
(vosotros-as/os)   hubierais imputado [u.ˈβje.ɾajs]
(ellos-as/Uds.)   hubieran imputado [u.ˈβje.ɾan]
Imparfait (en -se)
(yo)   imputase [Prononciation ?]
(tú/vos)   imputases [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   imputase [Prononciation ?]
(nosostros-as)   imputásemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   imputaseis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   imputasen [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese imputado [u.ˈβje.se]
(tú/vos)   hubieses imputado [u.ˈβje.ses]
(él/ella/Ud.)   hubiese imputado [u.ˈβje.se]
(nosotros-as)   hubiésemos imputado [u.ˈβje.se.mos]
(vosotros-as/os)   hubieseis imputado [u.ˈβje.sejs]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen imputado [u.ˈβje.sen]
Futur
(yo)   imputare [Prononciation ?]
(tú/vos)   imputares [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   imputare [Prononciation ?]
(nosostros-as)   imputáremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   imputareis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   imputaren [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   hubiere imputado [u.ˈβje.ɾe]
(tú/vos)   hubieres imputado [u.ˈβje.ɾes]
(él/ella/Ud.)   hubiere imputado [u.ˈβje.ɾe]
(nosotros-as)   hubiéremos imputado [u.ˈβje.ɾe.mos]
(vosotros-as/os)   hubiereis imputado [u.ˈβje.ɾejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieren imputado [u.ˈβje.ɾen]

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 imputa
 imputá
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(usted)   impute [Prononciation ?]
(nosostros-as)   imputemos [Prononciation ?]
(vosostros-as)   imputad [Prononciation ?]
(ustedes)   imputen [Prononciation ?]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.