< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/intricar

intricar, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
intricar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(yo)   intrico [inˈtɾi.ko]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 intricas
 intricás
[inˈtɾi.kas]
[in.tɾiˈkas]
(él/ella/Ud.)   intrica [inˈtɾi.ka]
(nosostros-as)   intricamos [in.tɾiˈka.mos]
(vosostros-as/os)   intricáis [in.tɾiˈkai̯s]
(ellos-as/Uds.)   intrican [inˈtɾi.kan]
Passé composé
(yo)   he intricado [e in.tɾiˈka.ðo]
(tú/vos)   has intricado [as in.tɾiˈka.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha intricado [a in.tɾiˈka.ðo]
(nosotros-as)   hemos intricado [ˈe.mos in.tɾiˈka.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis intricado [a.ˈβejs in.tɾiˈka.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han intricado [an in.tɾiˈka.ðo]
Imparfait
(yo)   intricaba [in.tɾiˈka.βa]
(tú/vos)   intricabas [in.tɾiˈka.βas]
(él/ella/Ud.)   intricaba [in.tɾiˈka.βa]
(nosostros-as)   intricábamos [in.tɾiˈka.βa.mos]
(vosostros-as/os)   intricabais [in.tɾiˈka.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   intricaban [in.tɾiˈka.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había intricado [a.ˈβi.a in.tɾiˈka.ðo]
(tú/vos)   habías intricado [a.ˈβi.as in.tɾiˈka.ðo]
(él/ella/Ud.)   había intricado [a.ˈβi.a in.tɾiˈka.ðo]
(nosotros-as)   habíamos intricado [a.ˈβi.a.mos in.tɾiˈka.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais intricado [a.ˈβi.ajs in.tɾiˈka.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían intricado [a.ˈβi.an in.tɾiˈka.ðo]
Passé simple
(yo)   intriqué [in.tɾiˈke]
(tú/vos)   intricaste [in.tɾiˈkas.te]
(él/ella/Ud.)   intricó [in.tɾiˈko]
(nosostros-as)   intricamos [in.tɾiˈka.mos]
(vosostros-as/os)   intricasteis [in.tɾiˈkas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   intricaron [in.tɾiˈka.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube intricado [ˈu.βe in.tɾiˈka.ðo]
(tú/vos)   hubiste intricado [u.ˈβi.ste in.tɾiˈka.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo intricado [ˈu.βo in.tɾiˈka.ðo]
(nosotros-as)   hubimos intricado [u.ˈβi.mos in.tɾiˈka.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis intricado [u.ˈβi.stejs in.tɾiˈka.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron intricado [u.ˈβje.ɾon in.tɾiˈka.ðo]
Futur simple
(yo)   intricaré [in.tɾi.kaˈɾe]
(tú/vos)   intricarás [in.tɾi.kaˈɾas]
(él/ella/Ud.)   intricará [in.tɾi.kaˈɾa]
(nosostros-as)   intricaremos [in.tɾi.kaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   intricaréis [in.tɾi.kaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   intricarán [in.tɾi.kaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré intricado [a.ˈβɾe in.tɾiˈka.ðo]
(tú/vos)   habrás intricado [a.ˈβɾas in.tɾiˈka.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá intricado [a.ˈβɾa in.tɾiˈka.ðo]
(nosotros-as)   habremos intricado [a.ˈβɾe.mos in.tɾiˈka.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis intricado [a.ˈβɾejs in.tɾiˈka.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán intricado [a.ˈβɾan in.tɾiˈka.ðo]

Conditionnel

Présent
(yo)   intricaría [in.tɾi.kaˈɾi.a]
(tú/vos)   intricarías [in.tɾi.kaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   intricaría [in.tɾi.kaˈɾi.a]
(nosostros-as)   intricaríamos [in.tɾi.kaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   intricaríais [in.tɾi.kaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   intricarían [in.tɾi.kaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría intricado [a.ˈβɾi.a in.tɾiˈka.ðo]
(tú/vos)   habrías intricado [a.ˈβɾi.as in.tɾiˈka.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría intricado [a.ˈβɾi.a in.tɾiˈka.ðo]
(nosotros-as)   habríamos intricado [a.ˈβɾi.a.mos in.tɾiˈka.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais intricado [a.ˈβɾi.ajs in.tɾiˈka.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían intricado [a.ˈβɾi.an in.tɾiˈka.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   intrique [in.ˈtɾi.ke]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 intriques
 intriqués
[in.ˈtɾi.kes]
[in.tɾiˈkes]
(él/ella/Ud.)   intrique [in.ˈtɾi.ke]
(nosostros-as)   intriquemos [in.tɾiˈke.mos]
(vosostros-as/os)   intriquéis [in.tɾiˈkei̯s]
(ellos-as/Uds.)   intriquen [in.ˈtɾi.ken]
Passé composé
(yo)   haya intricado [ˈa.ja in.tɾiˈka.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 hayas intricado
 hayás intricado
[ˈa.jas in.tɾiˈka.ðo]
[a.ˈjas in.tɾiˈka.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya intricado [ˈa.ja in.tɾiˈka.ðo]
(nosotros-as)   hayamos intricado [a.ˈja.mos in.tɾiˈka.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis intricado [a.ˈjajs in.tɾiˈka.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan intricado [ˈa.jan in.tɾiˈka.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   intricara [in.tɾiˈka.ɾa]
(tú/vos)   intricaras [in.tɾiˈka.ɾas]
(él/ella/Ud.)   intricara [in.tɾiˈka.ɾa]
(nosostros-as)   intricáramos [in.tɾiˈka.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   intricarais [in.tɾiˈka.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   intricaran [in.tɾiˈka.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera intricado [u.ˈβje.ɾa in.tɾiˈka.ðo]
(tú/vos)   hubieras intricado [u.ˈβje.ɾas in.tɾiˈka.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera intricado [u.ˈβje.ɾa in.tɾiˈka.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos intricado [u.ˈβje.ɾa.mos in.tɾiˈka.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais intricado [u.ˈβje.ɾajs in.tɾiˈka.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran intricado [u.ˈβje.ɾan in.tɾiˈka.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   intricase [in.tɾiˈka.se]
(tú/vos)   intricases [in.tɾiˈka.ses]
(él/ella/Ud.)   intricase [in.tɾiˈka.se]
(nosostros-as)   intricásemos [in.tɾiˈka.se.mos]
(vosostros-as/os)   intricaseis [in.tɾiˈka.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   intricasen [in.tɾiˈka.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese intricado [u.ˈβje.se in.tɾiˈka.ðo]
(tú/vos)   hubieses intricado [u.ˈβje.ses in.tɾiˈka.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese intricado [u.ˈβje.se in.tɾiˈka.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos intricado [u.ˈβje.se.mos in.tɾiˈka.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis intricado [u.ˈβje.sejs in.tɾiˈka.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen intricado [u.ˈβje.sen in.tɾiˈka.ðo]
Futur
(yo)   intricare [in.tɾiˈka.ɾe]
(tú/vos)   intricares [in.tɾiˈka.ɾes]
(él/ella/Ud.)   intricare [in.tɾiˈka.ɾe]
(nosostros-as)   intricáremos [in.tɾiˈka.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   intricareis [in.tɾiˈka.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   intricaren [in.tɾiˈka.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere intricado [u.ˈβje.ɾe in.tɾiˈka.ðo]
(tú/vos)   hubieres intricado [u.ˈβje.ɾes in.tɾiˈka.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere intricado [u.ˈβje.ɾe in.tɾiˈka.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos intricado [u.ˈβje.ɾe.mos in.tɾiˈka.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis intricado [u.ˈβje.ɾejs in.tɾiˈka.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren intricado [u.ˈβje.ɾen in.tɾiˈka.ðo]

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 intrica
 intricá
[inˈtɾi.ka]
[in.tɾiˈka]
(usted)   intrique [inˈtɾi.ke]
(nosostros-as)   intriquemos [in.tɾiˈke.mos]
(vosostros-as)   intricad [in.tɾiˈkað]
(ustedes)   intriquen [inˈtɾi.ken]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.