< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/madrugar

Conjugaison en espagnol
madrugar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

madrugar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   madrugo [maˈðɾu.ɰo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  madrugas
 madrugás		 [maˈðɾu.ɰas]
[ma.ðɾuˈɰas]
(él/ella/Ud.)   madruga [maˈðɾu.ɰa]
(nosostros-as)   madrugamos [ma.ðɾuˈɰa.mos]
(vosostros-as/os)   madrugáis [ma.ðɾuˈɰai̯s]
(ellos-as/Uds.)   madrugan [maˈðɾu.ɰan]
Passé composé
(yo)   he madrugado [e ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(tú/vos)   has madrugado [as ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha madrugado [a ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(nosotros-as)   hemos madrugado [ˈe.mos ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis madrugado [a.ˈβejs ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han madrugado [an ma.ðɾuˈɰa.ðo]
Imparfait
(yo)   madrugaba [ma.ðɾuˈɰa.βa]
(tú/vos)   madrugabas [ma.ðɾuˈɰa.βas]
(él/ella/Ud.)   madrugaba [ma.ðɾuˈɰa.βa]
(nosostros-as)   madrugábamos [ma.ðɾuˈɰa.βa.mos]
(vosostros-as/os)   madrugabais [ma.ðɾuˈɰa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   madrugaban [ma.ðɾuˈɰa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había madrugado [a.ˈβi.a ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(tú/vos)   habías madrugado [a.ˈβi.as ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(él/ella/Ud.)   había madrugado [a.ˈβi.a ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos madrugado [a.ˈβi.a.mos ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais madrugado [a.ˈβi.ajs ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían madrugado [a.ˈβi.an ma.ðɾuˈɰa.ðo]
Passé simple
(yo)   madrugué [ma.ðɾuˈɰe]
(tú/vos)   madrugaste [ma.ðɾuˈɰas.te]
(él/ella/Ud.)   madrugó [ma.ðɾuˈɰo]
(nosostros-as)   madrugamos [ma.ðɾuˈɰa.mos]
(vosostros-as/os)   madrugasteis [ma.ðɾuˈɰas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   madrugaron [ma.ðɾuˈɰa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube madrugado [ˈu.βe ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(tú/vos)   hubiste madrugado [u.ˈβi.ste ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo madrugado [ˈu.βo ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos madrugado [u.ˈβi.mos ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis madrugado [u.ˈβi.stejs ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron madrugado [u.ˈβje.ɾon ma.ðɾuˈɰa.ðo]
Futur simple
(yo)   madrugaré [ma.ðɾu.ɰaˈɾe]
(tú/vos)   madrugarás [ma.ðɾu.ɰaˈɾas]
(él/ella/Ud.)   madrugará [ma.ðɾu.ɰaˈɾa]
(nosostros-as)   madrugaremos [ma.ðɾu.ɰaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   madrugaréis [ma.ðɾu.ɰaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   madrugarán [ma.ðɾu.ɰaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré madrugado [a.ˈβɾe ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(tú/vos)   habrás madrugado [a.ˈβɾas ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá madrugado [a.ˈβɾa ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(nosotros-as)   habremos madrugado [a.ˈβɾe.mos ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis madrugado [a.ˈβɾejs ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán madrugado [a.ˈβɾan ma.ðɾuˈɰa.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   madrugaría [ma.ðɾu.ɰaˈɾi.a]
(tú/vos)   madrugarías [ma.ðɾu.ɰaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   madrugaría [ma.ðɾu.ɰaˈɾi.a]
(nosostros-as)   madrugaríamos [ma.ðɾu.ɰaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   madrugaríais [ma.ðɾu.ɰaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   madrugarían [ma.ðɾu.ɰaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría madrugado [a.ˈβɾi.a ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(tú/vos)   habrías madrugado [a.ˈβɾi.as ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría madrugado [a.ˈβɾi.a ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos madrugado [a.ˈβɾi.a.mos ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais madrugado [a.ˈβɾi.ajs ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían madrugado [a.ˈβɾi.an ma.ðɾuˈɰa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   madrugue [ma.ˈðɾu.ɰe]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  madrugues
 madrugués		 [ma.ˈðɾu.ɰes]
[ma.ðɾuˈɰes]
(él/ella/Ud.)   madrugue [ma.ˈðɾu.ɰe]
(nosostros-as)   madruguemos [ma.ðɾuˈɰe.mos]
(vosostros-as/os)   madruguéis [ma.ðɾuˈɰei̯s]
(ellos-as/Uds.)   madruguen [ma.ˈðɾu.ɰen]
Passé composé
(yo)   haya madrugado [ˈa.ja ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas madrugado
 hayás madrugado		 [ˈa.jas ma.ðɾuˈɰa.ðo]
[a.ˈjas ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya madrugado [ˈa.ja ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos madrugado [a.ˈja.mos ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis madrugado [a.ˈjajs ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan madrugado [ˈa.jan ma.ðɾuˈɰa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   madrugara [ma.ðɾuˈɰa.ɾa]
(tú/vos)   madrugaras [ma.ðɾuˈɰa.ɾas]
(él/ella/Ud.)   madrugara [ma.ðɾuˈɰa.ɾa]
(nosostros-as)   madrugáramos [ma.ðɾuˈɰa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   madrugarais [ma.ðɾuˈɰa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   madrugaran [ma.ðɾuˈɰa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera madrugado [u.ˈβje.ɾa ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(tú/vos)   hubieras madrugado [u.ˈβje.ɾas ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera madrugado [u.ˈβje.ɾa ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos madrugado [u.ˈβje.ɾa.mos ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais madrugado [u.ˈβje.ɾajs ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran madrugado [u.ˈβje.ɾan ma.ðɾuˈɰa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   madrugase [ma.ðɾuˈɰa.se]
(tú/vos)   madrugases [ma.ðɾuˈɰa.ses]
(él/ella/Ud.)   madrugase [ma.ðɾuˈɰa.se]
(nosostros-as)   madrugásemos [ma.ðɾuˈɰa.se.mos]
(vosostros-as/os)   madrugaseis [ma.ðɾuˈɰa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   madrugasen [ma.ðɾuˈɰa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese madrugado [u.ˈβje.se ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(tú/vos)   hubieses madrugado [u.ˈβje.ses ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese madrugado [u.ˈβje.se ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos madrugado [u.ˈβje.se.mos ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis madrugado [u.ˈβje.sejs ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen madrugado [u.ˈβje.sen ma.ðɾuˈɰa.ðo]
Futur
(yo)   madrugare [ma.ðɾuˈɰa.ɾe]
(tú/vos)   madrugares [ma.ðɾuˈɰa.ɾes]
(él/ella/Ud.)   madrugare [ma.ðɾuˈɰa.ɾe]
(nosostros-as)   madrugáremos [ma.ðɾuˈɰa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   madrugareis [ma.ðɾuˈɰa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   madrugaren [ma.ðɾuˈɰa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere madrugado [u.ˈβje.ɾe ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(tú/vos)   hubieres madrugado [u.ˈβje.ɾes ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere madrugado [u.ˈβje.ɾe ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos madrugado [u.ˈβje.ɾe.mos ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis madrugado [u.ˈβje.ɾejs ma.ðɾuˈɰa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren madrugado [u.ˈβje.ɾen ma.ðɾuˈɰa.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  madruga
 madrugá		 [maˈðɾu.ɰa]
[ma.ðɾuˈɰa]
(usted)   madrugue [maˈðɾu.ɰe]
(nosostros-as)   madruguemos [ma.ðɾuˈɰe.mos]
(vosostros-as)   madrugad [ma.ðɾuˈɰað]
(ustedes)   madruguen [maˈðɾu.ɰen]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.