< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/merendar

merendar, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
merendar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   meriendo [meˈrjen.do]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  meriendas
 merendás		 [meˈrjen.das]
[me.ɾenˈdas]
(él/ella/Ud.)   merienda [meˈrjen.da]
(nosostros-as)   merendamos [me.ɾenˈda.mos]
(vosostros-as/os)   merendáis [me.ɾenˈdai̯s]
(ellos-as/Uds.)   meriendan [meˈrjen.dan]
Passé composé
(yo)   he merendado [e me.ɾenˈda.ðo]
(tú/vos)   has merendado [as me.ɾenˈda.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha merendado [a me.ɾenˈda.ðo]
(nosotros-as)   hemos merendado [ˈe.mos me.ɾenˈda.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis merendado [a.ˈβejs me.ɾenˈda.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han merendado [an me.ɾenˈda.ðo]
Imparfait
(yo)   merendaba [me.ɾenˈda.βa]
(tú/vos)   merendabas [me.ɾenˈda.βas]
(él/ella/Ud.)   merendaba [me.ɾenˈda.βa]
(nosostros-as)   merendábamos [me.ɾenˈda.βa.mos]
(vosostros-as/os)   merendabais [me.ɾenˈda.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   merendaban [me.ɾenˈda.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había merendado [a.ˈβi.a me.ɾenˈda.ðo]
(tú/vos)   habías merendado [a.ˈβi.as me.ɾenˈda.ðo]
(él/ella/Ud.)   había merendado [a.ˈβi.a me.ɾenˈda.ðo]
(nosotros-as)   habíamos merendado [a.ˈβi.a.mos me.ɾenˈda.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais merendado [a.ˈβi.ajs me.ɾenˈda.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían merendado [a.ˈβi.an me.ɾenˈda.ðo]
Passé simple
(yo)   merendé [me.ɾenˈde]
(tú/vos)   merendaste [me.ɾenˈdas.te]
(él/ella/Ud.)   merendó [me.ɾenˈdo]
(nosostros-as)   merendamos [me.ɾenˈda.mos]
(vosostros-as/os)   merendasteis [me.ɾenˈdas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   merendaron [me.ɾenˈda.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube merendado [ˈu.βe me.ɾenˈda.ðo]
(tú/vos)   hubiste merendado [u.ˈβi.ste me.ɾenˈda.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo merendado [ˈu.βo me.ɾenˈda.ðo]
(nosotros-as)   hubimos merendado [u.ˈβi.mos me.ɾenˈda.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis merendado [u.ˈβi.stejs me.ɾenˈda.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron merendado [u.ˈβje.ɾon me.ɾenˈda.ðo]
Futur simple
(yo)   merendaré [me.ɾen.daˈɾe]
(tú/vos)   merendarás [me.ɾen.daˈɾas]
(él/ella/Ud.)   merendará [me.ɾen.daˈɾa]
(nosostros-as)   merendaremos [me.ɾen.daˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   merendaréis [me.ɾen.daˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   merendarán [me.ɾen.daˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré merendado [a.ˈβɾe me.ɾenˈda.ðo]
(tú/vos)   habrás merendado [a.ˈβɾas me.ɾenˈda.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá merendado [a.ˈβɾa me.ɾenˈda.ðo]
(nosotros-as)   habremos merendado [a.ˈβɾe.mos me.ɾenˈda.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis merendado [a.ˈβɾejs me.ɾenˈda.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán merendado [a.ˈβɾan me.ɾenˈda.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   merendaría [me.ɾen.daˈɾi.a]
(tú/vos)   merendarías [me.ɾen.daˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   merendaría [me.ɾen.daˈɾi.a]
(nosostros-as)   merendaríamos [me.ɾen.daˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   merendaríais [me.ɾen.daˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   merendarían [me.ɾen.daˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría merendado [a.ˈβɾi.a me.ɾenˈda.ðo]
(tú/vos)   habrías merendado [a.ˈβɾi.as me.ɾenˈda.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría merendado [a.ˈβɾi.a me.ɾenˈda.ðo]
(nosotros-as)   habríamos merendado [a.ˈβɾi.a.mos me.ɾenˈda.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais merendado [a.ˈβɾi.ajs me.ɾenˈda.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían merendado [a.ˈβɾi.an me.ɾenˈda.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   meriende [me.ˈrjen.de]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  meriendes
 merendés		 [me.ˈrjen.des]
[me.ɾenˈdes]
(él/ella/Ud.)   meriende [me.ˈrjen.de]
(nosostros-as)   merendemos [me.ɾenˈde.mos]
(vosostros-as/os)   merendéis [me.ɾenˈdei̯s]
(ellos-as/Uds.)   merienden [me.ˈrjen.den]
Passé composé
(yo)   haya merendado [ˈa.ja me.ɾenˈda.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas merendado
 hayás merendado		 [ˈa.jas me.ɾenˈda.ðo]
[a.ˈjas me.ɾenˈda.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya merendado [ˈa.ja me.ɾenˈda.ðo]
(nosotros-as)   hayamos merendado [a.ˈja.mos me.ɾenˈda.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis merendado [a.ˈjajs me.ɾenˈda.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan merendado [ˈa.jan me.ɾenˈda.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   merendara [me.ɾenˈda.ɾa]
(tú/vos)   merendaras [me.ɾenˈda.ɾas]
(él/ella/Ud.)   merendara [me.ɾenˈda.ɾa]
(nosostros-as)   merendáramos [me.ɾenˈda.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   merendarais [me.ɾenˈda.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   merendaran [me.ɾenˈda.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera merendado [u.ˈβje.ɾa me.ɾenˈda.ðo]
(tú/vos)   hubieras merendado [u.ˈβje.ɾas me.ɾenˈda.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera merendado [u.ˈβje.ɾa me.ɾenˈda.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos merendado [u.ˈβje.ɾa.mos me.ɾenˈda.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais merendado [u.ˈβje.ɾajs me.ɾenˈda.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran merendado [u.ˈβje.ɾan me.ɾenˈda.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   merendase [me.ɾenˈda.se]
(tú/vos)   merendases [me.ɾenˈda.ses]
(él/ella/Ud.)   merendase [me.ɾenˈda.se]
(nosostros-as)   merendásemos [me.ɾenˈda.se.mos]
(vosostros-as/os)   merendaseis [me.ɾenˈda.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   merendasen [me.ɾenˈda.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese merendado [u.ˈβje.se me.ɾenˈda.ðo]
(tú/vos)   hubieses merendado [u.ˈβje.ses me.ɾenˈda.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese merendado [u.ˈβje.se me.ɾenˈda.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos merendado [u.ˈβje.se.mos me.ɾenˈda.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis merendado [u.ˈβje.sejs me.ɾenˈda.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen merendado [u.ˈβje.sen me.ɾenˈda.ðo]
Futur
(yo)   merendare [me.ɾenˈda.ɾe]
(tú/vos)   merendares [me.ɾenˈda.ɾes]
(él/ella/Ud.)   merendare [me.ɾenˈda.ɾe]
(nosostros-as)   merendáremos [me.ɾenˈda.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   merendareis [me.ɾenˈda.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   merendaren [me.ɾenˈda.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere merendado [u.ˈβje.ɾe me.ɾenˈda.ðo]
(tú/vos)   hubieres merendado [u.ˈβje.ɾes me.ɾenˈda.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere merendado [u.ˈβje.ɾe me.ɾenˈda.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos merendado [u.ˈβje.ɾe.mos me.ɾenˈda.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis merendado [u.ˈβje.ɾejs me.ɾenˈda.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren merendado [u.ˈβje.ɾen me.ɾenˈda.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  merienda
 merendá		 [meˈrjen.da]
[me.ɾenˈda]
(usted)   meriende [meˈrjen.de]
(nosostros-as)   merendemos [me.ɾenˈde.mos]
(vosostros-as)   merendad [me.ɾenˈdað]
(ustedes)   merienden [meˈrjen.den]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.