< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/nominar

Conjugaison en espagnol
nominar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

nominar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(yo)   nomino [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 nominas
 nominás
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   nomina [Prononciation ?]
(nosostros-as)   nominamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   nomináis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   nominan [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   he nominado [e]
(tú/vos)   has nominado [as]
(él/ella/Ud.)   ha nominado [a]
(nosotros-as)   hemos nominado [ˈe.mos]
(vosotros-as/os)   habéis nominado [a.ˈβejs]
(ellos-as/Uds.)   han nominado [an]
Imparfait
(yo)   nominaba [Prononciation ?]
(tú/vos)   nominabas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   nominaba [Prononciation ?]
(nosostros-as)   nominábamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   nominabais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   nominaban [Prononciation ?]
Plus-que-parfait
(yo)   había nominado [a.ˈβi.a]
(tú/vos)   habías nominado [a.ˈβi.as]
(él/ella/Ud.)   había nominado [a.ˈβi.a]
(nosotros-as)   habíamos nominado [a.ˈβi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habíais nominado [a.ˈβi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habían nominado [a.ˈβi.an]
Passé simple
(yo)   nominé [Prononciation ?]
(tú/vos)   nominaste [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   nominó [Prononciation ?]
(nosostros-as)   nominamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   nominasteis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   nominaron [Prononciation ?]
Passé antérieur
(yo)   hube nominado [ˈu.βe]
(tú/vos)   hubiste nominado [u.ˈβi.ste]
(él/ella/Ud.)   hubo nominado [ˈu.βo]
(nosotros-as)   hubimos nominado [u.ˈβi.mos]
(vosotros-as/os)   hubisteis nominado [u.ˈβi.stejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieron nominado [u.ˈβje.ɾon]
Futur simple
(yo)   nominaré [Prononciation ?]
(tú/vos)   nominarás [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   nominará [Prononciation ?]
(nosostros-as)   nominaremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   nominaréis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   nominarán [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   habré nominado [a.ˈβɾe]
(tú/vos)   habrás nominado [a.ˈβɾas]
(él/ella/Ud.)   habrá nominado [a.ˈβɾa]
(nosotros-as)   habremos nominado [a.ˈβɾe.mos]
(vosotros-as/os)   habréis nominado [a.ˈβɾejs]
(ellos-as/Uds.)   habrán nominado [a.ˈβɾan]

Conditionnel

Présent
(yo)   nominaría [Prononciation ?]
(tú/vos)   nominarías [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   nominaría [Prononciation ?]
(nosostros-as)   nominaríamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   nominaríais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   nominarían [Prononciation ?]
Passé
(yo)   habría nominado [a.ˈβɾi.a]
(tú/vos)   habrías nominado [a.ˈβɾi.as]
(él/ella/Ud.)   habría nominado [a.ˈβɾi.a]
(nosotros-as)   habríamos nominado [a.ˈβɾi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habríais nominado [a.ˈβɾi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habrían nominado [a.ˈβɾi.an]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   nomine [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 nomines
 nominés
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   nomine [Prononciation ?]
(nosostros-as)   nominemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   nominéis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   nominen [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   haya nominado [ˈa.ja]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 hayas nominado
 hayás nominado
[ˈa.jas]
[a.ˈjas]
(él/ella/Ud.)   haya nominado [ˈa.ja]
(nosotros-as)   hayamos nominado [a.ˈja.mos]
(vosotros-as/os)   hayáis nominado [a.ˈjajs]
(ellos-as/Uds.)   hayan nominado [ˈa.jan]
Imparfait (en -ra)
(yo)   nominara [Prononciation ?]
(tú/vos)   nominaras [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   nominara [Prononciation ?]
(nosostros-as)   nomináramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   nominarais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   nominaran [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera nominado [u.ˈβje.ɾa]
(tú/vos)   hubieras nominado [u.ˈβje.ɾas]
(él/ella/Ud.)   hubiera nominado [u.ˈβje.ɾa]
(nosotros-as)   hubiéramos nominado [u.ˈβje.ɾa.mos]
(vosotros-as/os)   hubierais nominado [u.ˈβje.ɾajs]
(ellos-as/Uds.)   hubieran nominado [u.ˈβje.ɾan]
Imparfait (en -se)
(yo)   nominase [Prononciation ?]
(tú/vos)   nominases [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   nominase [Prononciation ?]
(nosostros-as)   nominásemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   nominaseis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   nominasen [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese nominado [u.ˈβje.se]
(tú/vos)   hubieses nominado [u.ˈβje.ses]
(él/ella/Ud.)   hubiese nominado [u.ˈβje.se]
(nosotros-as)   hubiésemos nominado [u.ˈβje.se.mos]
(vosotros-as/os)   hubieseis nominado [u.ˈβje.sejs]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen nominado [u.ˈβje.sen]
Futur
(yo)   nominare [Prononciation ?]
(tú/vos)   nominares [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   nominare [Prononciation ?]
(nosostros-as)   nomináremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   nominareis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   nominaren [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   hubiere nominado [u.ˈβje.ɾe]
(tú/vos)   hubieres nominado [u.ˈβje.ɾes]
(él/ella/Ud.)   hubiere nominado [u.ˈβje.ɾe]
(nosotros-as)   hubiéremos nominado [u.ˈβje.ɾe.mos]
(vosotros-as/os)   hubiereis nominado [u.ˈβje.ɾejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieren nominado [u.ˈβje.ɾen]

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 nomina
 nominá
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(usted)   nomine [Prononciation ?]
(nosostros-as)   nominemos [Prononciation ?]
(vosostros-as)   nominad [Prononciation ?]
(ustedes)   nominen [Prononciation ?]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.