< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/oír

Conjugaison en espagnol
oír
Verbe du 3e groupe,
conjugué comme aucun autre

oír, verbe espagnol irrégulier du 3e groupe.

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   oigo [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  oyes
 oís		 [ˈo.ʝes]
[oˈis]
(él/ella/Ud.)   oye [ˈo.ʝe]
(nosostros-as)   oímos [oˈi.mos]
(vosostros-as/os)   oís [oˈis]
(ellos-as/Uds.)   oyen [ˈo.ʝen]
Passé composé
(yo)   he oído [e oˈi.ðo]
(tú/vos)   has oído [as oˈi.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha oído [a oˈi.ðo]
(nosotros-as)   hemos oído [ˈe.mos oˈi.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis oído [a.ˈβejs oˈi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han oído [an oˈi.ðo]
Imparfait
(yo)   oía [Prononciation ?]
(tú/vos)   oías [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   oía [Prononciation ?]
(nosostros-as)   oíamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   oíais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   oían [Prononciation ?]
Plus-que-parfait
(yo)   había oído [a.ˈβi.a oˈi.ðo]
(tú/vos)   habías oído [a.ˈβi.as oˈi.ðo]
(él/ella/Ud.)   había oído [a.ˈβi.a oˈi.ðo]
(nosotros-as)   habíamos oído [a.ˈβi.a.mos oˈi.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais oído [a.ˈβi.ajs oˈi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían oído [a.ˈβi.an oˈi.ðo]
Passé simple
(yo)   oí [oˈi]
(tú/vos)   oíste [oˈis.te]
(él/ella/Ud.)   oyó [oˈʝo]
(nosostros-as)   oímos [oˈi.mos]
(vosostros-as/os)   oísteis [oˈis.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   oyeron [oˈʝe.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube oído [ˈu.βe oˈi.ðo]
(tú/vos)   hubiste oído [u.ˈβi.ste oˈi.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo oído [ˈu.βo oˈi.ðo]
(nosotros-as)   hubimos oído [u.ˈβi.mos oˈi.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis oído [u.ˈβi.stejs oˈi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron oído [u.ˈβje.ɾon oˈi.ðo]
Futur simple
(yo)   oiré [oi̯ˈɾe]
(tú/vos)   oirás [oi̯ˈɾas]
(él/ella/Ud.)   oirá [oi̯ˈɾa]
(nosostros-as)   oiremos [oi̯ˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   oiréis [oi̯ˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   oirán [oi̯ˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré oído [a.ˈβɾe oˈi.ðo]
(tú/vos)   habrás oído [a.ˈβɾas oˈi.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá oído [a.ˈβɾa oˈi.ðo]
(nosotros-as)   habremos oído [a.ˈβɾe.mos oˈi.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis oído [a.ˈβɾejs oˈi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán oído [a.ˈβɾan oˈi.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   oiría [oi̯ˈɾi.a]
(tú/vos)   oirías [oi̯ˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   oiría [oi̯ˈɾi.a]
(nosostros-as)   oiríamos [oi̯ˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   oiríais [oi̯ˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   oirían [oi̯ˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría oído [a.ˈβɾi.a oˈi.ðo]
(tú/vos)   habrías oído [a.ˈβɾi.as oˈi.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría oído [a.ˈβɾi.a oˈi.ðo]
(nosotros-as)   habríamos oído [a.ˈβɾi.a.mos oˈi.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais oído [a.ˈβɾi.ajs oˈi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían oído [a.ˈβɾi.an oˈi.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   oiga [ˈoi̯.ɣa]
(tú/vos)   oigas [ˈoi̯.ɣas]
(él/ella/Ud.)   oiga [ˈoi̯.ɣa]
(nosostros-as)   oigamos [oi̯ˈɣa.mos]
(vosostros-as/os)   oigáis [oi̯ˈɣai̯s]
(ellos-as/Uds.)   oigan [ˈoi̯.ɣan]
Passé composé
(yo)   haya oído [ˈa.ja oˈi.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas oído
 hayás oído		 [ˈa.jas oˈi.ðo]
[a.ˈjas oˈi.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya oído [ˈa.ja oˈi.ðo]
(nosotros-as)   hayamos oído [a.ˈja.mos oˈi.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis oído [a.ˈjajs oˈi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan oído [ˈa.jan oˈi.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   oyera [oˈʝe.ɾa]
(tú/vos)   oyeras [oˈʝe.ɾas]
(él/ella/Ud.)   oyera [oˈʝe.ɾa]
(nosostros-as)   oyéramos [oˈʝe.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   oyerais [oˈʝe.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   oyeran [oˈʝe.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera oído [u.ˈβje.ɾa oˈi.ðo]
(tú/vos)   hubieras oído [u.ˈβje.ɾas oˈi.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera oído [u.ˈβje.ɾa oˈi.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos oído [u.ˈβje.ɾa.mos oˈi.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais oído [u.ˈβje.ɾajs oˈi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran oído [u.ˈβje.ɾan oˈi.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   oyese [oˈʝe.se]
(tú/vos)   oyeses [oˈʝe.ses]
(él/ella/Ud.)   oyese [oˈʝe.se]
(nosostros-as)   oyésemos [oˈʝe.se.mos]
(vosostros-as/os)   oyeseis [oˈʝe.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   oyesen [oˈʝe.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese oído [u.ˈβje.se oˈi.ðo]
(tú/vos)   hubieses oído [u.ˈβje.ses oˈi.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese oído [u.ˈβje.se oˈi.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos oído [u.ˈβje.se.mos oˈi.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis oído [u.ˈβje.sejs oˈi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen oído [u.ˈβje.sen oˈi.ðo]
Futur
(yo)   oyere [oˈʝe.ɾe]
(tú/vos)   oyeres [oˈʝe.ɾes]
(él/ella/Ud.)   oyere [oˈʝe.ɾe]
(nosostros-as)   oyéremos [oˈʝe.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   oyereis [oˈʝe.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   oyeren [oˈʝe.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere oído [u.ˈβje.ɾe oˈi.ðo]
(tú/vos)   hubieres oído [u.ˈβje.ɾes oˈi.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere oído [u.ˈβje.ɾe oˈi.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos oído [u.ˈβje.ɾe.mos oˈi.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis oído [u.ˈβje.ɾejs oˈi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren oído [u.ˈβje.ɾen oˈi.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú)   oye [ˈo.ʝe]
(usted)   oiga [ˈoi̯.ɣa]
(nosostros-as)   oigamos [oi̯ˈɣa.mos]
(vosostros-as)   oíd [oˈið]
(ustedes)   oigan [ˈoi̯.ɣan]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.