< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/penar

Conjugaison en espagnol
penar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

penar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(yo)   peno [ˈpe.no]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 penas
 penás
[ˈpe.nas]
[peˈnas]
(él/ella/Ud.)   pena [ˈpe.na]
(nosostros-as)   penamos [peˈna.mos]
(vosostros-as/os)   penáis [peˈnai̯s]
(ellos-as/Uds.)   penan [ˈpe.nan]
Passé composé
(yo)   he penado [e peˈna.ðo]
(tú/vos)   has penado [as peˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha penado [a peˈna.ðo]
(nosotros-as)   hemos penado [ˈe.mos peˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis penado [a.ˈβejs peˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han penado [an peˈna.ðo]
Imparfait
(yo)   penaba [peˈna.βa]
(tú/vos)   penabas [peˈna.βas]
(él/ella/Ud.)   penaba [peˈna.βa]
(nosostros-as)   penábamos [peˈna.βa.mos]
(vosostros-as/os)   penabais [peˈna.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   penaban [peˈna.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había penado [a.ˈβi.a peˈna.ðo]
(tú/vos)   habías penado [a.ˈβi.as peˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   había penado [a.ˈβi.a peˈna.ðo]
(nosotros-as)   habíamos penado [a.ˈβi.a.mos peˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais penado [a.ˈβi.ajs peˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían penado [a.ˈβi.an peˈna.ðo]
Passé simple
(yo)   pené [peˈne]
(tú/vos)   penaste [peˈnas.te]
(él/ella/Ud.)   penó [peˈno]
(nosostros-as)   penamos [peˈna.mos]
(vosostros-as/os)   penasteis [peˈnas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   penaron [peˈna.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube penado [ˈu.βe peˈna.ðo]
(tú/vos)   hubiste penado [u.ˈβi.ste peˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo penado [ˈu.βo peˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubimos penado [u.ˈβi.mos peˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis penado [u.ˈβi.stejs peˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron penado [u.ˈβje.ɾon peˈna.ðo]
Futur simple
(yo)   penaré [pe.naˈɾe]
(tú/vos)   penarás [pe.naˈɾas]
(él/ella/Ud.)   penará [pe.naˈɾa]
(nosostros-as)   penaremos [pe.naˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   penaréis [pe.naˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   penarán [pe.naˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré penado [a.ˈβɾe peˈna.ðo]
(tú/vos)   habrás penado [a.ˈβɾas peˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá penado [a.ˈβɾa peˈna.ðo]
(nosotros-as)   habremos penado [a.ˈβɾe.mos peˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis penado [a.ˈβɾejs peˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán penado [a.ˈβɾan peˈna.ðo]

Conditionnel

Présent
(yo)   penaría [pe.naˈɾi.a]
(tú/vos)   penarías [pe.naˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   penaría [pe.naˈɾi.a]
(nosostros-as)   penaríamos [pe.naˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   penaríais [pe.naˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   penarían [pe.naˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría penado [a.ˈβɾi.a peˈna.ðo]
(tú/vos)   habrías penado [a.ˈβɾi.as peˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría penado [a.ˈβɾi.a peˈna.ðo]
(nosotros-as)   habríamos penado [a.ˈβɾi.a.mos peˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais penado [a.ˈβɾi.ajs peˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían penado [a.ˈβɾi.an peˈna.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   pene [ˈpe.ne]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 penes
 penés
[ˈpe.nes]
[peˈnes]
(él/ella/Ud.)   pene [ˈpe.ne]
(nosostros-as)   penemos [peˈne.mos]
(vosostros-as/os)   penéis [peˈnei̯s]
(ellos-as/Uds.)   penen [ˈpe.nen]
Passé composé
(yo)   haya penado [ˈa.ja peˈna.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 hayas penado
 hayás penado
[ˈa.jas peˈna.ðo]
[a.ˈjas peˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya penado [ˈa.ja peˈna.ðo]
(nosotros-as)   hayamos penado [a.ˈja.mos peˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis penado [a.ˈjajs peˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan penado [ˈa.jan peˈna.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   penara [peˈna.ɾa]
(tú/vos)   penaras [peˈna.ɾas]
(él/ella/Ud.)   penara [peˈna.ɾa]
(nosostros-as)   penáramos [peˈna.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   penarais [peˈna.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   penaran [peˈna.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera penado [u.ˈβje.ɾa peˈna.ðo]
(tú/vos)   hubieras penado [u.ˈβje.ɾas peˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera penado [u.ˈβje.ɾa peˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos penado [u.ˈβje.ɾa.mos peˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais penado [u.ˈβje.ɾajs peˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran penado [u.ˈβje.ɾan peˈna.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   penase [peˈna.se]
(tú/vos)   penases [peˈna.ses]
(él/ella/Ud.)   penase [peˈna.se]
(nosostros-as)   penásemos [peˈna.se.mos]
(vosostros-as/os)   penaseis [peˈna.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   penasen [peˈna.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese penado [u.ˈβje.se peˈna.ðo]
(tú/vos)   hubieses penado [u.ˈβje.ses peˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese penado [u.ˈβje.se peˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos penado [u.ˈβje.se.mos peˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis penado [u.ˈβje.sejs peˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen penado [u.ˈβje.sen peˈna.ðo]
Futur
(yo)   penare [peˈna.ɾe]
(tú/vos)   penares [peˈna.ɾes]
(él/ella/Ud.)   penare [peˈna.ɾe]
(nosostros-as)   penáremos [peˈna.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   penareis [peˈna.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   penaren [peˈna.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere penado [u.ˈβje.ɾe peˈna.ðo]
(tú/vos)   hubieres penado [u.ˈβje.ɾes peˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere penado [u.ˈβje.ɾe peˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos penado [u.ˈβje.ɾe.mos peˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis penado [u.ˈβje.ɾejs peˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren penado [u.ˈβje.ɾen peˈna.ðo]

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 pena
 pená
[ˈpe.na]
[peˈna]
(usted)   pene [ˈpe.ne]
(nosostros-as)   penemos [peˈne.mos]
(vosostros-as)   penad [peˈnað]
(ustedes)   penen [ˈpe.nen]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.