< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/perdurar

perdurar, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
perdurar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(yo)   perduro [peɾˈðu.ɾo]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 perduras
 perdurás
[peɾˈðu.ɾas]
[peɾ.ðuˈɾas]
(él/ella/Ud.)   perdura [peɾˈðu.ɾa]
(nosostros-as)   perduramos [peɾ.ðuˈɾa.mos]
(vosostros-as/os)   perduráis [peɾ.ðuˈɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   perduran [peɾˈðu.ɾan]
Passé composé
(yo)   he perdurado [e peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(tú/vos)   has perdurado [as peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha perdurado [a peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(nosotros-as)   hemos perdurado [ˈe.mos peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis perdurado [a.ˈβejs peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han perdurado [an peɾ.ðuˈɾa.ðo]
Imparfait
(yo)   perduraba [peɾ.ðuˈɾa.βa]
(tú/vos)   perdurabas [peɾ.ðuˈɾa.βas]
(él/ella/Ud.)   perduraba [peɾ.ðuˈɾa.βa]
(nosostros-as)   perdurábamos [peɾ.ðuˈɾa.βa.mos]
(vosostros-as/os)   perdurabais [peɾ.ðuˈɾa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   perduraban [peɾ.ðuˈɾa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había perdurado [a.ˈβi.a peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(tú/vos)   habías perdurado [a.ˈβi.as peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)   había perdurado [a.ˈβi.a peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos perdurado [a.ˈβi.a.mos peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais perdurado [a.ˈβi.ajs peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían perdurado [a.ˈβi.an peɾ.ðuˈɾa.ðo]
Passé simple
(yo)   perduré [peɾ.ðuˈɾe]
(tú/vos)   perduraste [peɾ.ðuˈɾas.te]
(él/ella/Ud.)   perduró [peɾ.ðuˈɾo]
(nosostros-as)   perduramos [peɾ.ðuˈɾa.mos]
(vosostros-as/os)   perdurasteis [peɾ.ðuˈɾas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   perduraron [peɾ.ðuˈɾa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube perdurado [ˈu.βe peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(tú/vos)   hubiste perdurado [u.ˈβi.ste peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo perdurado [ˈu.βo peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos perdurado [u.ˈβi.mos peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis perdurado [u.ˈβi.stejs peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron perdurado [u.ˈβje.ɾon peɾ.ðuˈɾa.ðo]
Futur simple
(yo)   perduraré [peɾ.ðu.ɾaˈɾe]
(tú/vos)   perdurarás [peɾ.ðu.ɾaˈɾas]
(él/ella/Ud.)   perdurará [peɾ.ðu.ɾaˈɾa]
(nosostros-as)   perduraremos [peɾ.ðu.ɾaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   perduraréis [peɾ.ðu.ɾaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   perdurarán [peɾ.ðu.ɾaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré perdurado [a.ˈβɾe peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(tú/vos)   habrás perdurado [a.ˈβɾas peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá perdurado [a.ˈβɾa peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(nosotros-as)   habremos perdurado [a.ˈβɾe.mos peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis perdurado [a.ˈβɾejs peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán perdurado [a.ˈβɾan peɾ.ðuˈɾa.ðo]

Conditionnel

Présent
(yo)   perduraría [peɾ.ðu.ɾaˈɾi.a]
(tú/vos)   perdurarías [peɾ.ðu.ɾaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   perduraría [peɾ.ðu.ɾaˈɾi.a]
(nosostros-as)   perduraríamos [peɾ.ðu.ɾaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   perduraríais [peɾ.ðu.ɾaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   perdurarían [peɾ.ðu.ɾaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría perdurado [a.ˈβɾi.a peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(tú/vos)   habrías perdurado [a.ˈβɾi.as peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría perdurado [a.ˈβɾi.a peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos perdurado [a.ˈβɾi.a.mos peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais perdurado [a.ˈβɾi.ajs peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían perdurado [a.ˈβɾi.an peɾ.ðuˈɾa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   perdure [peɾ.ˈðu.ɾe]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 perdures
 perdurés
[peɾ.ˈðu.ɾes]
[peɾ.ðuˈɾes]
(él/ella/Ud.)   perdure [peɾ.ˈðu.ɾe]
(nosostros-as)   perduremos [peɾ.ðuˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   perduréis [peɾ.ðuˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   perduren [peɾ.ˈðu.ɾen]
Passé composé
(yo)   haya perdurado [ˈa.ja peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 hayas perdurado
 hayás perdurado
[ˈa.jas peɾ.ðuˈɾa.ðo]
[a.ˈjas peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya perdurado [ˈa.ja peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos perdurado [a.ˈja.mos peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis perdurado [a.ˈjajs peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan perdurado [ˈa.jan peɾ.ðuˈɾa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   perdurara [peɾ.ðuˈɾa.ɾa]
(tú/vos)   perduraras [peɾ.ðuˈɾa.ɾas]
(él/ella/Ud.)   perdurara [peɾ.ðuˈɾa.ɾa]
(nosostros-as)   perduráramos [peɾ.ðuˈɾa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   perdurarais [peɾ.ðuˈɾa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   perduraran [peɾ.ðuˈɾa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera perdurado [u.ˈβje.ɾa peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(tú/vos)   hubieras perdurado [u.ˈβje.ɾas peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera perdurado [u.ˈβje.ɾa peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos perdurado [u.ˈβje.ɾa.mos peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais perdurado [u.ˈβje.ɾajs peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran perdurado [u.ˈβje.ɾan peɾ.ðuˈɾa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   perdurase [peɾ.ðuˈɾa.se]
(tú/vos)   perdurases [peɾ.ðuˈɾa.ses]
(él/ella/Ud.)   perdurase [peɾ.ðuˈɾa.se]
(nosostros-as)   perdurásemos [peɾ.ðuˈɾa.se.mos]
(vosostros-as/os)   perduraseis [peɾ.ðuˈɾa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   perdurasen [peɾ.ðuˈɾa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese perdurado [u.ˈβje.se peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(tú/vos)   hubieses perdurado [u.ˈβje.ses peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese perdurado [u.ˈβje.se peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos perdurado [u.ˈβje.se.mos peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis perdurado [u.ˈβje.sejs peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen perdurado [u.ˈβje.sen peɾ.ðuˈɾa.ðo]
Futur
(yo)   perdurare [peɾ.ðuˈɾa.ɾe]
(tú/vos)   perdurares [peɾ.ðuˈɾa.ɾes]
(él/ella/Ud.)   perdurare [peɾ.ðuˈɾa.ɾe]
(nosostros-as)   perduráremos [peɾ.ðuˈɾa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   perdurareis [peɾ.ðuˈɾa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   perduraren [peɾ.ðuˈɾa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere perdurado [u.ˈβje.ɾe peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(tú/vos)   hubieres perdurado [u.ˈβje.ɾes peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere perdurado [u.ˈβje.ɾe peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos perdurado [u.ˈβje.ɾe.mos peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis perdurado [u.ˈβje.ɾejs peɾ.ðuˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren perdurado [u.ˈβje.ɾen peɾ.ðuˈɾa.ðo]

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 perdura
 perdurá
[peɾˈðu.ɾa]
[peɾ.ðuˈɾa]
(usted)   perdure [peɾˈðu.ɾe]
(nosostros-as)   perduremos [peɾ.ðuˈɾe.mos]
(vosostros-as)   perdurad [peɾ.ðuˈɾað]
(ustedes)   perduren [peɾˈðu.ɾen]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.