< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/plegar

plegar, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
plegar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(yo)   pliego [ˈplje.ɣo]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 pliegas
 plegás
[ˈplje.ɣas]
[pleˈɣas]
(él/ella/Ud.)   pliega [ˈplje.ɣa]
(nosostros-as)   plegamos [pleˈɣa.mos]
(vosostros-as/os)   plegáis [pleˈɣai̯s]
(ellos-as/Uds.)   pliegan [ˈplje.ɣan]
Passé composé
(yo)   he plegado [e pleˈɣa.ðo]
(tú/vos)   has plegado [as pleˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha plegado [a pleˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   hemos plegado [ˈe.mos pleˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis plegado [a.ˈβejs pleˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han plegado [an pleˈɣa.ðo]
Imparfait
(yo)   plegaba [pleˈɣa.βa]
(tú/vos)   plegabas [pleˈɣa.βas]
(él/ella/Ud.)   plegaba [pleˈɣa.βa]
(nosostros-as)   plegábamos [pleˈɣa.βa.mos]
(vosostros-as/os)   plegabais [pleˈɣa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   plegaban [pleˈɣa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había plegado [a.ˈβi.a pleˈɣa.ðo]
(tú/vos)   habías plegado [a.ˈβi.as pleˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   había plegado [a.ˈβi.a pleˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos plegado [a.ˈβi.a.mos pleˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais plegado [a.ˈβi.ajs pleˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían plegado [a.ˈβi.an pleˈɣa.ðo]
Passé simple
(yo)   plegué [pleˈɣe]
(tú/vos)   plegaste [pleˈɣas.te]
(él/ella/Ud.)   plegó [pleˈɣo]
(nosostros-as)   plegamos [pleˈɣa.mos]
(vosostros-as/os)   plegasteis [pleˈɣas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   plegaron [pleˈɣa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube plegado [ˈu.βe pleˈɣa.ðo]
(tú/vos)   hubiste plegado [u.ˈβi.ste pleˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo plegado [ˈu.βo pleˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos plegado [u.ˈβi.mos pleˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis plegado [u.ˈβi.stejs pleˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron plegado [u.ˈβje.ɾon pleˈɣa.ðo]
Futur simple
(yo)   plegaré [ple.ɣaˈɾe]
(tú/vos)   plegarás [ple.ɣaˈɾas]
(él/ella/Ud.)   plegará [ple.ɣaˈɾa]
(nosostros-as)   plegaremos [ple.ɣaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   plegaréis [ple.ɣaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   plegarán [ple.ɣaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré plegado [a.ˈβɾe pleˈɣa.ðo]
(tú/vos)   habrás plegado [a.ˈβɾas pleˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá plegado [a.ˈβɾa pleˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   habremos plegado [a.ˈβɾe.mos pleˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis plegado [a.ˈβɾejs pleˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán plegado [a.ˈβɾan pleˈɣa.ðo]

Conditionnel

Présent
(yo)   plegaría [ple.ɣaˈɾi.a]
(tú/vos)   plegarías [ple.ɣaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   plegaría [ple.ɣaˈɾi.a]
(nosostros-as)   plegaríamos [ple.ɣaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   plegaríais [ple.ɣaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   plegarían [ple.ɣaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría plegado [a.ˈβɾi.a pleˈɣa.ðo]
(tú/vos)   habrías plegado [a.ˈβɾi.as pleˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría plegado [a.ˈβɾi.a pleˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos plegado [a.ˈβɾi.a.mos pleˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais plegado [a.ˈβɾi.ajs pleˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían plegado [a.ˈβɾi.an pleˈɣa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   pliegue [ˈplje.ɣe]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 pliegues
 plegués
[ˈplje.ɣes]
[pleˈɣes]
(él/ella/Ud.)   pliegue [ˈplje.ɣe]
(nosostros-as)   pleguemos [pleˈɣe.mos]
(vosostros-as/os)   pleguéis [pleˈɣei̯s]
(ellos-as/Uds.)   plieguen [ˈplje.ɣen]
Passé composé
(yo)   haya plegado [ˈa.ja pleˈɣa.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 hayas plegado
 hayás plegado
[ˈa.jas pleˈɣa.ðo]
[a.ˈjas pleˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya plegado [ˈa.ja pleˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos plegado [a.ˈja.mos pleˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis plegado [a.ˈjajs pleˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan plegado [ˈa.jan pleˈɣa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   plegara [pleˈɣa.ɾa]
(tú/vos)   plegaras [pleˈɣa.ɾas]
(él/ella/Ud.)   plegara [pleˈɣa.ɾa]
(nosostros-as)   plegáramos [pleˈɣa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   plegarais [pleˈɣa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   plegaran [pleˈɣa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera plegado [u.ˈβje.ɾa pleˈɣa.ðo]
(tú/vos)   hubieras plegado [u.ˈβje.ɾas pleˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera plegado [u.ˈβje.ɾa pleˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos plegado [u.ˈβje.ɾa.mos pleˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais plegado [u.ˈβje.ɾajs pleˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran plegado [u.ˈβje.ɾan pleˈɣa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   plegase [pleˈɣa.se]
(tú/vos)   plegases [pleˈɣa.ses]
(él/ella/Ud.)   plegase [pleˈɣa.se]
(nosostros-as)   plegásemos [pleˈɣa.se.mos]
(vosostros-as/os)   plegaseis [pleˈɣa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   plegasen [pleˈɣa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese plegado [u.ˈβje.se pleˈɣa.ðo]
(tú/vos)   hubieses plegado [u.ˈβje.ses pleˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese plegado [u.ˈβje.se pleˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos plegado [u.ˈβje.se.mos pleˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis plegado [u.ˈβje.sejs pleˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen plegado [u.ˈβje.sen pleˈɣa.ðo]
Futur
(yo)   plegare [pleˈɣa.ɾe]
(tú/vos)   plegares [pleˈɣa.ɾes]
(él/ella/Ud.)   plegare [pleˈɣa.ɾe]
(nosostros-as)   plegáremos [pleˈɣa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   plegareis [pleˈɣa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   plegaren [pleˈɣa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere plegado [u.ˈβje.ɾe pleˈɣa.ðo]
(tú/vos)   hubieres plegado [u.ˈβje.ɾes pleˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere plegado [u.ˈβje.ɾe pleˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos plegado [u.ˈβje.ɾe.mos pleˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis plegado [u.ˈβje.ɾejs pleˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren plegado [u.ˈβje.ɾen pleˈɣa.ðo]

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 pliega
 plegá
[ˈplje.ɣa]
[pleˈɣa]
(usted)   pliegue [ˈplje.ɣe]
(nosostros-as)   pleguemos [pleˈɣe.mos]
(vosostros-as)   plegad [pleˈɣað]
(ustedes)   plieguen [ˈplje.ɣen]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.