< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/propagar

Conjugaison en espagnol
propagar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

propagar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   propago [pɾoˈpa.ɣo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  propagas
 propagás		 [pɾoˈpa.ɣas]
[pɾo.paˈɣas]
(él/ella/Ud.)   propaga [pɾoˈpa.ɣa]
(nosostros-as)   propagamos [pɾo.paˈɣa.mos]
(vosostros-as/os)   propagáis [pɾo.paˈɣai̯s]
(ellos-as/Uds.)   propagan [pɾoˈpa.ɣan]
Passé composé
(yo)   he propagado [e pɾo.paˈɣa.ðo]
(tú/vos)   has propagado [as pɾo.paˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha propagado [a pɾo.paˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   hemos propagado [ˈe.mos pɾo.paˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis propagado [a.ˈβejs pɾo.paˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han propagado [an pɾo.paˈɣa.ðo]
Imparfait
(yo)   propagaba [pɾo.paˈɣa.βa]
(tú/vos)   propagabas [pɾo.paˈɣa.βas]
(él/ella/Ud.)   propagaba [pɾo.paˈɣa.βa]
(nosostros-as)   propagábamos [pɾo.paˈɣa.βa.mos]
(vosostros-as/os)   propagabais [pɾo.paˈɣa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   propagaban [pɾo.paˈɣa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había propagado [a.ˈβi.a pɾo.paˈɣa.ðo]
(tú/vos)   habías propagado [a.ˈβi.as pɾo.paˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   había propagado [a.ˈβi.a pɾo.paˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos propagado [a.ˈβi.a.mos pɾo.paˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais propagado [a.ˈβi.ajs pɾo.paˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían propagado [a.ˈβi.an pɾo.paˈɣa.ðo]
Passé simple
(yo)   propagué [pɾo.paˈɣe]
(tú/vos)   propagaste [pɾo.paˈɣas.te]
(él/ella/Ud.)   propagó [pɾo.paˈɣo]
(nosostros-as)   propagamos [pɾo.paˈɣa.mos]
(vosostros-as/os)   propagasteis [pɾo.paˈɣas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   propagaron [pɾo.paˈɣa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube propagado [ˈu.βe pɾo.paˈɣa.ðo]
(tú/vos)   hubiste propagado [u.ˈβi.ste pɾo.paˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo propagado [ˈu.βo pɾo.paˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos propagado [u.ˈβi.mos pɾo.paˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis propagado [u.ˈβi.stejs pɾo.paˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron propagado [u.ˈβje.ɾon pɾo.paˈɣa.ðo]
Futur simple
(yo)   propagaré [pɾo.pa.ɣaˈɾe]
(tú/vos)   propagarás [pɾo.pa.ɣaˈɾas]
(él/ella/Ud.)   propagará [pɾo.pa.ɣaˈɾa]
(nosostros-as)   propagaremos [pɾo.pa.ɣaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   propagaréis [pɾo.pa.ɣaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   propagarán [pɾo.pa.ɣaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré propagado [a.ˈβɾe pɾo.paˈɣa.ðo]
(tú/vos)   habrás propagado [a.ˈβɾas pɾo.paˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá propagado [a.ˈβɾa pɾo.paˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   habremos propagado [a.ˈβɾe.mos pɾo.paˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis propagado [a.ˈβɾejs pɾo.paˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán propagado [a.ˈβɾan pɾo.paˈɣa.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   propagaría [pɾo.pa.ɣaˈɾi.a]
(tú/vos)   propagarías [pɾo.pa.ɣaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   propagaría [pɾo.pa.ɣaˈɾi.a]
(nosostros-as)   propagaríamos [pɾo.pa.ɣaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   propagaríais [pɾo.pa.ɣaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   propagarían [pɾo.pa.ɣaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría propagado [a.ˈβɾi.a pɾo.paˈɣa.ðo]
(tú/vos)   habrías propagado [a.ˈβɾi.as pɾo.paˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría propagado [a.ˈβɾi.a pɾo.paˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos propagado [a.ˈβɾi.a.mos pɾo.paˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais propagado [a.ˈβɾi.ajs pɾo.paˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían propagado [a.ˈβɾi.an pɾo.paˈɣa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   propague [pɾo.ˈpa.ɣe]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  propagues
 propagués		 [pɾo.ˈpa.ɣes]
[pɾo.paˈɣes]
(él/ella/Ud.)   propague [pɾo.ˈpa.ɣe]
(nosostros-as)   propaguemos [pɾo.paˈɣe.mos]
(vosostros-as/os)   propaguéis [pɾo.paˈɣei̯s]
(ellos-as/Uds.)   propaguen [pɾo.ˈpa.ɣen]
Passé composé
(yo)   haya propagado [ˈa.ja pɾo.paˈɣa.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas propagado
 hayás propagado		 [ˈa.jas pɾo.paˈɣa.ðo]
[a.ˈjas pɾo.paˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya propagado [ˈa.ja pɾo.paˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos propagado [a.ˈja.mos pɾo.paˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis propagado [a.ˈjajs pɾo.paˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan propagado [ˈa.jan pɾo.paˈɣa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   propagara [pɾo.paˈɣa.ɾa]
(tú/vos)   propagaras [pɾo.paˈɣa.ɾas]
(él/ella/Ud.)   propagara [pɾo.paˈɣa.ɾa]
(nosostros-as)   propagáramos [pɾo.paˈɣa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   propagarais [pɾo.paˈɣa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   propagaran [pɾo.paˈɣa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera propagado [u.ˈβje.ɾa pɾo.paˈɣa.ðo]
(tú/vos)   hubieras propagado [u.ˈβje.ɾas pɾo.paˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera propagado [u.ˈβje.ɾa pɾo.paˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos propagado [u.ˈβje.ɾa.mos pɾo.paˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais propagado [u.ˈβje.ɾajs pɾo.paˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran propagado [u.ˈβje.ɾan pɾo.paˈɣa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   propagase [pɾo.paˈɣa.se]
(tú/vos)   propagases [pɾo.paˈɣa.ses]
(él/ella/Ud.)   propagase [pɾo.paˈɣa.se]
(nosostros-as)   propagásemos [pɾo.paˈɣa.se.mos]
(vosostros-as/os)   propagaseis [pɾo.paˈɣa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   propagasen [pɾo.paˈɣa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese propagado [u.ˈβje.se pɾo.paˈɣa.ðo]
(tú/vos)   hubieses propagado [u.ˈβje.ses pɾo.paˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese propagado [u.ˈβje.se pɾo.paˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos propagado [u.ˈβje.se.mos pɾo.paˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis propagado [u.ˈβje.sejs pɾo.paˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen propagado [u.ˈβje.sen pɾo.paˈɣa.ðo]
Futur
(yo)   propagare [pɾo.paˈɣa.ɾe]
(tú/vos)   propagares [pɾo.paˈɣa.ɾes]
(él/ella/Ud.)   propagare [pɾo.paˈɣa.ɾe]
(nosostros-as)   propagáremos [pɾo.paˈɣa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   propagareis [pɾo.paˈɣa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   propagaren [pɾo.paˈɣa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere propagado [u.ˈβje.ɾe pɾo.paˈɣa.ðo]
(tú/vos)   hubieres propagado [u.ˈβje.ɾes pɾo.paˈɣa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere propagado [u.ˈβje.ɾe pɾo.paˈɣa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos propagado [u.ˈβje.ɾe.mos pɾo.paˈɣa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis propagado [u.ˈβje.ɾejs pɾo.paˈɣa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren propagado [u.ˈβje.ɾen pɾo.paˈɣa.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  propaga
 propagá		 [pɾoˈpa.ɣa]
[pɾo.paˈɣa]
(usted)   propague [pɾoˈpa.ɣe]
(nosostros-as)   propaguemos [pɾo.paˈɣe.mos]
(vosostros-as)   propagad [pɾo.paˈɣað]
(ustedes)   propaguen [pɾoˈpa.ɣen]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.