< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/recordar

recordar, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
recordar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(yo)   recuerdo [reˈkweɾ.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 recuerdas
 recordás
[reˈkweɾ.ðas]
[re.koɾˈðas]
(él/ella/Ud.)   recuerda [reˈkweɾ.ða]
(nosostros-as)   recordamos [re.koɾˈða.mos]
(vosostros-as/os)   recordáis [re.koɾˈðai̯s]
(ellos-as/Uds.)   recuerdan [reˈkweɾ.ðan]
Passé composé
(yo)   he recordado [e re.koɾˈða.ðo]
(tú/vos)   has recordado [as re.koɾˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha recordado [a re.koɾˈða.ðo]
(nosotros-as)   hemos recordado [ˈe.mos re.koɾˈða.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis recordado [a.ˈβejs re.koɾˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han recordado [an re.koɾˈða.ðo]
Imparfait
(yo)   recordaba [re.koɾˈða.βa]
(tú/vos)   recordabas [re.koɾˈða.βas]
(él/ella/Ud.)   recordaba [re.koɾˈða.βa]
(nosostros-as)   recordábamos [re.koɾˈða.βa.mos]
(vosostros-as/os)   recordabais [re.koɾˈða.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   recordaban [re.koɾˈða.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había recordado [a.ˈβi.a re.koɾˈða.ðo]
(tú/vos)   habías recordado [a.ˈβi.as re.koɾˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)   había recordado [a.ˈβi.a re.koɾˈða.ðo]
(nosotros-as)   habíamos recordado [a.ˈβi.a.mos re.koɾˈða.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais recordado [a.ˈβi.ajs re.koɾˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían recordado [a.ˈβi.an re.koɾˈða.ðo]
Passé simple
(yo)   recordé [re.koɾˈðe]
(tú/vos)   recordaste [re.koɾˈðas.te]
(él/ella/Ud.)   recordó [re.koɾˈðo]
(nosostros-as)   recordamos [re.koɾˈða.mos]
(vosostros-as/os)   recordasteis [re.koɾˈðas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   recordaron [re.koɾˈða.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube recordado [ˈu.βe re.koɾˈða.ðo]
(tú/vos)   hubiste recordado [u.ˈβi.ste re.koɾˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo recordado [ˈu.βo re.koɾˈða.ðo]
(nosotros-as)   hubimos recordado [u.ˈβi.mos re.koɾˈða.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis recordado [u.ˈβi.stejs re.koɾˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron recordado [u.ˈβje.ɾon re.koɾˈða.ðo]
Futur simple
(yo)   recordaré [re.koɾ.ðaˈɾe]
(tú/vos)   recordarás [re.koɾ.ðaˈɾas]
(él/ella/Ud.)   recordará [re.koɾ.ðaˈɾa]
(nosostros-as)   recordaremos [re.koɾ.ðaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   recordaréis [re.koɾ.ðaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   recordarán [re.koɾ.ðaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré recordado [a.ˈβɾe re.koɾˈða.ðo]
(tú/vos)   habrás recordado [a.ˈβɾas re.koɾˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá recordado [a.ˈβɾa re.koɾˈða.ðo]
(nosotros-as)   habremos recordado [a.ˈβɾe.mos re.koɾˈða.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis recordado [a.ˈβɾejs re.koɾˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán recordado [a.ˈβɾan re.koɾˈða.ðo]

Conditionnel

Présent
(yo)   recordaría [re.koɾ.ðaˈɾi.a]
(tú/vos)   recordarías [re.koɾ.ðaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   recordaría [re.koɾ.ðaˈɾi.a]
(nosostros-as)   recordaríamos [re.koɾ.ðaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   recordaríais [re.koɾ.ðaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   recordarían [re.koɾ.ðaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría recordado [a.ˈβɾi.a re.koɾˈða.ðo]
(tú/vos)   habrías recordado [a.ˈβɾi.as re.koɾˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría recordado [a.ˈβɾi.a re.koɾˈða.ðo]
(nosotros-as)   habríamos recordado [a.ˈβɾi.a.mos re.koɾˈða.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais recordado [a.ˈβɾi.ajs re.koɾˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían recordado [a.ˈβɾi.an re.koɾˈða.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   recuerde [re.ˈkweɾ.ðe]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 recuerdes
 recordés
[re.ˈkweɾ.ðes]
[re.koɾˈðes]
(él/ella/Ud.)   recuerde [re.ˈkweɾ.ðe]
(nosostros-as)   recordemos [re.koɾˈðe.mos]
(vosostros-as/os)   recordéis [re.koɾˈðei̯s]
(ellos-as/Uds.)   recuerden [re.ˈkweɾ.ðen]
Passé composé
(yo)   haya recordado [ˈa.ja re.koɾˈða.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 hayas recordado
 hayás recordado
[ˈa.jas re.koɾˈða.ðo]
[a.ˈjas re.koɾˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya recordado [ˈa.ja re.koɾˈða.ðo]
(nosotros-as)   hayamos recordado [a.ˈja.mos re.koɾˈða.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis recordado [a.ˈjajs re.koɾˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan recordado [ˈa.jan re.koɾˈða.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   recordara [re.koɾˈða.ɾa]
(tú/vos)   recordaras [re.koɾˈða.ɾas]
(él/ella/Ud.)   recordara [re.koɾˈða.ɾa]
(nosostros-as)   recordáramos [re.koɾˈða.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   recordarais [re.koɾˈða.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   recordaran [re.koɾˈða.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera recordado [u.ˈβje.ɾa re.koɾˈða.ðo]
(tú/vos)   hubieras recordado [u.ˈβje.ɾas re.koɾˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera recordado [u.ˈβje.ɾa re.koɾˈða.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos recordado [u.ˈβje.ɾa.mos re.koɾˈða.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais recordado [u.ˈβje.ɾajs re.koɾˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran recordado [u.ˈβje.ɾan re.koɾˈða.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   recordase [re.koɾˈða.se]
(tú/vos)   recordases [re.koɾˈða.ses]
(él/ella/Ud.)   recordase [re.koɾˈða.se]
(nosostros-as)   recordásemos [re.koɾˈða.se.mos]
(vosostros-as/os)   recordaseis [re.koɾˈða.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   recordasen [re.koɾˈða.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese recordado [u.ˈβje.se re.koɾˈða.ðo]
(tú/vos)   hubieses recordado [u.ˈβje.ses re.koɾˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese recordado [u.ˈβje.se re.koɾˈða.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos recordado [u.ˈβje.se.mos re.koɾˈða.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis recordado [u.ˈβje.sejs re.koɾˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen recordado [u.ˈβje.sen re.koɾˈða.ðo]
Futur
(yo)   recordare [re.koɾˈða.ɾe]
(tú/vos)   recordares [re.koɾˈða.ɾes]
(él/ella/Ud.)   recordare [re.koɾˈða.ɾe]
(nosostros-as)   recordáremos [re.koɾˈða.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   recordareis [re.koɾˈða.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   recordaren [re.koɾˈða.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere recordado [u.ˈβje.ɾe re.koɾˈða.ðo]
(tú/vos)   hubieres recordado [u.ˈβje.ɾes re.koɾˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere recordado [u.ˈβje.ɾe re.koɾˈða.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos recordado [u.ˈβje.ɾe.mos re.koɾˈða.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis recordado [u.ˈβje.ɾejs re.koɾˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren recordado [u.ˈβje.ɾen re.koɾˈða.ðo]

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 recuerda
 recordá
[reˈkweɾ.ða]
[re.koɾˈða]
(usted)   recuerde [reˈkweɾ.ðe]
(nosostros-as)   recordemos [re.koɾˈðe.mos]
(vosostros-as)   recordad [re.koɾˈðað]
(ustedes)   recuerden [reˈkweɾ.ðen]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.