< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/remontar

remontar, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
remontar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   remonto [reˈmon.to]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  remontas
 remontás		 [reˈmon.tas]
[re.monˈtas]
(él/ella/Ud.)   remonta [reˈmon.ta]
(nosostros-as)   remontamos [re.monˈta.mos]
(vosostros-as/os)   remontáis [re.monˈtai̯s]
(ellos-as/Uds.)   remontan [reˈmon.tan]
Passé composé
(yo)   he remontado [e re.monˈta.ðo]
(tú/vos)   has remontado [as re.monˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha remontado [a re.monˈta.ðo]
(nosotros-as)   hemos remontado [ˈe.mos re.monˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis remontado [a.ˈβejs re.monˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han remontado [an re.monˈta.ðo]
Imparfait
(yo)   remontaba [re.monˈta.βa]
(tú/vos)   remontabas [re.monˈta.βas]
(él/ella/Ud.)   remontaba [re.monˈta.βa]
(nosostros-as)   remontábamos [re.monˈta.βa.mos]
(vosostros-as/os)   remontabais [re.monˈta.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   remontaban [re.monˈta.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había remontado [a.ˈβi.a re.monˈta.ðo]
(tú/vos)   habías remontado [a.ˈβi.as re.monˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   había remontado [a.ˈβi.a re.monˈta.ðo]
(nosotros-as)   habíamos remontado [a.ˈβi.a.mos re.monˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais remontado [a.ˈβi.ajs re.monˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían remontado [a.ˈβi.an re.monˈta.ðo]
Passé simple
(yo)   remonté [re.monˈte]
(tú/vos)   remontaste [re.monˈtas.te]
(él/ella/Ud.)   remontó [re.monˈto]
(nosostros-as)   remontamos [re.monˈta.mos]
(vosostros-as/os)   remontasteis [re.monˈtas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   remontaron [re.monˈta.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube remontado [ˈu.βe re.monˈta.ðo]
(tú/vos)   hubiste remontado [u.ˈβi.ste re.monˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo remontado [ˈu.βo re.monˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubimos remontado [u.ˈβi.mos re.monˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis remontado [u.ˈβi.stejs re.monˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron remontado [u.ˈβje.ɾon re.monˈta.ðo]
Futur simple
(yo)   remontaré [re.mon.taˈɾe]
(tú/vos)   remontarás [re.mon.taˈɾas]
(él/ella/Ud.)   remontará [re.mon.taˈɾa]
(nosostros-as)   remontaremos [re.mon.taˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   remontaréis [re.mon.taˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   remontarán [re.mon.taˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré remontado [a.ˈβɾe re.monˈta.ðo]
(tú/vos)   habrás remontado [a.ˈβɾas re.monˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá remontado [a.ˈβɾa re.monˈta.ðo]
(nosotros-as)   habremos remontado [a.ˈβɾe.mos re.monˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis remontado [a.ˈβɾejs re.monˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán remontado [a.ˈβɾan re.monˈta.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   remontaría [re.mon.taˈɾi.a]
(tú/vos)   remontarías [re.mon.taˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   remontaría [re.mon.taˈɾi.a]
(nosostros-as)   remontaríamos [re.mon.taˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   remontaríais [re.mon.taˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   remontarían [re.mon.taˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría remontado [a.ˈβɾi.a re.monˈta.ðo]
(tú/vos)   habrías remontado [a.ˈβɾi.as re.monˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría remontado [a.ˈβɾi.a re.monˈta.ðo]
(nosotros-as)   habríamos remontado [a.ˈβɾi.a.mos re.monˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais remontado [a.ˈβɾi.ajs re.monˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían remontado [a.ˈβɾi.an re.monˈta.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   remonte [re.ˈmon.te]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  remontes
 remontés		 [re.ˈmon.tes]
[re.monˈtes]
(él/ella/Ud.)   remonte [re.ˈmon.te]
(nosostros-as)   remontemos [re.monˈte.mos]
(vosostros-as/os)   remontéis [re.monˈtei̯s]
(ellos-as/Uds.)   remonten [re.ˈmon.ten]
Passé composé
(yo)   haya remontado [ˈa.ja re.monˈta.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas remontado
 hayás remontado		 [ˈa.jas re.monˈta.ðo]
[a.ˈjas re.monˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya remontado [ˈa.ja re.monˈta.ðo]
(nosotros-as)   hayamos remontado [a.ˈja.mos re.monˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis remontado [a.ˈjajs re.monˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan remontado [ˈa.jan re.monˈta.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   remontara [re.monˈta.ɾa]
(tú/vos)   remontaras [re.monˈta.ɾas]
(él/ella/Ud.)   remontara [re.monˈta.ɾa]
(nosostros-as)   remontáramos [re.monˈta.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   remontarais [re.monˈta.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   remontaran [re.monˈta.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera remontado [u.ˈβje.ɾa re.monˈta.ðo]
(tú/vos)   hubieras remontado [u.ˈβje.ɾas re.monˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera remontado [u.ˈβje.ɾa re.monˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos remontado [u.ˈβje.ɾa.mos re.monˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais remontado [u.ˈβje.ɾajs re.monˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran remontado [u.ˈβje.ɾan re.monˈta.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   remontase [re.monˈta.se]
(tú/vos)   remontases [re.monˈta.ses]
(él/ella/Ud.)   remontase [re.monˈta.se]
(nosostros-as)   remontásemos [re.monˈta.se.mos]
(vosostros-as/os)   remontaseis [re.monˈta.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   remontasen [re.monˈta.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese remontado [u.ˈβje.se re.monˈta.ðo]
(tú/vos)   hubieses remontado [u.ˈβje.ses re.monˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese remontado [u.ˈβje.se re.monˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos remontado [u.ˈβje.se.mos re.monˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis remontado [u.ˈβje.sejs re.monˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen remontado [u.ˈβje.sen re.monˈta.ðo]
Futur
(yo)   remontare [re.monˈta.ɾe]
(tú/vos)   remontares [re.monˈta.ɾes]
(él/ella/Ud.)   remontare [re.monˈta.ɾe]
(nosostros-as)   remontáremos [re.monˈta.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   remontareis [re.monˈta.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   remontaren [re.monˈta.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere remontado [u.ˈβje.ɾe re.monˈta.ðo]
(tú/vos)   hubieres remontado [u.ˈβje.ɾes re.monˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere remontado [u.ˈβje.ɾe re.monˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos remontado [u.ˈβje.ɾe.mos re.monˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis remontado [u.ˈβje.ɾejs re.monˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren remontado [u.ˈβje.ɾen re.monˈta.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  remonta
 remontá		 [reˈmon.ta]
[re.monˈta]
(usted)   remonte [reˈmon.te]
(nosostros-as)   remontemos [re.monˈte.mos]
(vosostros-as)   remontad [re.monˈtað]
(ustedes)   remonten [reˈmon.ten]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.