< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/salariar

salariar, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
salariar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   salario [saˈla.ɾjo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  salarias
 salariás		 [saˈla.ɾjas]
[sa.laˈɾjas]
(él/ella/Ud.)   salaria [saˈla.ɾja]
(nosostros-as)   salariamos [sa.laˈɾja.mos]
(vosostros-as/os)   salariáis [sa.laˈɾjai̯s]
(ellos-as/Uds.)   salarian [saˈla.ɾjan]
Passé composé
(yo)   he salariado [e sa.laˈɾja.ðo]
(tú/vos)   has salariado [as sa.laˈɾja.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha salariado [a sa.laˈɾja.ðo]
(nosotros-as)   hemos salariado [ˈe.mos sa.laˈɾja.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis salariado [a.ˈβejs sa.laˈɾja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han salariado [an sa.laˈɾja.ðo]
Imparfait
(yo)   salariaba [sa.laˈɾja.βa]
(tú/vos)   salariabas [sa.laˈɾja.βas]
(él/ella/Ud.)   salariaba [sa.laˈɾja.βa]
(nosostros-as)   salariábamos [sa.laˈɾja.βa.mos]
(vosostros-as/os)   salariabais [sa.laˈɾja.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   salariaban [sa.laˈɾja.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había salariado [a.ˈβi.a sa.laˈɾja.ðo]
(tú/vos)   habías salariado [a.ˈβi.as sa.laˈɾja.ðo]
(él/ella/Ud.)   había salariado [a.ˈβi.a sa.laˈɾja.ðo]
(nosotros-as)   habíamos salariado [a.ˈβi.a.mos sa.laˈɾja.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais salariado [a.ˈβi.ajs sa.laˈɾja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían salariado [a.ˈβi.an sa.laˈɾja.ðo]
Passé simple
(yo)   salarié [sa.laˈɾje]
(tú/vos)   salariaste [sa.laˈɾjas.te]
(él/ella/Ud.)   salarió [sa.laˈɾjo]
(nosostros-as)   salariamos [sa.laˈɾja.mos]
(vosostros-as/os)   salariasteis [sa.laˈɾjas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   salariaron [sa.laˈɾja.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube salariado [ˈu.βe sa.laˈɾja.ðo]
(tú/vos)   hubiste salariado [u.ˈβi.ste sa.laˈɾja.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo salariado [ˈu.βo sa.laˈɾja.ðo]
(nosotros-as)   hubimos salariado [u.ˈβi.mos sa.laˈɾja.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis salariado [u.ˈβi.stejs sa.laˈɾja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron salariado [u.ˈβje.ɾon sa.laˈɾja.ðo]
Futur simple
(yo)   salariaré [sa.la.ɾjaˈɾe]
(tú/vos)   salariarás [sa.la.ɾjaˈɾas]
(él/ella/Ud.)   salariará [sa.la.ɾjaˈɾa]
(nosostros-as)   salariaremos [sa.la.ɾjaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   salariaréis [sa.la.ɾjaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   salariarán [sa.la.ɾjaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré salariado [a.ˈβɾe sa.laˈɾja.ðo]
(tú/vos)   habrás salariado [a.ˈβɾas sa.laˈɾja.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá salariado [a.ˈβɾa sa.laˈɾja.ðo]
(nosotros-as)   habremos salariado [a.ˈβɾe.mos sa.laˈɾja.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis salariado [a.ˈβɾejs sa.laˈɾja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán salariado [a.ˈβɾan sa.laˈɾja.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   salariaría [sa.la.ɾjaˈɾi.a]
(tú/vos)   salariarías [sa.la.ɾjaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   salariaría [sa.la.ɾjaˈɾi.a]
(nosostros-as)   salariaríamos [sa.la.ɾjaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   salariaríais [sa.la.ɾjaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   salariarían [sa.la.ɾjaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría salariado [a.ˈβɾi.a sa.laˈɾja.ðo]
(tú/vos)   habrías salariado [a.ˈβɾi.as sa.laˈɾja.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría salariado [a.ˈβɾi.a sa.laˈɾja.ðo]
(nosotros-as)   habríamos salariado [a.ˈβɾi.a.mos sa.laˈɾja.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais salariado [a.ˈβɾi.ajs sa.laˈɾja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían salariado [a.ˈβɾi.an sa.laˈɾja.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   salarie [sa.ˈla.ɾje]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  salaries
 salariés		 [sa.ˈla.ɾjes]
[sa.laˈɾjes]
(él/ella/Ud.)   salarie [sa.ˈla.ɾje]
(nosostros-as)   salariemos [sa.laˈɾje.mos]
(vosostros-as/os)   salariéis [sa.laˈɾjei̯s]
(ellos-as/Uds.)   salarien [sa.ˈla.ɾjen]
Passé composé
(yo)   haya salariado [ˈa.ja sa.laˈɾja.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas salariado
 hayás salariado		 [ˈa.jas sa.laˈɾja.ðo]
[a.ˈjas sa.laˈɾja.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya salariado [ˈa.ja sa.laˈɾja.ðo]
(nosotros-as)   hayamos salariado [a.ˈja.mos sa.laˈɾja.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis salariado [a.ˈjajs sa.laˈɾja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan salariado [ˈa.jan sa.laˈɾja.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   salariara [sa.laˈɾja.ɾa]
(tú/vos)   salariaras [sa.laˈɾja.ɾas]
(él/ella/Ud.)   salariara [sa.laˈɾja.ɾa]
(nosostros-as)   salariáramos [sa.laˈɾja.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   salariarais [sa.laˈɾja.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   salariaran [sa.laˈɾja.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera salariado [u.ˈβje.ɾa sa.laˈɾja.ðo]
(tú/vos)   hubieras salariado [u.ˈβje.ɾas sa.laˈɾja.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera salariado [u.ˈβje.ɾa sa.laˈɾja.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos salariado [u.ˈβje.ɾa.mos sa.laˈɾja.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais salariado [u.ˈβje.ɾajs sa.laˈɾja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran salariado [u.ˈβje.ɾan sa.laˈɾja.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   salariase [sa.laˈɾja.se]
(tú/vos)   salariases [sa.laˈɾja.ses]
(él/ella/Ud.)   salariase [sa.laˈɾja.se]
(nosostros-as)   salariásemos [sa.laˈɾja.se.mos]
(vosostros-as/os)   salariaseis [sa.laˈɾja.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   salariasen [sa.laˈɾja.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese salariado [u.ˈβje.se sa.laˈɾja.ðo]
(tú/vos)   hubieses salariado [u.ˈβje.ses sa.laˈɾja.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese salariado [u.ˈβje.se sa.laˈɾja.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos salariado [u.ˈβje.se.mos sa.laˈɾja.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis salariado [u.ˈβje.sejs sa.laˈɾja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen salariado [u.ˈβje.sen sa.laˈɾja.ðo]
Futur
(yo)   salariare [sa.laˈɾja.ɾe]
(tú/vos)   salariares [sa.laˈɾja.ɾes]
(él/ella/Ud.)   salariare [sa.laˈɾja.ɾe]
(nosostros-as)   salariáremos [sa.laˈɾja.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   salariareis [sa.laˈɾja.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   salariaren [sa.laˈɾja.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere salariado [u.ˈβje.ɾe sa.laˈɾja.ðo]
(tú/vos)   hubieres salariado [u.ˈβje.ɾes sa.laˈɾja.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere salariado [u.ˈβje.ɾe sa.laˈɾja.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos salariado [u.ˈβje.ɾe.mos sa.laˈɾja.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis salariado [u.ˈβje.ɾejs sa.laˈɾja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren salariado [u.ˈβje.ɾen sa.laˈɾja.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  salaria
 salariá		 [saˈla.ɾja]
[sa.laˈɾja]
(usted)   salarie [saˈla.ɾje]
(nosostros-as)   salariemos [sa.laˈɾje.mos]
(vosostros-as)   salariad [sa.laˈɾjað]
(ustedes)   salarien [saˈla.ɾjen]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.