< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/serrar

serrar, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
serrar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(yo)   sierro [ˈsje.ro]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 sierras
 serrás
[ˈsje.ras]
[seˈras]
(él/ella/Ud.)   sierra [ˈsje.ra]
(nosostros-as)   serramos [seˈra.mos]
(vosostros-as/os)   serráis [seˈrai̯s]
(ellos-as/Uds.)   sierran [ˈsje.ran]
Passé composé
(yo)   he serrado [e seˈra.ðo]
(tú/vos)   has serrado [as seˈra.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha serrado [a seˈra.ðo]
(nosotros-as)   hemos serrado [ˈe.mos seˈra.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis serrado [a.ˈβejs seˈra.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han serrado [an seˈra.ðo]
Imparfait
(yo)   serraba [seˈra.βa]
(tú/vos)   serrabas [seˈra.βas]
(él/ella/Ud.)   serraba [seˈra.βa]
(nosostros-as)   serrábamos [seˈra.βa.mos]
(vosostros-as/os)   serrabais [seˈra.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   serraban [seˈra.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había serrado [a.ˈβi.a seˈra.ðo]
(tú/vos)   habías serrado [a.ˈβi.as seˈra.ðo]
(él/ella/Ud.)   había serrado [a.ˈβi.a seˈra.ðo]
(nosotros-as)   habíamos serrado [a.ˈβi.a.mos seˈra.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais serrado [a.ˈβi.ajs seˈra.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían serrado [a.ˈβi.an seˈra.ðo]
Passé simple
(yo)   serré [seˈre]
(tú/vos)   serraste [seˈras.te]
(él/ella/Ud.)   serró [seˈro]
(nosostros-as)   serramos [seˈra.mos]
(vosostros-as/os)   serrasteis [seˈras.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   serraron [seˈra.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube serrado [ˈu.βe seˈra.ðo]
(tú/vos)   hubiste serrado [u.ˈβi.ste seˈra.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo serrado [ˈu.βo seˈra.ðo]
(nosotros-as)   hubimos serrado [u.ˈβi.mos seˈra.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis serrado [u.ˈβi.stejs seˈra.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron serrado [u.ˈβje.ɾon seˈra.ðo]
Futur simple
(yo)   serraré [se.raˈɾe]
(tú/vos)   serrarás [se.raˈɾas]
(él/ella/Ud.)   serrará [se.raˈɾa]
(nosostros-as)   serraremos [se.raˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   serraréis [se.raˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   serrarán [se.raˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré serrado [a.ˈβɾe seˈra.ðo]
(tú/vos)   habrás serrado [a.ˈβɾas seˈra.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá serrado [a.ˈβɾa seˈra.ðo]
(nosotros-as)   habremos serrado [a.ˈβɾe.mos seˈra.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis serrado [a.ˈβɾejs seˈra.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán serrado [a.ˈβɾan seˈra.ðo]

Conditionnel

Présent
(yo)   serraría [se.raˈɾi.a]
(tú/vos)   serrarías [se.raˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   serraría [se.raˈɾi.a]
(nosostros-as)   serraríamos [se.raˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   serraríais [se.raˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   serrarían [se.raˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría serrado [a.ˈβɾi.a seˈra.ðo]
(tú/vos)   habrías serrado [a.ˈβɾi.as seˈra.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría serrado [a.ˈβɾi.a seˈra.ðo]
(nosotros-as)   habríamos serrado [a.ˈβɾi.a.mos seˈra.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais serrado [a.ˈβɾi.ajs seˈra.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían serrado [a.ˈβɾi.an seˈra.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   sierre [ˈsje.re]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 sierres
 serrés
[ˈsje.res]
[seˈres]
(él/ella/Ud.)   sierre [ˈsje.re]
(nosostros-as)   serremos [seˈre.mos]
(vosostros-as/os)   serréis [seˈrei̯s]
(ellos-as/Uds.)   sierren [ˈsje.ren]
Passé composé
(yo)   haya serrado [ˈa.ja seˈra.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 hayas serrado
 hayás serrado
[ˈa.jas seˈra.ðo]
[a.ˈjas seˈra.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya serrado [ˈa.ja seˈra.ðo]
(nosotros-as)   hayamos serrado [a.ˈja.mos seˈra.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis serrado [a.ˈjajs seˈra.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan serrado [ˈa.jan seˈra.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   serrara [seˈra.ɾa]
(tú/vos)   serraras [seˈra.ɾas]
(él/ella/Ud.)   serrara [seˈra.ɾa]
(nosostros-as)   serráramos [seˈra.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   serrarais [seˈra.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   serraran [seˈra.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera serrado [u.ˈβje.ɾa seˈra.ðo]
(tú/vos)   hubieras serrado [u.ˈβje.ɾas seˈra.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera serrado [u.ˈβje.ɾa seˈra.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos serrado [u.ˈβje.ɾa.mos seˈra.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais serrado [u.ˈβje.ɾajs seˈra.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran serrado [u.ˈβje.ɾan seˈra.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   serrase [seˈra.se]
(tú/vos)   serrases [seˈra.ses]
(él/ella/Ud.)   serrase [seˈra.se]
(nosostros-as)   serrásemos [seˈra.se.mos]
(vosostros-as/os)   serraseis [seˈra.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   serrasen [seˈra.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese serrado [u.ˈβje.se seˈra.ðo]
(tú/vos)   hubieses serrado [u.ˈβje.ses seˈra.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese serrado [u.ˈβje.se seˈra.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos serrado [u.ˈβje.se.mos seˈra.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis serrado [u.ˈβje.sejs seˈra.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen serrado [u.ˈβje.sen seˈra.ðo]
Futur
(yo)   serrare [seˈra.ɾe]
(tú/vos)   serrares [seˈra.ɾes]
(él/ella/Ud.)   serrare [seˈra.ɾe]
(nosostros-as)   serráremos [seˈra.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   serrareis [seˈra.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   serraren [seˈra.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere serrado [u.ˈβje.ɾe seˈra.ðo]
(tú/vos)   hubieres serrado [u.ˈβje.ɾes seˈra.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere serrado [u.ˈβje.ɾe seˈra.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos serrado [u.ˈβje.ɾe.mos seˈra.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis serrado [u.ˈβje.ɾejs seˈra.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren serrado [u.ˈβje.ɾen seˈra.ðo]

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 sierra
 serrá
[ˈsje.ra]
[seˈra]
(usted)   sierre [ˈsje.re]
(nosostros-as)   serremos [seˈre.mos]
(vosostros-as)   serrad [seˈrað]
(ustedes)   sierren [ˈsje.ren]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.