< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/zurrar

Conjugaison en espagnol
zurrar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

zurrar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(yo)   zurro [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 zurras
 zurrás
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   zurra [Prononciation ?]
(nosostros-as)   zurramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   zurráis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   zurran [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   he zurrado [e]
(tú/vos)   has zurrado [as]
(él/ella/Ud.)   ha zurrado [a]
(nosotros-as)   hemos zurrado [ˈe.mos]
(vosotros-as/os)   habéis zurrado [a.ˈβejs]
(ellos-as/Uds.)   han zurrado [an]
Imparfait
(yo)   zurraba [Prononciation ?]
(tú/vos)   zurrabas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   zurraba [Prononciation ?]
(nosostros-as)   zurrábamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   zurrabais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   zurraban [Prononciation ?]
Plus-que-parfait
(yo)   había zurrado [a.ˈβi.a]
(tú/vos)   habías zurrado [a.ˈβi.as]
(él/ella/Ud.)   había zurrado [a.ˈβi.a]
(nosotros-as)   habíamos zurrado [a.ˈβi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habíais zurrado [a.ˈβi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habían zurrado [a.ˈβi.an]
Passé simple
(yo)   zurré [Prononciation ?]
(tú/vos)   zurraste [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   zurró [Prononciation ?]
(nosostros-as)   zurramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   zurrasteis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   zurraron [Prononciation ?]
Passé antérieur
(yo)   hube zurrado [ˈu.βe]
(tú/vos)   hubiste zurrado [u.ˈβi.ste]
(él/ella/Ud.)   hubo zurrado [ˈu.βo]
(nosotros-as)   hubimos zurrado [u.ˈβi.mos]
(vosotros-as/os)   hubisteis zurrado [u.ˈβi.stejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieron zurrado [u.ˈβje.ɾon]
Futur simple
(yo)   zurraré [Prononciation ?]
(tú/vos)   zurrarás [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   zurrará [Prononciation ?]
(nosostros-as)   zurraremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   zurraréis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   zurrarán [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   habré zurrado [a.ˈβɾe]
(tú/vos)   habrás zurrado [a.ˈβɾas]
(él/ella/Ud.)   habrá zurrado [a.ˈβɾa]
(nosotros-as)   habremos zurrado [a.ˈβɾe.mos]
(vosotros-as/os)   habréis zurrado [a.ˈβɾejs]
(ellos-as/Uds.)   habrán zurrado [a.ˈβɾan]

Conditionnel

Présent
(yo)   zurraría [Prononciation ?]
(tú/vos)   zurrarías [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   zurraría [Prononciation ?]
(nosostros-as)   zurraríamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   zurraríais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   zurrarían [Prononciation ?]
Passé
(yo)   habría zurrado [a.ˈβɾi.a]
(tú/vos)   habrías zurrado [a.ˈβɾi.as]
(él/ella/Ud.)   habría zurrado [a.ˈβɾi.a]
(nosotros-as)   habríamos zurrado [a.ˈβɾi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habríais zurrado [a.ˈβɾi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habrían zurrado [a.ˈβɾi.an]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   zurre [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 zurres
 zurrés
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   zurre [Prononciation ?]
(nosostros-as)   zurremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   zurréis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   zurren [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   haya zurrado [ˈa.ja]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 hayas zurrado
 hayás zurrado
[ˈa.jas]
[a.ˈjas]
(él/ella/Ud.)   haya zurrado [ˈa.ja]
(nosotros-as)   hayamos zurrado [a.ˈja.mos]
(vosotros-as/os)   hayáis zurrado [a.ˈjajs]
(ellos-as/Uds.)   hayan zurrado [ˈa.jan]
Imparfait (en -ra)
(yo)   zurrara [Prononciation ?]
(tú/vos)   zurraras [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   zurrara [Prononciation ?]
(nosostros-as)   zurráramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   zurrarais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   zurraran [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera zurrado [u.ˈβje.ɾa]
(tú/vos)   hubieras zurrado [u.ˈβje.ɾas]
(él/ella/Ud.)   hubiera zurrado [u.ˈβje.ɾa]
(nosotros-as)   hubiéramos zurrado [u.ˈβje.ɾa.mos]
(vosotros-as/os)   hubierais zurrado [u.ˈβje.ɾajs]
(ellos-as/Uds.)   hubieran zurrado [u.ˈβje.ɾan]
Imparfait (en -se)
(yo)   zurrase [Prononciation ?]
(tú/vos)   zurrases [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   zurrase [Prononciation ?]
(nosostros-as)   zurrásemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   zurraseis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   zurrasen [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese zurrado [u.ˈβje.se]
(tú/vos)   hubieses zurrado [u.ˈβje.ses]
(él/ella/Ud.)   hubiese zurrado [u.ˈβje.se]
(nosotros-as)   hubiésemos zurrado [u.ˈβje.se.mos]
(vosotros-as/os)   hubieseis zurrado [u.ˈβje.sejs]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen zurrado [u.ˈβje.sen]
Futur
(yo)   zurrare [Prononciation ?]
(tú/vos)   zurrares [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   zurrare [Prononciation ?]
(nosostros-as)   zurráremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   zurrareis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   zurraren [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   hubiere zurrado [u.ˈβje.ɾe]
(tú/vos)   hubieres zurrado [u.ˈβje.ɾes]
(él/ella/Ud.)   hubiere zurrado [u.ˈβje.ɾe]
(nosotros-as)   hubiéremos zurrado [u.ˈβje.ɾe.mos]
(vosotros-as/os)   hubiereis zurrado [u.ˈβje.ɾejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieren zurrado [u.ˈβje.ɾen]

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 zurra
 zurrá
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(usted)   zurre [Prononciation ?]
(nosostros-as)   zurremos [Prononciation ?]
(vosostros-as)   zurrad [Prononciation ?]
(ustedes)   zurren [Prononciation ?]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.