< Conjugaison:français

Conjugaison:français/affaiter

Conjugaison de affaiter, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
affaiter
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ affaite \ʒ‿ a.fɛt\
tu  affaites \ty  a.fɛt\
il/elle/on  affaite \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.fɛt\
nous  affaitons \nu.z‿ a.fɛ.tɔ̃\
vous  affaitez \vu.z‿ a.fɛ.te\
ils/elles  affaitent \[il/ɛl].z‿ a.fɛt\
Passé composé
j’ai  affaité  \ʒ‿e a.fɛ.te\
tu as  affaité  \ty a.z‿a.fɛ.te\
il/elle/on a  affaité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.a.fɛ.te\
nous avons  affaité  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿a.fɛ.te\
vous avez  affaité  \vu.z‿a.ve.z‿a.fɛ.te\
ils/elles ont  affaité  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿a.fɛ.te\
Imparfait
j’ affaitais \ʒ‿ a.fɛ.tɛ\
tu  affaitais \ty  a.fɛ.tɛ\
il/elle/on  affaitait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.fɛ.tɛ\
nous  affaitions \nu.z‿ a.fɛ.tjɔ̃\
vous  affaitiez \vu.z‿ a.fɛ.tje\
ils/elles  affaitaient \[il/ɛl].z‿ a.fɛ.tɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  affaité  \ʒ‿a.vɛ.z‿a.fɛ.te\
tu avais  affaité  \ty a.vɛ.z‿a.fɛ.te\
il/elle/on avait  affaité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿a.fɛ.te\
nous avions  affaité  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿a.fɛ.te\
vous aviez  affaité  \vu.z‿a.vje.z‿a.fɛ.te\
ils/elles avaient  affaité  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿a.fɛ.te\
Passé simple
j’ affaitai \ʒ‿ a.fɛ.te\
tu  affaitas \ty  a.fɛ.ta\
il/elle/on  affaita \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.fɛ.ta\
nous  affaitâmes \nu.z‿ a.fɛ.tam\
vous  affaitâtes \vu.z‿ a.fɛ.tat\
ils/elles  affaitèrent \[il/ɛl].z‿ a.fɛ.tɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  affaité  \ʒ‿y.z‿a.fɛ.te\
tu eus  affaité  \ty y.z‿a.fɛ.te\
il/elle/on eut  affaité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿a.fɛ.te\
nous eûmes  affaité  \nu.z‿ym.z‿a.fɛ.te\
vous eûtes  affaité  \vu.z‿yt.z‿a.fɛ.te\
ils/elles eurent  affaité  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿a.fɛ.te\
Futur simple
j’ affaiterai \ʒ‿ a.fɛ.t(ə.)ʁe\
tu  affaiteras \ty  a.fɛ.t(ə.)ʁa\
il/elle/on  affaitera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.fɛ.t(ə.)ʁa\
nous  affaiterons \nu.z‿ a.fɛ.t(ə.)ʁɔ̃\
vous  affaiterez \vu.z‿ a.fɛ.t(ə.)ʁe\
ils/elles  affaiteront \[il/ɛl].z‿ a.fɛ.t(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  affaité  \ʒ‿o.ʁe a.fɛ.te\
tu auras  affaité  \ty o.ʁa.z‿a.fɛ.te\
il/elle/on aura  affaité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa a.fɛ.te\
nous aurons  affaité  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿a.fɛ.te\
vous aurez  affaité  \vu.z‿o.ʁe.z‿a.fɛ.te\
ils/elles auront  affaité  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿a.fɛ.te\

Subjonctif

Présent
que j’ affaite \ ʒ‿ a.fɛt\
que tu  affaites \ ty  a.fɛt\
qu’il/elle/on  affaite \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.fɛt\
que nous  affaitions \ nu.z‿ a.fɛ.tjɔ̃\
que vous  affaitiez \ vu.z‿ a.fɛ.tje\
qu’ils/elles  affaitent \k‿[il/ɛl].z‿ a.fɛt\
Passé
que j’aie  affaité  \kə ʒ‿ɛ a.fɛ.te\
que tu aies  affaité  \kə ty ɛ.z‿a.fɛ.te\
qu’il/elle/on ait  affaité  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿a.fɛ.te\
que nous ayons  affaité  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿a.fɛ.te\
que vous ayez  affaité  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿a.fɛ.te\
qu’ils/elles aient  affaité  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿a.fɛ.te\
Imparfait
que j’ affaitasse \ ʒ‿ a.fɛ.tas\
que tu  affaitasses \ ty  a.fɛ.tas\
qu’il/elle/on  affaitât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.fɛ.ta\
que nous  affaitassions \ nu.z‿ a.fɛ.ta.sjɔ̃\
que vous  affaitassiez \ vu.z‿ a.fɛ.ta.sje\
qu’ils/elles  affaitassent \k‿[il/ɛl].z‿ a.fɛ.tas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  affaité  \kə ʒ‿ys a.fɛ.te\
que tu eusses  affaité  \kə ty ys.z‿a.fɛ.te\
qu’il/elle/on eût  affaité  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿a.fɛ.te\
que nous eussions  affaité  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿a.fɛ.te\
que vous eussiez  affaité  \kə vu.z‿y.sje.z‿a.fɛ.te\
qu’ils/elles eussent  affaité  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿a.fɛ.te\

Conditionnel

Impératif

Présent
  affaite  \a.fɛt\
  affaitons  \a.fɛ.tɔ̃\
  affaitez  \a.fɛ.te\
Passé
 aie  affaité    a.fɛ.te\ 
 ayons  affaité   \ɛ.jɔ̃.z‿a.fɛ.te\ 
 ayez  affaité   \ɛ.je.z‿a.fɛ.te\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.