< Conjugaison:français

Conjugaison:français/apiter

Conjugaison de apiter, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
apiter
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ apite \ʒ‿ a.pit\
tu  apites \ty  a.pit\
il/elle/on  apite \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.pit\
nous  apitons \nu.z‿ a.pi.tɔ̃\
vous  apitez \vu.z‿ a.pi.te\
ils/elles  apitent \[il/ɛl].z‿ a.pit\
Passé composé
j’ai  apité  \ʒ‿e a.pi.te\
tu as  apité  \ty a.z‿a.pi.te\
il/elle/on a  apité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.a.pi.te\
nous avons  apité  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿a.pi.te\
vous avez  apité  \vu.z‿a.ve.z‿a.pi.te\
ils/elles ont  apité  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿a.pi.te\
Imparfait
j’ apitais \ʒ‿ a.pi.tɛ\
tu  apitais \ty  a.pi.tɛ\
il/elle/on  apitait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.pi.tɛ\
nous  apitions \nu.z‿ a.pi.tjɔ̃\
vous  apitiez \vu.z‿ a.pi.tje\
ils/elles  apitaient \[il/ɛl].z‿ a.pi.tɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  apité  \ʒ‿a.vɛ.z‿a.pi.te\
tu avais  apité  \ty a.vɛ.z‿a.pi.te\
il/elle/on avait  apité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿a.pi.te\
nous avions  apité  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿a.pi.te\
vous aviez  apité  \vu.z‿a.vje.z‿a.pi.te\
ils/elles avaient  apité  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿a.pi.te\
Passé simple
j’ apitai \ʒ‿ a.pi.te\
tu  apitas \ty  a.pi.ta\
il/elle/on  apita \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.pi.ta\
nous  apitâmes \nu.z‿ a.pi.tam\
vous  apitâtes \vu.z‿ a.pi.tat\
ils/elles  apitèrent \[il/ɛl].z‿ a.pi.tɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  apité  \ʒ‿y.z‿a.pi.te\
tu eus  apité  \ty y.z‿a.pi.te\
il/elle/on eut  apité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿a.pi.te\
nous eûmes  apité  \nu.z‿ym.z‿a.pi.te\
vous eûtes  apité  \vu.z‿yt.z‿a.pi.te\
ils/elles eurent  apité  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿a.pi.te\
Futur simple
j’ apiterai \ʒ‿ a.pi.t(ə.)ʁe\
tu  apiteras \ty  a.pi.t(ə.)ʁa\
il/elle/on  apitera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.pi.t(ə.)ʁa\
nous  apiterons \nu.z‿ a.pi.t(ə.)ʁɔ̃\
vous  apiterez \vu.z‿ a.pi.t(ə.)ʁe\
ils/elles  apiteront \[il/ɛl].z‿ a.pi.t(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  apité  \ʒ‿o.ʁe a.pi.te\
tu auras  apité  \ty o.ʁa.z‿a.pi.te\
il/elle/on aura  apité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa a.pi.te\
nous aurons  apité  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿a.pi.te\
vous aurez  apité  \vu.z‿o.ʁe.z‿a.pi.te\
ils/elles auront  apité  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿a.pi.te\

Subjonctif

Présent
que j’ apite \ ʒ‿ a.pit\
que tu  apites \ ty  a.pit\
qu’il/elle/on  apite \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.pit\
que nous  apitions \ nu.z‿ a.pi.tjɔ̃\
que vous  apitiez \ vu.z‿ a.pi.tje\
qu’ils/elles  apitent \k‿[il/ɛl].z‿ a.pit\
Passé
que j’aie  apité  \kə ʒ‿ɛ a.pi.te\
que tu aies  apité  \kə ty ɛ.z‿a.pi.te\
qu’il/elle/on ait  apité  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿a.pi.te\
que nous ayons  apité  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿a.pi.te\
que vous ayez  apité  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿a.pi.te\
qu’ils/elles aient  apité  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿a.pi.te\
Imparfait
que j’ apitasse \ ʒ‿ a.pi.tas\
que tu  apitasses \ ty  a.pi.tas\
qu’il/elle/on  apitât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.pi.ta\
que nous  apitassions \ nu.z‿ a.pi.ta.sjɔ̃\
que vous  apitassiez \ vu.z‿ a.pi.ta.sje\
qu’ils/elles  apitassent \k‿[il/ɛl].z‿ a.pi.tas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  apité  \kə ʒ‿ys a.pi.te\
que tu eusses  apité  \kə ty ys.z‿a.pi.te\
qu’il/elle/on eût  apité  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿a.pi.te\
que nous eussions  apité  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿a.pi.te\
que vous eussiez  apité  \kə vu.z‿y.sje.z‿a.pi.te\
qu’ils/elles eussent  apité  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿a.pi.te\

Conditionnel

Impératif

Présent
  apite  \a.pit\
  apitons  \a.pi.tɔ̃\
  apitez  \a.pi.te\
Passé
 aie  apité    a.pi.te\ 
 ayons  apité   \ɛ.jɔ̃.z‿a.pi.te\ 
 ayez  apité   \ɛ.je.z‿a.pi.te\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.