< Conjugaison:français

Conjugaison:français/aplanétiser

Conjugaison de aplanétiser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
aplanétiser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ aplanétise \ʒ‿ a.pla.ne.tiz\
tu  aplanétises \ty  a.pla.ne.tiz\
il/elle/on  aplanétise \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.pla.ne.tiz\
nous  aplanétisons \nu.z‿ a.pla.ne.ti.zɔ̃\
vous  aplanétisez \vu.z‿ a.pla.ne.ti.ze\
ils/elles  aplanétisent \[il/ɛl].z‿ a.pla.ne.tiz\
Passé composé
j’ai  aplanétisé  \ʒ‿e a.pla.ne.ti.ze\
tu as  aplanétisé  \ty a.z‿a.pla.ne.ti.ze\
il/elle/on a  aplanétisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.a.pla.ne.ti.ze\
nous avons  aplanétisé  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿a.pla.ne.ti.ze\
vous avez  aplanétisé  \vu.z‿a.ve.z‿a.pla.ne.ti.ze\
ils/elles ont  aplanétisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿a.pla.ne.ti.ze\
Imparfait
j’ aplanétisais \ʒ‿ a.pla.ne.ti.zɛ\
tu  aplanétisais \ty  a.pla.ne.ti.zɛ\
il/elle/on  aplanétisait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.pla.ne.ti.zɛ\
nous  aplanétisions \nu.z‿ a.pla.ne.ti.zjɔ̃\
vous  aplanétisiez \vu.z‿ a.pla.ne.ti.zje\
ils/elles  aplanétisaient \[il/ɛl].z‿ a.pla.ne.ti.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  aplanétisé  \ʒ‿a.vɛ.z‿a.pla.ne.ti.ze\
tu avais  aplanétisé  \ty a.vɛ.z‿a.pla.ne.ti.ze\
il/elle/on avait  aplanétisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿a.pla.ne.ti.ze\
nous avions  aplanétisé  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿a.pla.ne.ti.ze\
vous aviez  aplanétisé  \vu.z‿a.vje.z‿a.pla.ne.ti.ze\
ils/elles avaient  aplanétisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿a.pla.ne.ti.ze\
Passé simple
j’ aplanétisai \ʒ‿ a.pla.ne.ti.ze\
tu  aplanétisas \ty  a.pla.ne.ti.za\
il/elle/on  aplanétisa \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.pla.ne.ti.za\
nous  aplanétisâmes \nu.z‿ a.pla.ne.ti.zam\
vous  aplanétisâtes \vu.z‿ a.pla.ne.ti.zat\
ils/elles  aplanétisèrent \[il/ɛl].z‿ a.pla.ne.ti.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  aplanétisé  \ʒ‿y.z‿a.pla.ne.ti.ze\
tu eus  aplanétisé  \ty y.z‿a.pla.ne.ti.ze\
il/elle/on eut  aplanétisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿a.pla.ne.ti.ze\
nous eûmes  aplanétisé  \nu.z‿ym.z‿a.pla.ne.ti.ze\
vous eûtes  aplanétisé  \vu.z‿yt.z‿a.pla.ne.ti.ze\
ils/elles eurent  aplanétisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿a.pla.ne.ti.ze\
Futur simple
j’ aplanétiserai \ʒ‿ a.pla.ne.ti.z(ə.)ʁe\
tu  aplanétiseras \ty  a.pla.ne.ti.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  aplanétisera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.pla.ne.ti.z(ə.)ʁa\
nous  aplanétiserons \nu.z‿ a.pla.ne.ti.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  aplanétiserez \vu.z‿ a.pla.ne.ti.z(ə.)ʁe\
ils/elles  aplanétiseront \[il/ɛl].z‿ a.pla.ne.ti.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  aplanétisé  \ʒ‿o.ʁe a.pla.ne.ti.ze\
tu auras  aplanétisé  \ty o.ʁa.z‿a.pla.ne.ti.ze\
il/elle/on aura  aplanétisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa a.pla.ne.ti.ze\
nous aurons  aplanétisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿a.pla.ne.ti.ze\
vous aurez  aplanétisé  \vu.z‿o.ʁe.z‿a.pla.ne.ti.ze\
ils/elles auront  aplanétisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿a.pla.ne.ti.ze\

Subjonctif

Présent
que j’ aplanétise \ ʒ‿ a.pla.ne.tiz\
que tu  aplanétises \ ty  a.pla.ne.tiz\
qu’il/elle/on  aplanétise \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.pla.ne.tiz\
que nous  aplanétisions \ nu.z‿ a.pla.ne.ti.zjɔ̃\
que vous  aplanétisiez \ vu.z‿ a.pla.ne.ti.zje\
qu’ils/elles  aplanétisent \k‿[il/ɛl].z‿ a.pla.ne.tiz\
Passé
que j’aie  aplanétisé  \kə ʒ‿ɛ a.pla.ne.ti.ze\
que tu aies  aplanétisé  \kə ty ɛ.z‿a.pla.ne.ti.ze\
qu’il/elle/on ait  aplanétisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿a.pla.ne.ti.ze\
que nous ayons  aplanétisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿a.pla.ne.ti.ze\
que vous ayez  aplanétisé  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿a.pla.ne.ti.ze\
qu’ils/elles aient  aplanétisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿a.pla.ne.ti.ze\
Imparfait
que j’ aplanétisasse \ ʒ‿ a.pla.ne.ti.zas\
que tu  aplanétisasses \ ty  a.pla.ne.ti.zas\
qu’il/elle/on  aplanétisât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.pla.ne.ti.za\
que nous  aplanétisassions \ nu.z‿ a.pla.ne.ti.za.sjɔ̃\
que vous  aplanétisassiez \ vu.z‿ a.pla.ne.ti.za.sje\
qu’ils/elles  aplanétisassent \k‿[il/ɛl].z‿ a.pla.ne.ti.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  aplanétisé  \kə ʒ‿ys a.pla.ne.ti.ze\
que tu eusses  aplanétisé  \kə ty ys.z‿a.pla.ne.ti.ze\
qu’il/elle/on eût  aplanétisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿a.pla.ne.ti.ze\
que nous eussions  aplanétisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿a.pla.ne.ti.ze\
que vous eussiez  aplanétisé  \kə vu.z‿y.sje.z‿a.pla.ne.ti.ze\
qu’ils/elles eussent  aplanétisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿a.pla.ne.ti.ze\

Conditionnel

Impératif

Présent
  aplanétise  \a.pla.ne.tiz\
  aplanétisons  \a.pla.ne.ti.zɔ̃\
  aplanétisez  \a.pla.ne.ti.ze\
Passé
 aie  aplanétisé    a.pla.ne.ti.ze\ 
 ayons  aplanétisé   \ɛ.jɔ̃.z‿a.pla.ne.ti.ze\ 
 ayez  aplanétisé   \ɛ.je.z‿a.pla.ne.ti.ze\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.