< Conjugaison:français

Conjugaison:français/arrimer

Conjugaison de arrimer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
arrimer
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ arrime \ʒ‿ a.ʁim\
tu  arrimes \ty  a.ʁim\
il/elle/on  arrime \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ʁim\
nous  arrimons \nu.z‿ a.ʁi.mɔ̃\
vous  arrimez \vu.z‿ a.ʁi.me\
ils/elles  arriment \[il/ɛl].z‿ a.ʁim\
Passé composé
j’ai  arrimé  \ʒ‿e a.ʁi.me\
tu as  arrimé  \ty a.z‿a.ʁi.me\
il/elle/on a  arrimé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.a.ʁi.me\
nous avons  arrimé  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿a.ʁi.me\
vous avez  arrimé  \vu.z‿a.ve.z‿a.ʁi.me\
ils/elles ont  arrimé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿a.ʁi.me\
Imparfait
j’ arrimais \ʒ‿ a.ʁi.mɛ\
tu  arrimais \ty  a.ʁi.mɛ\
il/elle/on  arrimait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ʁi.mɛ\
nous  arrimions \nu.z‿ a.ʁi.mjɔ̃\
vous  arrimiez \vu.z‿ a.ʁi.mje\
ils/elles  arrimaient \[il/ɛl].z‿ a.ʁi.mɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  arrimé  \ʒ‿a.vɛ.z‿a.ʁi.me\
tu avais  arrimé  \ty a.vɛ.z‿a.ʁi.me\
il/elle/on avait  arrimé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿a.ʁi.me\
nous avions  arrimé  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿a.ʁi.me\
vous aviez  arrimé  \vu.z‿a.vje.z‿a.ʁi.me\
ils/elles avaient  arrimé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿a.ʁi.me\
Passé simple
j’ arrimai \ʒ‿ a.ʁi.me\
tu  arrimas \ty  a.ʁi.ma\
il/elle/on  arrima \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ʁi.ma\
nous  arrimâmes \nu.z‿ a.ʁi.mam\
vous  arrimâtes \vu.z‿ a.ʁi.mat\
ils/elles  arrimèrent \[il/ɛl].z‿ a.ʁi.mɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  arrimé  \ʒ‿y.z‿a.ʁi.me\
tu eus  arrimé  \ty y.z‿a.ʁi.me\
il/elle/on eut  arrimé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿a.ʁi.me\
nous eûmes  arrimé  \nu.z‿ym.z‿a.ʁi.me\
vous eûtes  arrimé  \vu.z‿yt.z‿a.ʁi.me\
ils/elles eurent  arrimé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿a.ʁi.me\
Futur simple
j’ arrimerai \ʒ‿ a.ʁi.m(ə.)ʁe\
tu  arrimeras \ty  a.ʁi.m(ə.)ʁa\
il/elle/on  arrimera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ʁi.m(ə.)ʁa\
nous  arrimerons \nu.z‿ a.ʁi.m(ə.)ʁɔ̃\
vous  arrimerez \vu.z‿ a.ʁi.m(ə.)ʁe\
ils/elles  arrimeront \[il/ɛl].z‿ a.ʁi.m(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  arrimé  \ʒ‿o.ʁe a.ʁi.me\
tu auras  arrimé  \ty o.ʁa.z‿a.ʁi.me\
il/elle/on aura  arrimé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa a.ʁi.me\
nous aurons  arrimé  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿a.ʁi.me\
vous aurez  arrimé  \vu.z‿o.ʁe.z‿a.ʁi.me\
ils/elles auront  arrimé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿a.ʁi.me\

Subjonctif

Présent
que j’ arrime \ ʒ‿ a.ʁim\
que tu  arrimes \ ty  a.ʁim\
qu’il/elle/on  arrime \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ʁim\
que nous  arrimions \ nu.z‿ a.ʁi.mjɔ̃\
que vous  arrimiez \ vu.z‿ a.ʁi.mje\
qu’ils/elles  arriment \k‿[il/ɛl].z‿ a.ʁim\
Passé
que j’aie  arrimé  \kə ʒ‿ɛ a.ʁi.me\
que tu aies  arrimé  \kə ty ɛ.z‿a.ʁi.me\
qu’il/elle/on ait  arrimé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿a.ʁi.me\
que nous ayons  arrimé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿a.ʁi.me\
que vous ayez  arrimé  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿a.ʁi.me\
qu’ils/elles aient  arrimé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿a.ʁi.me\
Imparfait
que j’ arrimasse \ ʒ‿ a.ʁi.mas\
que tu  arrimasses \ ty  a.ʁi.mas\
qu’il/elle/on  arrimât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ʁi.ma\
que nous  arrimassions \ nu.z‿ a.ʁi.ma.sjɔ̃\
que vous  arrimassiez \ vu.z‿ a.ʁi.ma.sje\
qu’ils/elles  arrimassent \k‿[il/ɛl].z‿ a.ʁi.mas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  arrimé  \kə ʒ‿ys a.ʁi.me\
que tu eusses  arrimé  \kə ty ys.z‿a.ʁi.me\
qu’il/elle/on eût  arrimé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿a.ʁi.me\
que nous eussions  arrimé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿a.ʁi.me\
que vous eussiez  arrimé  \kə vu.z‿y.sje.z‿a.ʁi.me\
qu’ils/elles eussent  arrimé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿a.ʁi.me\

Conditionnel

Impératif

Présent
  arrime  \a.ʁim\
  arrimons  \a.ʁi.mɔ̃\
  arrimez  \a.ʁi.me\
Passé
 aie  arrimé    a.ʁi.me\ 
 ayons  arrimé   \ɛ.jɔ̃.z‿a.ʁi.me\ 
 ayez  arrimé   \ɛ.je.z‿a.ʁi.me\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.