< Conjugaison:français

Conjugaison:français/attiger

Conjugaison de attiger, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
attiger
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1-ger}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ attige \ʒ‿ a.tiʒ\
tu  attiges \ty  a.tiʒ\
il/elle/on  attige \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.tiʒ\
nous  attigeons \nu.z‿ a.ti.ʒɔ̃\
vous  attigez \vu.z‿ a.ti.ʒe\
ils/elles  attigent \[il/ɛl].z‿ a.tiʒ\
Passé composé
j’ai  attigé  \ʒ‿e a.ti.ʒe\
tu as  attigé  \ty a.z‿a.ti.ʒe\
il/elle/on a  attigé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.a.ti.ʒe\
nous avons  attigé  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿a.ti.ʒe\
vous avez  attigé  \vu.z‿a.ve.z‿a.ti.ʒe\
ils/elles ont  attigé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿a.ti.ʒe\
Imparfait
j’ attigeais \ʒ‿ a.ti.ʒɛ\
tu  attigeais \ty  a.ti.ʒɛ\
il/elle/on  attigeait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ti.ʒɛ\
nous  attigions \nu.z‿ a.ti.ʒjɔ̃\
vous  attigiez \vu.z‿ a.ti.ʒje\
ils/elles  attigeaient \[il/ɛl].z‿ a.ti.ʒɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  attigé  \ʒ‿a.vɛ.z‿a.ti.ʒe\
tu avais  attigé  \ty a.vɛ.z‿a.ti.ʒe\
il/elle/on avait  attigé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿a.ti.ʒe\
nous avions  attigé  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿a.ti.ʒe\
vous aviez  attigé  \vu.z‿a.vje.z‿a.ti.ʒe\
ils/elles avaient  attigé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿a.ti.ʒe\
Passé simple
j’ attigeai \ʒ‿ a.ti.ʒe\
tu  attigeas \ty  a.ti.ʒa\
il/elle/on  attigea \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ti.ʒa\
nous  attigeâmes \nu.z‿ a.ti.ʒam\
vous  attigeâtes \vu.z‿ a.ti.ʒat\
ils/elles  attigèrent \[il/ɛl].z‿ a.ti.ʒɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  attigé  \ʒ‿y.z‿a.ti.ʒe\
tu eus  attigé  \ty y.z‿a.ti.ʒe\
il/elle/on eut  attigé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿a.ti.ʒe\
nous eûmes  attigé  \nu.z‿ym.z‿a.ti.ʒe\
vous eûtes  attigé  \vu.z‿yt.z‿a.ti.ʒe\
ils/elles eurent  attigé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿a.ti.ʒe\
Futur simple
j’ attigerai \ʒ‿ a.ti.ʒ(ə.)ʁe\
tu  attigeras \ty  a.ti.ʒ(ə.)ʁa\
il/elle/on  attigera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ti.ʒ(ə.)ʁa\
nous  attigerons \nu.z‿ a.ti.ʒ(ə.)ʁɔ̃\
vous  attigerez \vu.z‿ a.ti.ʒ(ə.)ʁe\
ils/elles  attigeront \[il/ɛl].z‿ a.ti.ʒ(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  attigé  \ʒ‿o.ʁe a.ti.ʒe\
tu auras  attigé  \ty o.ʁa.z‿a.ti.ʒe\
il/elle/on aura  attigé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa a.ti.ʒe\
nous aurons  attigé  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿a.ti.ʒe\
vous aurez  attigé  \vu.z‿o.ʁe.z‿a.ti.ʒe\
ils/elles auront  attigé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿a.ti.ʒe\

Subjonctif

Présent
que j’ attige \ ʒ‿ a.tiʒ\
que tu  attiges \ ty  a.tiʒ\
qu’il/elle/on  attige \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.tiʒ\
que nous  attigions \ nu.z‿ a.ti.ʒjɔ̃\
que vous  attigiez \ vu.z‿ a.ti.ʒje\
qu’ils/elles  attigent \k‿[il/ɛl].z‿ a.tiʒ\
Passé
que j’aie  attigé  \kə ʒ‿ɛ a.ti.ʒe\
que tu aies  attigé  \kə ty ɛ.z‿a.ti.ʒe\
qu’il/elle/on ait  attigé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿a.ti.ʒe\
que nous ayons  attigé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿a.ti.ʒe\
que vous ayez  attigé  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿a.ti.ʒe\
qu’ils/elles aient  attigé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿a.ti.ʒe\
Imparfait
que j’ attigeasse \ ʒ‿ a.ti.ʒas\
que tu  attigeasses \ ty  a.ti.ʒas\
qu’il/elle/on  attigeât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ti.ʒa\
que nous  attigeassions \ nu.z‿ a.ti.ʒa.sjɔ̃\
que vous  attigeassiez \ vu.z‿ a.ti.ʒa.sje\
qu’ils/elles  attigeassent \k‿[il/ɛl].z‿ a.ti.ʒas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  attigé  \kə ʒ‿ys a.ti.ʒe\
que tu eusses  attigé  \kə ty ys.z‿a.ti.ʒe\
qu’il/elle/on eût  attigé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿a.ti.ʒe\
que nous eussions  attigé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿a.ti.ʒe\
que vous eussiez  attigé  \kə vu.z‿y.sje.z‿a.ti.ʒe\
qu’ils/elles eussent  attigé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿a.ti.ʒe\

Conditionnel

Impératif

Présent
  attige  \a.tiʒ\
  attigeons  \a.ti.ʒɔ̃\
  attigez  \a.ti.ʒe\
Passé
 aie  attigé    a.ti.ʒe\ 
 ayons  attigé   \ɛ.jɔ̃.z‿a.ti.ʒe\ 
 ayez  attigé   \ɛ.je.z‿a.ti.ʒe\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.