< Conjugaison:français

Conjugaison:français/avertir

Conjugaison de avertir, verbe du 2e groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
avertir
Verbe du deuxième groupe,
conjugué comme {{fr-conj-2}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ avertis \ʒ‿ a.vɛʁ.ti\
tu  avertis \ty  a.vɛʁ.ti\
il/elle/on  avertit \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.vɛʁ.ti\
nous  avertissons \nu.z‿ a.vɛʁ.ti.sɔ̃\
vous  avertissez \vu.z‿ a.vɛʁ.ti.se\
ils/elles  avertissent \[il/ɛl].z‿ a.vɛʁ.tis\
Passé composé
j’ai  averti  \ʒ‿e a.vɛʁ.ti\
tu as  averti  \ty a.z‿a.vɛʁ.ti\
il/elle/on a  averti  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.a.vɛʁ.ti\
nous avons  averti  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿a.vɛʁ.ti\
vous avez  averti  \vu.z‿a.ve.z‿a.vɛʁ.ti\
ils/elles ont  averti  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿a.vɛʁ.ti\
Imparfait
j’ avertissais \ʒ‿ a.vɛʁ.ti.sɛ\
tu  avertissais \ty  a.vɛʁ.ti.sɛ\
il/elle/on  avertissait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.vɛʁ.ti.sɛ\
nous  avertissions \nu.z‿ a.vɛʁ.ti.sjɔ̃\
vous  avertissiez \vu.z‿ a.vɛʁ.ti.sje\
ils/elles  avertissaient \[il/ɛl].z‿ a.vɛʁ.ti.sɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  averti  \ʒ‿a.vɛ.z‿a.vɛʁ.ti\
tu avais  averti  \ty a.vɛ.z‿a.vɛʁ.ti\
il/elle/on avait  averti  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿a.vɛʁ.ti\
nous avions  averti  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿a.vɛʁ.ti\
vous aviez  averti  \vu.z‿a.vje.z‿a.vɛʁ.ti\
ils/elles avaient  averti  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿a.vɛʁ.ti\
Passé simple
j’ avertis \ʒ‿ a.vɛʁ.ti\
tu  avertis \ty  a.vɛʁ.ti\
il/elle/on  avertit \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.vɛʁ.ti\
nous  avertîmes \nu.z‿ a.vɛʁ.tim\
vous  avertîtes \vu.z‿ a.vɛʁ.tit\
ils/elles  avertirent \[il/ɛl].z‿ a.vɛʁ.tiʁ\
Passé antérieur
j’eus  averti  \ʒ‿y.z‿a.vɛʁ.ti\
tu eus  averti  \ty y.z‿a.vɛʁ.ti\
il/elle/on eut  averti  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿a.vɛʁ.ti\
nous eûmes  averti  \nu.z‿ym.z‿a.vɛʁ.ti\
vous eûtes  averti  \vu.z‿yt.z‿a.vɛʁ.ti\
ils/elles eurent  averti  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿a.vɛʁ.ti\
Futur simple
j’ avertirai \ʒ‿ a.vɛʁ.ti.ʁe\
tu  avertiras \ty  a.vɛʁ.ti.ʁa\
il/elle/on  avertira \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.vɛʁ.ti.ʁa\
nous  avertirons \nu.z‿ a.vɛʁ.ti.ʁɔ̃\
vous  avertirez \vu.z‿ a.vɛʁ.ti.ʁe\
ils/elles  avertiront \[il/ɛl].z‿ a.vɛʁ.ti.ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  averti  \ʒ‿o.ʁe a.vɛʁ.ti\
tu auras  averti  \ty o.ʁa.z‿a.vɛʁ.ti\
il/elle/on aura  averti  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa a.vɛʁ.ti\
nous aurons  averti  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿a.vɛʁ.ti\
vous aurez  averti  \vu.z‿o.ʁe.z‿a.vɛʁ.ti\
ils/elles auront  averti  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿a.vɛʁ.ti\

Subjonctif

Présent
que j’ avertisse \ ʒ‿ a.vɛʁ.tis\
que tu  avertisses \ ty  a.vɛʁ.tis\
qu’il/elle/on  avertisse \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.vɛʁ.tis\
que nous  avertissions \ nu.z‿ a.vɛʁ.ti.sjɔ̃\
que vous  avertissiez \ vu.z‿ a.vɛʁ.ti.sje\
qu’ils/elles  avertissent \k‿[il/ɛl].z‿ a.vɛʁ.tis\
Passé
que j’aie  averti  \kə ʒ‿ɛ a.vɛʁ.ti\
que tu aies  averti  \kə ty ɛ.z‿a.vɛʁ.ti\
qu’il/elle/on ait  averti  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿a.vɛʁ.ti\
que nous ayons  averti  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿a.vɛʁ.ti\
que vous ayez  averti  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿a.vɛʁ.ti\
qu’ils/elles aient  averti  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿a.vɛʁ.ti\
Imparfait
que j’ avertisse \ ʒ‿ a.vɛʁ.tis\
que tu  avertisses \ ty  a.vɛʁ.tis\
qu’il/elle/on  avertît \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.vɛʁ.ti\
que nous  avertissions \ nu.z‿ a.vɛʁ.ti.sjɔ̃\
que vous  avertissiez \ vu.z‿ a.vɛʁ.ti.sje\
qu’ils/elles  avertissent \k‿[il/ɛl].z‿ a.vɛʁ.tis\
Plus-que-parfait
que j’eusse  averti  \kə ʒ‿ys a.vɛʁ.ti\
que tu eusses  averti  \kə ty ys.z‿a.vɛʁ.ti\
qu’il/elle/on eût  averti  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿a.vɛʁ.ti\
que nous eussions  averti  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿a.vɛʁ.ti\
que vous eussiez  averti  \kə vu.z‿y.sje.z‿a.vɛʁ.ti\
qu’ils/elles eussent  averti  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿a.vɛʁ.ti\

Conditionnel

Impératif

Présent
  avertis  \a.vɛʁ.ti\
  avertissons  \a.vɛʁ.ti.sɔ̃\
  avertissez  \a.vɛʁ.ti.se\
Passé
 aie  averti    a.vɛʁ.ti\ 
 ayons  averti   \ɛ.jɔ̃.z‿a.vɛʁ.ti\ 
 ayez  averti   \ɛ.je.z‿a.vɛʁ.ti\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.