< Conjugaison:français
Conjugaison:français/bricker
Conjugaison de bricker, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
Masculin | brické \bʁi.ke\ |
brickés \bʁi.ke\ |
Féminin | brickée \bʁi.ke\ |
brickées \bʁi.ke\ |
Conjugaison en français |
---|
bricker |
Verbe du premier groupe, conjugué comme {{fr-conj-1}} |
Modes impersonnels
Mode | Présent | Passé | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Infinitif | bricker | \bʁi.ke\ | avoir | brické | \a.vwaʁ bʁi.ke\ | |
Gérondif | en | brickant | \ɑ̃ bʁi.kɑ̃\ | en ayant | brické | \ɑ̃.n‿ɛ.jɑ̃ bʁi.ke\ |
Participe | brickant | \bʁi.kɑ̃\ | brické | \bʁi.ke\ |
Indicatif
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Conditionnel
|
|
Impératif
|
|
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.