< Conjugaison:français

Conjugaison:français/briffer

Conjugaison de briffer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
briffer
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  briffe \ʒə  bʁif\
tu  briffes \ty  bʁif\
il/elle/on  briffe \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁif\
nous  briffons \nu  bʁi.fɔ̃\
vous  briffez \vu  bʁi.fe\
ils/elles  briffent \[il/ɛl]  bʁif\
Passé composé
j’ai  briffé  \ʒ‿e bʁi.fe\
tu as  briffé  \ty a bʁi.fe\
il/elle/on a  briffé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a bʁi.fe\
nous avons  briffé  \nu.z‿a.vɔ̃ bʁi.fe\
vous avez  briffé  \vu.z‿a.ve bʁi.fe\
ils/elles ont  briffé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ bʁi.fe\
Imparfait
je  briffais \ʒə  bʁi.fɛ\
tu  briffais \ty  bʁi.fɛ\
il/elle/on  briffait \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁi.fɛ\
nous  briffions \nu  bʁi.fjɔ̃\
vous  briffiez \vu  bʁi.fje\
ils/elles  briffaient \[il/ɛl]  bʁi.fɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  briffé  \ʒ‿a.vɛ bʁi.fe\
tu avais  briffé  \ty a.vɛ bʁi.fe\
il/elle/on avait  briffé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ bʁi.fe\
nous avions  briffé  \nu.z‿a.vjɔ̃ bʁi.fe\
vous aviez  briffé  \vu.z‿a.vje bʁi.fe\
ils/elles avaient  briffé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ bʁi.fe\
Passé simple
je  briffai \ʒə  bʁi.fe\
tu  briffas \ty  bʁi.fa\
il/elle/on  briffa \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁi.fa\
nous  briffâmes \nu  bʁi.fam\
vous  briffâtes \vu  bʁi.fat\
ils/elles  briffèrent \[il/ɛl]  bʁi.fɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  briffé  \ʒ‿y bʁi.fe\
tu eus  briffé  \ty y bʁi.fe\
il/elle/on eut  briffé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y bʁi.fe\
nous eûmes  briffé  \nu.z‿ym bʁi.fe\
vous eûtes  briffé  \vu.z‿yt bʁi.fe\
ils/elles eurent  briffé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ bʁi.fe\
Futur simple
je  brifferai \ʒə  bʁi.f(ə.)ʁe\
tu  brifferas \ty  bʁi.f(ə.)ʁa\
il/elle/on  briffera \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁi.f(ə.)ʁa\
nous  brifferons \nu  bʁi.f(ə.)ʁɔ̃\
vous  brifferez \vu  bʁi.f(ə.)ʁe\
ils/elles  brifferont \[il/ɛl]  bʁi.f(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  briffé  \ʒ‿o.ʁe bʁi.fe\
tu auras  briffé  \ty o.ʁa bʁi.fe\
il/elle/on aura  briffé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa bʁi.fe\
nous aurons  briffé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ bʁi.fe\
vous aurez  briffé  \vu.z‿o.ʁe bʁi.fe\
ils/elles auront  briffé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ bʁi.fe\

Subjonctif

Présent
que je  briffe \ ʒə  bʁif\
que tu  briffes \ ty  bʁif\
qu’il/elle/on  briffe \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  bʁif\
que nous  briffions \ nu  bʁi.fjɔ̃\
que vous  briffiez \ vu  bʁi.fje\
qu’ils/elles  briffent \k‿[il/ɛl]  bʁif\
Passé
que j’aie  briffé  \kə ʒ‿ɛ bʁi.fe\
que tu aies  briffé  \kə ty ɛ bʁi.fe\
qu’il/elle/on ait  briffé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ bʁi.fe\
que nous ayons  briffé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ bʁi.fe\
que vous ayez  briffé  \kə vu.z‿ɛ.je bʁi.fe\
qu’ils/elles aient  briffé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ bʁi.fe\
Imparfait
que je  briffasse \ ʒə  bʁi.fas\
que tu  briffasses \ ty  bʁi.fas\
qu’il/elle/on  briffât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  bʁi.fa\
que nous  briffassions \ nu  bʁi.fa.sjɔ̃\
que vous  briffassiez \ vu  bʁi.fa.sje\
qu’ils/elles  briffassent \k‿[il/ɛl]  bʁi.fas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  briffé  \kə ʒ‿ys bʁi.fe\
que tu eusses  briffé  \kə ty ys bʁi.fe\
qu’il/elle/on eût  briffé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y bʁi.fe\
que nous eussions  briffé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ bʁi.fe\
que vous eussiez  briffé  \kə vu.z‿y.sje bʁi.fe\
qu’ils/elles eussent  briffé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys bʁi.fe\

Conditionnel

Présent
je  brifferais \ʒə  bʁi.f(ə.)ʁɛ\
tu  brifferais \ty  bʁi.f(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  brifferait \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁi.f(ə.)ʁɛ\
nous  brifferions \nu  bʁi.fə.ʁjɔ̃\
vous  brifferiez \vu  bʁi.fə.ʁje\
ils/elles  brifferaient \[il/ɛl]  bʁi.f(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  briffé  \ʒ‿o.ʁɛ bʁi.fe\
tu aurais  briffé  \ty o.ʁɛ bʁi.fe\
il/elle/on aurait  briffé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ bʁi.fe\
nous aurions  briffé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ bʁi.fe\
vous auriez  briffé  \vu.z‿o.ʁje bʁi.fe\
ils/elles auraient  briffé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ bʁi.fe\

Impératif

Présent
  briffe  \bʁif\
  briffons  \bʁi.fɔ̃\
  briffez  \bʁi.fe\
Passé
 aie  briffé    bʁi.fe\ 
 ayons  briffé   \ɛ.jɔ̃ bʁi.fe\ 
 ayez  briffé   \ɛ.je bʁi.fe\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.