< Conjugaison:français

Conjugaison:français/bringuer

Conjugaison de bringuer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
bringuer
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  bringue \ʒə  bʁɛ̃ɡ\
tu  bringues \ty  bʁɛ̃ɡ\
il/elle/on  bringue \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁɛ̃ɡ\
nous  bringuons \nu  bʁɛ̃.ɡɔ̃\
vous  bringuez \vu  bʁɛ̃.ɡe\
ils/elles  bringuent \[il/ɛl]  bʁɛ̃ɡ\
Passé composé
j’ai  bringué  \ʒ‿e bʁɛ̃.ɡe\
tu as  bringué  \ty a bʁɛ̃.ɡe\
il/elle/on a  bringué  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a bʁɛ̃.ɡe\
nous avons  bringué  \nu.z‿a.vɔ̃ bʁɛ̃.ɡe\
vous avez  bringué  \vu.z‿a.ve bʁɛ̃.ɡe\
ils/elles ont  bringué  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ bʁɛ̃.ɡe\
Imparfait
je  bringuais \ʒə  bʁɛ̃.ɡɛ\
tu  bringuais \ty  bʁɛ̃.ɡɛ\
il/elle/on  bringuait \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁɛ̃.ɡɛ\
nous  bringuions \nu  bʁɛ̃.ɡjɔ̃\
vous  bringuiez \vu  bʁɛ̃.ɡje\
ils/elles  bringuaient \[il/ɛl]  bʁɛ̃.ɡɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  bringué  \ʒ‿a.vɛ bʁɛ̃.ɡe\
tu avais  bringué  \ty a.vɛ bʁɛ̃.ɡe\
il/elle/on avait  bringué  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ bʁɛ̃.ɡe\
nous avions  bringué  \nu.z‿a.vjɔ̃ bʁɛ̃.ɡe\
vous aviez  bringué  \vu.z‿a.vje bʁɛ̃.ɡe\
ils/elles avaient  bringué  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ bʁɛ̃.ɡe\
Passé simple
je  bringuai \ʒə  bʁɛ̃.ɡe\
tu  bringuas \ty  bʁɛ̃.ɡa\
il/elle/on  bringua \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁɛ̃.ɡa\
nous  bringuâmes \nu  bʁɛ̃.ɡam\
vous  bringuâtes \vu  bʁɛ̃.ɡat\
ils/elles  bringuèrent \[il/ɛl]  bʁɛ̃.ɡɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  bringué  \ʒ‿y bʁɛ̃.ɡe\
tu eus  bringué  \ty y bʁɛ̃.ɡe\
il/elle/on eut  bringué  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y bʁɛ̃.ɡe\
nous eûmes  bringué  \nu.z‿ym bʁɛ̃.ɡe\
vous eûtes  bringué  \vu.z‿yt bʁɛ̃.ɡe\
ils/elles eurent  bringué  \[i/ɛ]l.z‿yʁ bʁɛ̃.ɡe\
Futur simple
je  bringuerai \ʒə  bʁɛ̃.ɡ(ə.)ʁe\
tu  bringueras \ty  bʁɛ̃.ɡ(ə.)ʁa\
il/elle/on  bringuera \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁɛ̃.ɡ(ə.)ʁa\
nous  bringuerons \nu  bʁɛ̃.ɡ(ə.)ʁɔ̃\
vous  bringuerez \vu  bʁɛ̃.ɡ(ə.)ʁe\
ils/elles  bringueront \[il/ɛl]  bʁɛ̃.ɡ(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  bringué  \ʒ‿o.ʁe bʁɛ̃.ɡe\
tu auras  bringué  \ty o.ʁa bʁɛ̃.ɡe\
il/elle/on aura  bringué  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa bʁɛ̃.ɡe\
nous aurons  bringué  \nu.z‿o.ʁɔ̃ bʁɛ̃.ɡe\
vous aurez  bringué  \vu.z‿o.ʁe bʁɛ̃.ɡe\
ils/elles auront  bringué  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ bʁɛ̃.ɡe\

Subjonctif

Présent
que je  bringue \ ʒə  bʁɛ̃ɡ\
que tu  bringues \ ty  bʁɛ̃ɡ\
qu’il/elle/on  bringue \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  bʁɛ̃ɡ\
que nous  bringuions \ nu  bʁɛ̃.ɡjɔ̃\
que vous  bringuiez \ vu  bʁɛ̃.ɡje\
qu’ils/elles  bringuent \k‿[il/ɛl]  bʁɛ̃ɡ\
Passé
que j’aie  bringué  \kə ʒ‿ɛ bʁɛ̃.ɡe\
que tu aies  bringué  \kə ty ɛ bʁɛ̃.ɡe\
qu’il/elle/on ait  bringué  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ bʁɛ̃.ɡe\
que nous ayons  bringué  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ bʁɛ̃.ɡe\
que vous ayez  bringué  \kə vu.z‿ɛ.je bʁɛ̃.ɡe\
qu’ils/elles aient  bringué  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ bʁɛ̃.ɡe\
Imparfait
que je  bringuasse \ ʒə  bʁɛ̃.ɡas\
que tu  bringuasses \ ty  bʁɛ̃.ɡas\
qu’il/elle/on  bringuât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  bʁɛ̃.ɡa\
que nous  bringuassions \ nu  bʁɛ̃.ɡa.sjɔ̃\
que vous  bringuassiez \ vu  bʁɛ̃.ɡa.sje\
qu’ils/elles  bringuassent \k‿[il/ɛl]  bʁɛ̃.ɡas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  bringué  \kə ʒ‿ys bʁɛ̃.ɡe\
que tu eusses  bringué  \kə ty ys bʁɛ̃.ɡe\
qu’il/elle/on eût  bringué  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y bʁɛ̃.ɡe\
que nous eussions  bringué  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ bʁɛ̃.ɡe\
que vous eussiez  bringué  \kə vu.z‿y.sje bʁɛ̃.ɡe\
qu’ils/elles eussent  bringué  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys bʁɛ̃.ɡe\

Conditionnel

Impératif

Présent
  bringue  \bʁɛ̃ɡ\
  bringuons  \bʁɛ̃.ɡɔ̃\
  bringuez  \bʁɛ̃.ɡe\
Passé
 aie  bringué    bʁɛ̃.ɡe\ 
 ayons  bringué   \ɛ.jɔ̃ bʁɛ̃.ɡe\ 
 ayez  bringué   \ɛ.je bʁɛ̃.ɡe\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.