< Conjugaison:français

Conjugaison:français/chorbiter

Conjugaison de chorbiter, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
chorbiter
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  chorbite \ʒə  ʃoʁ.bit\
tu  chorbites \ty  ʃoʁ.bit\
il/elle/on  chorbite \[il/ɛl/ɔ̃]  ʃoʁ.bit\
nous  chorbitons \nu  ʃoʁ.bi.tɔ̃\
vous  chorbitez \vu  ʃoʁ.bi.te\
ils/elles  chorbitent \[il/ɛl]  ʃoʁ.bit\
Passé composé
j’ai  chorbité  \ʒ‿e ʃoʁ.bi.te\
tu as  chorbité  \ty a ʃoʁ.bi.te\
il/elle/on a  chorbité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a ʃoʁ.bi.te\
nous avons  chorbité  \nu.z‿a.vɔ̃ ʃoʁ.bi.te\
vous avez  chorbité  \vu.z‿a.ve ʃoʁ.bi.te\
ils/elles ont  chorbité  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ ʃoʁ.bi.te\
Imparfait
je  chorbitais \ʒə  ʃoʁ.bi.tɛ\
tu  chorbitais \ty  ʃoʁ.bi.tɛ\
il/elle/on  chorbitait \[il/ɛl/ɔ̃]  ʃoʁ.bi.tɛ\
nous  chorbitions \nu  ʃoʁ.bi.tjɔ̃\
vous  chorbitiez \vu  ʃoʁ.bi.tje\
ils/elles  chorbitaient \[il/ɛl]  ʃoʁ.bi.tɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  chorbité  \ʒ‿a.vɛ ʃoʁ.bi.te\
tu avais  chorbité  \ty a.vɛ ʃoʁ.bi.te\
il/elle/on avait  chorbité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ ʃoʁ.bi.te\
nous avions  chorbité  \nu.z‿a.vjɔ̃ ʃoʁ.bi.te\
vous aviez  chorbité  \vu.z‿a.vje ʃoʁ.bi.te\
ils/elles avaient  chorbité  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ ʃoʁ.bi.te\
Passé simple
je  chorbitai \ʒə  ʃoʁ.bi.te\
tu  chorbitas \ty  ʃoʁ.bi.ta\
il/elle/on  chorbita \[il/ɛl/ɔ̃]  ʃoʁ.bi.ta\
nous  chorbitâmes \nu  ʃoʁ.bi.tam\
vous  chorbitâtes \vu  ʃoʁ.bi.tat\
ils/elles  chorbitèrent \[il/ɛl]  ʃoʁ.bi.tɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  chorbité  \ʒ‿y ʃoʁ.bi.te\
tu eus  chorbité  \ty y ʃoʁ.bi.te\
il/elle/on eut  chorbité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʃoʁ.bi.te\
nous eûmes  chorbité  \nu.z‿ym ʃoʁ.bi.te\
vous eûtes  chorbité  \vu.z‿yt ʃoʁ.bi.te\
ils/elles eurent  chorbité  \[i/ɛ]l.z‿yʁ ʃoʁ.bi.te\
Futur simple
je  chorbiterai \ʒə  ʃoʁ.bi.t(ə.)ʁe\
tu  chorbiteras \ty  ʃoʁ.bi.t(ə.)ʁa\
il/elle/on  chorbitera \[il/ɛl/ɔ̃]  ʃoʁ.bi.t(ə.)ʁa\
nous  chorbiterons \nu  ʃoʁ.bi.t(ə.)ʁɔ̃\
vous  chorbiterez \vu  ʃoʁ.bi.t(ə.)ʁe\
ils/elles  chorbiteront \[il/ɛl]  ʃoʁ.bi.t(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  chorbité  \ʒ‿o.ʁe ʃoʁ.bi.te\
tu auras  chorbité  \ty o.ʁa ʃoʁ.bi.te\
il/elle/on aura  chorbité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ʃoʁ.bi.te\
nous aurons  chorbité  \nu.z‿o.ʁɔ̃ ʃoʁ.bi.te\
vous aurez  chorbité  \vu.z‿o.ʁe ʃoʁ.bi.te\
ils/elles auront  chorbité  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ ʃoʁ.bi.te\

Subjonctif

Présent
que je  chorbite \ ʒə  ʃoʁ.bit\
que tu  chorbites \ ty  ʃoʁ.bit\
qu’il/elle/on  chorbite \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʃoʁ.bit\
que nous  chorbitions \ nu  ʃoʁ.bi.tjɔ̃\
que vous  chorbitiez \ vu  ʃoʁ.bi.tje\
qu’ils/elles  chorbitent \k‿[il/ɛl]  ʃoʁ.bit\
Passé
que j’aie  chorbité  \kə ʒ‿ɛ ʃoʁ.bi.te\
que tu aies  chorbité  \kə ty ɛ ʃoʁ.bi.te\
qu’il/elle/on ait  chorbité  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ ʃoʁ.bi.te\
que nous ayons  chorbité  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ ʃoʁ.bi.te\
que vous ayez  chorbité  \kə vu.z‿ɛ.je ʃoʁ.bi.te\
qu’ils/elles aient  chorbité  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ ʃoʁ.bi.te\
Imparfait
que je  chorbitasse \ ʒə  ʃoʁ.bi.tas\
que tu  chorbitasses \ ty  ʃoʁ.bi.tas\
qu’il/elle/on  chorbitât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʃoʁ.bi.ta\
que nous  chorbitassions \ nu  ʃoʁ.bi.ta.sjɔ̃\
que vous  chorbitassiez \ vu  ʃoʁ.bi.ta.sje\
qu’ils/elles  chorbitassent \k‿[il/ɛl]  ʃoʁ.bi.tas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  chorbité  \kə ʒ‿ys ʃoʁ.bi.te\
que tu eusses  chorbité  \kə ty ys ʃoʁ.bi.te\
qu’il/elle/on eût  chorbité  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʃoʁ.bi.te\
que nous eussions  chorbité  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ ʃoʁ.bi.te\
que vous eussiez  chorbité  \kə vu.z‿y.sje ʃoʁ.bi.te\
qu’ils/elles eussent  chorbité  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys ʃoʁ.bi.te\

Conditionnel

Impératif

Présent
  chorbite  \ʃoʁ.bit\
  chorbitons  \ʃoʁ.bi.tɔ̃\
  chorbitez  \ʃoʁ.bi.te\
Passé
 aie  chorbité    ʃoʁ.bi.te\ 
 ayons  chorbité   \ɛ.jɔ̃ ʃoʁ.bi.te\ 
 ayez  chorbité   \ɛ.je ʃoʁ.bi.te\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.