< Conjugaison:français

Conjugaison:français/complétiviser

Conjugaison de complétiviser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.

Conjugaison en français
complétiviser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  complétivise \ʒə  kɔ̃.ple.ti.viz\
tu  complétivises \ty  kɔ̃.ple.ti.viz\
il/elle/on  complétivise \[il/ɛl/ɔ̃]  kɔ̃.ple.ti.viz\
nous  complétivisons \nu  kɔ̃.ple.ti.vi.zɔ̃\
vous  complétivisez \vu  kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
ils/elles  complétivisent \[il/ɛl]  kɔ̃.ple.ti.viz\
Passé composé
j’ai  complétivisé  \ʒ‿e kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
tu as  complétivisé  \ty a kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
il/elle/on a  complétivisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
nous avons  complétivisé  \nu.z‿a.vɔ̃ kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
vous avez  complétivisé  \vu.z‿a.ve kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
ils/elles ont  complétivisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
Imparfait
je  complétivisais \ʒə  kɔ̃.ple.ti.vi.zɛ\
tu  complétivisais \ty  kɔ̃.ple.ti.vi.zɛ\
il/elle/on  complétivisait \[il/ɛl/ɔ̃]  kɔ̃.ple.ti.vi.zɛ\
nous  complétivisions \nu  kɔ̃.ple.ti.vi.zjɔ̃\
vous  complétivisiez \vu  kɔ̃.ple.ti.vi.zje\
ils/elles  complétivisaient \[il/ɛl]  kɔ̃.ple.ti.vi.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  complétivisé  \ʒ‿a.vɛ kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
tu avais  complétivisé  \ty a.vɛ kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
il/elle/on avait  complétivisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
nous avions  complétivisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
vous aviez  complétivisé  \vu.z‿a.vje kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
ils/elles avaient  complétivisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
Passé simple
je  complétivisai \ʒə  kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
tu  complétivisas \ty  kɔ̃.ple.ti.vi.za\
il/elle/on  complétivisa \[il/ɛl/ɔ̃]  kɔ̃.ple.ti.vi.za\
nous  complétivisâmes \nu  kɔ̃.ple.ti.vi.zam\
vous  complétivisâtes \vu  kɔ̃.ple.ti.vi.zat\
ils/elles  complétivisèrent \[il/ɛl]  kɔ̃.ple.ti.vi.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  complétivisé  \ʒ‿y kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
tu eus  complétivisé  \ty y kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
il/elle/on eut  complétivisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
nous eûmes  complétivisé  \nu.z‿ym kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
vous eûtes  complétivisé  \vu.z‿yt kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
ils/elles eurent  complétivisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
Futur simple
je  complétiviserai \ʒə  kɔ̃.ple.ti.vi.z(ə.)ʁe\
tu  complétiviseras \ty  kɔ̃.ple.ti.vi.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  complétivisera \[il/ɛl/ɔ̃]  kɔ̃.ple.ti.vi.z(ə.)ʁa\
nous  complétiviserons \nu  kɔ̃.ple.ti.vi.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  complétiviserez \vu  kɔ̃.ple.ti.vi.z(ə.)ʁe\
ils/elles  complétiviseront \[il/ɛl]  kɔ̃.ple.ti.vi.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  complétivisé  \ʒ‿o.ʁe kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
tu auras  complétivisé  \ty o.ʁa kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
il/elle/on aura  complétivisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
nous aurons  complétivisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
vous aurez  complétivisé  \vu.z‿o.ʁe kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
ils/elles auront  complétivisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ kɔ̃.ple.ti.vi.ze\

Subjonctif

Présent
que je  complétivise \ ʒə  kɔ̃.ple.ti.viz\
que tu  complétivises \ ty  kɔ̃.ple.ti.viz\
qu’il/elle/on  complétivise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  kɔ̃.ple.ti.viz\
que nous  complétivisions \ nu  kɔ̃.ple.ti.vi.zjɔ̃\
que vous  complétivisiez \ vu  kɔ̃.ple.ti.vi.zje\
qu’ils/elles  complétivisent \k‿[il/ɛl]  kɔ̃.ple.ti.viz\
Passé
que j’aie  complétivisé  \kə ʒ‿ɛ kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
que tu aies  complétivisé  \kə ty ɛ kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
qu’il/elle/on ait  complétivisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
que nous ayons  complétivisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
que vous ayez  complétivisé  \kə vu.z‿ɛ.je kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
qu’ils/elles aient  complétivisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
Imparfait
que je  complétivisasse \ ʒə  kɔ̃.ple.ti.vi.zas\
que tu  complétivisasses \ ty  kɔ̃.ple.ti.vi.zas\
qu’il/elle/on  complétivisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  kɔ̃.ple.ti.vi.za\
que nous  complétivisassions \ nu  kɔ̃.ple.ti.vi.za.sjɔ̃\
que vous  complétivisassiez \ vu  kɔ̃.ple.ti.vi.za.sje\
qu’ils/elles  complétivisassent \k‿[il/ɛl]  kɔ̃.ple.ti.vi.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  complétivisé  \kə ʒ‿ys kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
que tu eusses  complétivisé  \kə ty ys kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
qu’il/elle/on eût  complétivisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
que nous eussions  complétivisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
que vous eussiez  complétivisé  \kə vu.z‿y.sje kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
qu’ils/elles eussent  complétivisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys kɔ̃.ple.ti.vi.ze\

Conditionnel

Présent
je  complétiviserais \ʒə  kɔ̃.ple.ti.vi.z(ə.)ʁɛ\
tu  complétiviserais \ty  kɔ̃.ple.ti.vi.z(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  complétiviserait \[il/ɛl/ɔ̃]  kɔ̃.ple.ti.vi.z(ə.)ʁɛ\
nous  complétiviserions \nu  kɔ̃.ple.ti.vi.zə.ʁjɔ̃\
vous  complétiviseriez \vu  kɔ̃.ple.ti.vi.zə.ʁje\
ils/elles  complétiviseraient \[il/ɛl]  kɔ̃.ple.ti.vi.z(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  complétivisé  \ʒ‿o.ʁɛ kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
tu aurais  complétivisé  \ty o.ʁɛ kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
il/elle/on aurait  complétivisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
nous aurions  complétivisé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
vous auriez  complétivisé  \vu.z‿o.ʁje kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
ils/elles auraient  complétivisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ kɔ̃.ple.ti.vi.ze\

Impératif

Présent
  complétivise  \kɔ̃.ple.ti.viz\
  complétivisons  \kɔ̃.ple.ti.vi.zɔ̃\
  complétivisez  \kɔ̃.ple.ti.vi.ze\
Passé
 aie  complétivisé    kɔ̃.ple.ti.vi.ze\ 
 ayons  complétivisé   \ɛ.jɔ̃ kɔ̃.ple.ti.vi.ze\ 
 ayez  complétivisé   \ɛ.je kɔ̃.ple.ti.vi.ze\ 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.